ویژگی های که فرزندان از پدرشان به ارث می برند

ژنتیک و تاثیر آن بر روی انتقال صفات ارثی پدر و یا مادر

به گزارش شفاآنلاین: علم ژنتیک یکی از علومی است که هنوز هم پیچیدگی های خاص خودش را دارد. همه ی ما فرزندان یک زوجی هستیم که تصمیم گرفته اند در کنار یکدیگر زندگی کنند و نهایتا ما را به این دنیا بیاورند.

از نظر علمی ما ترکیبی از ژن ها و خصلت های این دو شخصی هستیم که در آمدن ما به این دنیا، نقش بسیار مهمی را ایفا می کنند. اما ماجرای ترکیب ژن بودن به همینجا ختم نمی شود و عموما هر یک از ما علاوه بر اینکه می توانیم یک سری صفات را از پدران و مادران خود به ارث ببریم، یک سری خصوصیات و خلقیاتی داریم که نهایتا معطوف به خود ما است و به هیچ فرد خارجی مربوط نمی شود.

بخاطر همین است که گاهی اوقات به خودمان و یا فرزندانمان نگاه می کنیم و فقط به این فکر می کنیم که این خصوصیت اخلاق او به کدام یک از افراد خانواده رفته است. البته لازم است بدانید که تنها خصوصیت اخلاقی نیست که در این میدان عرض اندام می کند، بلکه ویژگی های جسمانی و هزار و یک مورد دیگر هم هستند که می توانند از والدین بر روی فرزند به ارث رسیده باشند.

خوب؛ همان طور که می دانید، مادرها نقش بسیار مهمی را در پرورش و رشد فرزندانشان ایفا می کنند اما همه می دانیم که نقش یک پدر نسبت به مادر در اکثر موارد و به غیر از یک سری موارد خاص، کمتر است.

اما جالب است بدانید که گاهی اوقات زمینه ی به ارث بردن صفات پدر در فرزند بیشتر است و این فقط و فقط و مربوط به ژنتیک پدر می شود و ربطی به محیط پرورش کودک ندارد. دانشمندان بررسی کردند و متوجه شدند که اکثر صفات ارثی پدر به ویژگی های جسمی مربوط می شود اما با این یک سری صفات اخلاقی هم وجود دارد که در ادامه به بررسی هر کدام از این موارد خواهیم پرداخت :

بررسی صفات ارثی پدر به فرزند

شکل ظاهری و فیزیک جسمی، صفات ارثی پدر به فرزند : بله! درست است. ژن مردها در انتقال ویژگی های جسمی و فیزیکی، از ظرفیت بالاتری برخوردار است و به همین دلیل اکثر فرزندان، شباهت های ظاهری بسیار زیادی را با پدرشان دارند.

خودتان می دانید که قانون بقای انسان تا حد زیادی در گرو قدرتمند بودن یک ژن قرار دارد. از این رو جنس مونث در گذشته ترجیح می داد تا یک نمونه ی مذکر قوی و با بنیه را برای ادامه ی زندگی و تولید مثل انتخاب کند و این روش به مراتب قانون بقا نام گرفت و همین قانون زمینه ی انتقال صفات ارثی پدر به فرزند را فراهم می کند.

قد : یکی از مهم ترین فاکتورهایی که طی انتقال صفات ارثی پدر به فرزند قرار میگیرد، قد است. به طور کلی و بررسی های پی در پی، این نتیجه حاصل شده است که عموما قد فرزندان به شدت به سمت پدر گرایش پیدا می کند. پس اگر پدر قد بلندی دارید، احتمال اینکه قد شما هم تقریبا بلند باشد بسیار زیاد است.

جنس دندان ها : مورد بعدی که مستقیما به شرایط جسمانی پدر مربوط می شود حالت دندان هاست. اگر پدر شما دندان های سالم و قوی ای داشته باشد به مراتب احتمال اینکه دندان های شما هم سالم و قوی باشند بسیار زیاد است و عموما عکس این ماجرا نیز می تواند عینیت پیدا کند.

چال لپ : این موضوع عموما یکی از محاسن چهره محسوب می شود. بگذریم از این موضوع که خیلی ها با عمل جراحی این ویژگی ها و المان را به چهره شان اضافه می کنند اما اگر پدر شما دارای چال لپ باشد، به احتمال خیلی زیاد شما هم چال لپ خواهید داشت.

شکل ظاهری انگشتان پا : این فاکتور نیز یکی دیگر از فاکتورهایی است که معمولا سمت پدر به فرزند به ارث می رسد. معمولا پدرانی که سن شان بالای چهل سال باشد، خیلی راحت تر می توانند سندروم آپرت (Apert syndrome) را به فرزندشان منتقل کنند. این سندروم را برای افرادی که شکل ظاهری پاهایشان به صورت پره ای است، استفاده می کنند.

چپ دست و یا راست دست بودن : از ویژگی ها و خصوصیات ظاهری که بگذریم، می رسیم به موضوعی که زیاد مهم نیست اما عموما به سمت پدر گرایش دارد و آن موضوع چپ دست بودن و یا راست دست بودن فرزند است. در والدینی که یکی راست دست و دیگری چپ دست است، در نود درصد مواقع، چپ دست بودن و یا راست دست بودن فرزند تماما به حالت پدر برمیگردد. یعنی اگر پدر راست دست باشد، فرزند هم راست دست و اگر چپ دست باشد، فرزند هم راست دست خواهد شد.

اختلالات روانی : بله! متاسفانه درست است و یک پدر می تواند اختلالات روانی خود را به راحتی به فرزند خود انتقال دهد. هر چند که او در انتقال این اختلال نقشی ندارد این موضوع یک پدیده ی کاملا طبیعی است اما به هر حال منشا چنین صفت بزرگی در کودک شما خواهد بود.

خیلی ساده است، اختلالات شدید روانی مانند افسردگی و بیماری های دوقطبی روانی، اختلالاتی هستند که به کروموزوم Y مربوط می شوند و همین کروموزوم می توان تمام و کمال، تمام خصوصیات روانی پدر را بر روی فرزند اجرا کند و متاسفانه این ماجرا می تواند بسیار ناراحت کننده و دردسر ساز باشد و در آینده ی کودک، تاثیر بسیار بدی بگذارد.

اثر انگشت : اثر انگشت هم یکی از صفاتی است که مستقیما از پدر به فرزند به ارث می رسد. در واقع این خصلت شگفت انگیز بلا استثنا می تواند تعیین کند که چه کسی فرزند چه کسی است. این گزینه یک خاصیت ژنتیکی شگفت انگیز است که هنوز هم همچنان ادامه دارد و اختلالی در آن به وجود نیامده است.

تاثیرات ژنتیک بر روی انتقال صفات ارثی پدر

قبل از اینکه بخواهیم درباره ی دلیل اینکه چرا خیلی از رفتارهای ما شبیه به پدرانمان است صحبت کنیم، بهتر است اصلا ببینیم که ژنتیک چیست و چه نقشی در زندگی ما دارد. بدن ما دارای 23 جفت کروموزم است و این یعنی که 46 عدد کروموزوم در بدن ماها وجود دارند که این کروموزوم ها می توانند خلقیات و خصوصیات اخلاقی، جسمانی و رفتاری ما را تعیین کنند.

این رشته کروموزوم ها به صورت پیچیده و تنیده در هم و به صورت یک بافت پیچی در یک تعادل عالی نسبت به یکدیگر وجود دارند. یکی از این رشته ها به خصوصیات مادر و دیگری را به خصوصیات ژنتیکی پدر نسبت می دهند و ترکیب این دو با هم، خصوصیات ژنتیکی فرزند را به وجود می آورد.

البته جفت کروموزوم های آخری یعنی بیست و سوم، همان هایی هستند که جنسیت فرد را تعیین می کنند و اگر این دو XX باشند یعنی جنسیت مونث و اگر YX باشند یعنی جنسیت مذکر است. البته ی سری جهش ها و استثنائات هم وجود دارد که می توانند باعث شوند که فرزند از حالت نرمال خارج شود و به حالت های بیماری ‌های داسی‌ شکل یا سندروم X شکننده و یا سندروم داون، فرزند به دنیا بیاید.

تا اینجای بحث متوجه شدیم که تقریبا در ژنتیک یک فرزند، ژنتیک پدر و مادر به یک اندازه نقش دارند اما متاسفانه بنابر قوانین طبیعت این طور نیست و نهایتا این ژنتیک پدر است که به صورت ژن برتر بر روی خصوصیات خلقی و رفتاری و جسمی فرزند، پدیدار می شود.

این موضوع به این معناست که طبیعت یک برتری خاصی برای ژن پدر در نظر گرفته و ناخواسته این ژن می تواند به صورت قوی تری در فرزند ظاهر شود. البته که در این مراحل استثنائاتی هم وجود دارد که این استثنائات می توانند موارد مختلفی را رقم بزنند.

الگو برداری فرزندان از پدر و مادر

در انتهای محتوا، می خواهیم درباره ی مواردی به غیر از تاثیر ژنتیک بر روی عمل و جسم کودک صحبت کنیم. چیزی که کودک می تواند به راحتی آن را به صورت کاملا اکتسابی از پدر و مادر و محیط پرورش خود به ارث ببرد و هیچ ربطی به ژنتیک فرد ندارد.

با تمام این تفاسیر این شما هستید که رفتار و منش تان به عنوان اولین الگو برای فرزندان تان موجودیت پیدا می کند. در واقع فرزند شما در بدو تولد، رفتار، گفتار و منش شما را می بیند و ان ها را الگو قرار می دهد. دانشمندان معتقدند که هر رفتار زیبا و زشت در کودک، سر رشته ای در رفتار پدر و یا مادر در خانه دارد و کودک از آن الگوبرداری می کند.

بنابراین جدای بحث گسترده و شگفت انگیز ژنتیک، بهتر است که قبل از هر چیزی بر روی رفتار و منش خودمان کار کنیم تا بتوانیم یک الگوی مناسب و درست برای فرزندانمان باشیم. در غیر این صورت، کودک نه تنها رفتار های خوب شما، بلکه تمامی رفتار ها زشت و زننده ی شما را که حتی خودتان هم از آن ها بیزار هستید را عملا به ارث خواهد برد.