از ماسک سوپاپ‌دار تا اینفودمیک

شفاآنلاین>سلامت> شیوع ویروس کرونا تاثیرات زیای برهمه جنبه‌های زندگی گذاشته و بعد از گذشت این مدت، همه ما خاطرات زیادی از آن داریم. اما با توجه به اینکه کادر درمان ارتباط نزدیک ترو تنگاتنگ‌ تری با بیماران مبتلا به کرونا و همچنین شرایط زندگی در این دوران، خاطرات بیشتری هم از این دوران دارند.

به گزارش شفاآنلاین: پزشکان و متخصصان در دوران کرونا نه تنها به بیماران در درمان بیماری و کاهش درد و رنج‌شان کمک کردند؛ بلکه با اطلاع‌ رسانی و آگاهی دادن به دیگران سعی کردند تا حدامکان از شیوع بیماری نیز جلوگیری کنند.

ماسک‌های سوپاپ‌دار

دکتر مسعود یونسیان، اپیدمیولوژیست و استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران در مورد خاطرات دوران شیوع پاندمی کرونا می‌گوید: «زمانی که ما در دانشکده بهداشت با  همکاران روی موضوع  آلودگی هوا کار می‌کردیم، هنگام بالا رفتن آلودگی هوا مردم اغلب از ماسک‌هایی استفاده می‌کردند که دریچه و سوپاپ داشتند که در حال‌حاضر به اشتباه مردم به آنها ماسک‌های فیلتردار می‌گویند.»  

به گفته یونسیان اما واقعیت آن است که کل جداره ماسک روی صورت روی بینی و دهان قرار می‌گیرد. یعنی کل  جدار ماسک، فیلتر را تشکیل می‌دهد که هوا از جدارآن، رد و فیلتر می‌شود.

حال موضوع آن است که در شرایطی که با توفان گرد و غبار مواجهیم توصیه می‌شود از  ماسک ‌هایی که به ماسک فیلتردار معروف هستند؛ یعنی  ماسک‌های دریچه دار استفاده شود. به‌خاطر اینکه در هنگام دم، هوا را از داخل جدار ماسک عبور می‌دهد و در نتیجه ذرات و آلودگی عبور نمی‌کنند و بیرون ماسک، روی لایه بیرونی آن می‌مانند و زمان بازدم، دریچه باز می‌شود و هوای بازدم را به‌سرعت و سهولت خارج می‌کند. همین موضوع  باعث می‌شود استفاده طولانی از ماسک احساس خستگی ایجاد نکند و تنفس سخت نشود.

یونسیان می‌گوید : «در روزهای نخست شیوع ویروس کرونا مشاهده کردم بسیاری از پزشکان از این ماسک‌ها استفاده می‌کردند. تا زمانی که  متوجه شدم  بعضی بیماران و مردم سالم  هم از این نوع ماسک‌ها استفاده می کنند که جای نگرانی داشت.

 بنابراین فایل صوتی را در فضاهای مجازی مبنی بر استفاده نکردن از این ماسک‌ها توسط  بیماران و مردم عادی پخش کردم که به سرعت پخش شد و حتی دوباره به خود من هم رسید.»
استفاده از فضای‌مجازی

یونسیان می‌گوید استقبال مردم و همچنین آگاه شدن آنها باعث شد کاربری صفحه شخصی خودم را به صفحه ای برای آگاه کردن مردم به ویژه در دوران کرونا تبدیل کنم.

به عقیده او، برقراری چنین ارتباطاتی به ویژه در دوران کرونا و همچنین  این گونه اطلاع رسانی‌ها باعث می شود  آگاهی مردم بهتر و بیشتر شود.

اما متاسفانه گاهی افرادی ناآگاه و به غلط، داده‌هایی را بین مردم به خصوص در فضای مجازی منتشر می‌کنند که باعث شیوع اخبار غیرعلمی و نادرستی می شود. همچنین برای تبلیغ و ترویج عقاید خود نیز مطالبی را ترویج می دهند که صلاح مردم در آن نیست.

یونسیان به نقل از یکی همکاران اپیدمیولوژیست خود می‌گوید پزشکان و متخصصان در کلینیک‌ها و مطب ‌ها  می توانند جان تعداد محدودی از مردم را نجات دهند و به مداوای آنها بپزدازند.

در حالی که اپیدمیولوژیست‌ها ابزارهایی را در کسب تحصیل این رشته به دست آورده اند که شاید هر چند دهه یک بار؛ واقعه‌ای اتفاق بیفتد یا شرایطی مانند شیوع ویروس کرونا پیش بیاید  که نیاز به کمک این گروه باشد. در واقع می توان گفت این  گونه کمک‌ها تاثیر مهمی بر نجات جان افراد در سطح جامعه داشته باشد.    
توجه به شایعات

یونسیان می‌گوید: «نمی دانم چرا در دوران شیوع کرونا، عده ای  از مردم به جای توجه به توصیه‌های علمی؛ گرایش زیادی به شایعات غیر علمی دارند که توسط افرادی پخش می‌شوند که هیچ دانش و تخصصی ندارند.

عجیب است بعضی مردم می‌توانند به جای توجه به گفته‌ها و  توصیه‌های علمی پزشکان و متخصصان بهداشتی  که سال‌ها در این زمینه مطالعه کرده‌اند؛ به فیلم‌هایی در فضای مجازی توسط افراد  گمنامی  توجه کنند که نه اسم آنها را  می‌دانند و نه سمت شان را.»

به گفته این استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران، این موضوع  مطالعه اجتماعی طلب می‌کند و باید  آسیب‌شناسی شود  که به چه دلیل بعضی از مردم که تعدادشان  هم کم نیست؛ در واقعه و  بحرانی مانند پاندمی کرونا، به نوعی  پنهان یا آشکار از توصیه‌های پزشکان و متخصصان دوری می‌کنند.

  یونسیان می‌گوید البته همیشه همه توصیه پزشکان هم صحیح و کامل نیست. چون علوم تجربی هم آزمون و خطا دارند. اما عجیب است عده ای ازمردم توصیه‌ها و  تجربه‌های کنترل‌شده‌ای را که تحت نظارت  متخصصان بررسی شده و بعد در یک مطالعه مدون به بوته آزمایش گذاشته و مورد نقادی واقع‌شده، نمی پذیرند؛ اما  به راحتی  توصیه‌های بی‌نام و نشانی را که تحت عنوان «اینفودمیک» از آن  یاد می‌کنیم باور می‌کنند و به  آن  عمل هم می‌کنند.

او می‌گوید البته این محدود به  فرهنگ و جامعه ما نیست و در همه‌جای دنیا دیده می‌شود و حتی گاهی باعث می شود زحمات خیلی‌ها که می‌خواهند مشکلات را به طریقه درست و علمی حل کنند  به هدر رود.