به گزارش شفاآنلاین: روزبه کردونی در چهارمین کنگره آنلاین بین‌المللی و سی و ششمین همایش مددکاری اجتماعی در ایران با موضوع "مددکاری اجتماعی و ادغام اجتماعی"، اظهار کرد: مهم‌ترین مسئولیت مددکاری اجتماعی و فعالان اجتماعی باید در تعامل با معقولاتی نظیر خیر همگانی و مسئولیت اجتماعی باشد تا بتوانند نقش آفرینی خود را متناسب و همزمان با تغییرات پارادایمی و رویکردی و اجتماعی به ویژه پس از اثر گذاری اجتماعی کرونا پیش ببرند.
وی با اشاره به مطالعات انجام شده در زمینه پاندمی کووید ۱۹، تصریح کرد: مطالعات مورد اجماعی وجود دارد که نشان می‌دهد کرونا سه شوک در حوزه سلامت، اجتماعی _اقتصادی و سیاست گذاری در جهان ایجاد کرده است و اگر قرار باشد در بحث مددکاری اجتماعی گفتمان و رویکرد و سیاست گذاری را مد نظر داشته باشیم باید به سوالی مهم جواب دهیم که در حوزه مددکار اجتماعی در دوره پسا کرونا و حین کرونا چه نقش آفرینی تاریخی باید اتفاق بیافتد؟.
کردونی معتقد است که مددکار اجتماعی کسی است که شناخت دقیق از نیازمندی‌های جامعه هدف خود دارد و با مهارت‌های شخصی به افراد کمک می‌کند تا بر مشکلات فائق آیند.
به گفته مدیر عامل موسسه عالی پژوهش تامین اجتماعی، از جمله تاثیرات پاندمی کووید ۱۹، تاثیر در حوزه سلامت روانی بوده است و از این رو نیاز است مددکاری اجتماعی فهم دقیقی نسبت به امر ایجاد شده پیدا کرده و مبتنی بر اثر جدید اجتماعی عمل کند.
کردونی ادامه داد: در تمام مفاهیم و سیاست گذاری‌ها و رویکردهای خود باید به قبل و بعد شیوع اپیدمی کرونا توجه کرد و دانست که ما به عنوان فعالان اجتماعی این عرصه، باید چه تفاوتی در رویکردهای خود در حوزه اندیشه‌ای، سیاست گذاری و اجرایی قائل شویم.
وی با بیان اینکه در حال حاضر تصویر شبه روشنی از اثرات کرونا بر حوزه‌های اقتصادی و سلامت وجود دارد و این تصویر به ما قابلیت برنامه‌ریزی می‌دهد، افزود: از این جهت مهم است که در حوزه‌های حمایت اجتماعی و مددکاری اجتماعی که معطوف به خدمت به ضعیف‌ترین و نیازمندترین اقشار است، آخرین تاثیرات اجتماعی را لحاظ کرده و بدانیم نیازمندی‌های روز مردم در آن حوزه‌ها چه تغییراتی کرده است.
