شفاآنلاین>سلامت> تهیه دارو آن هم به قیمت آزاد این روزها به بزرگ‌ترین مشکل بیماران وخانواده آنها تبدیل شده است، از جمله دلایل آن هم اجرای طرح نسخه الکترونیکی بدون فراهم آوردن مقدمات و زیرساخت‌های فنی وعدم توجه به جزئیات اجرایی است، وقت‌گیر بودن زمان ورود اطلاعات نسخه درسیستم و قطع مکرر و حذف چندباره اطلاعات نیز مشکلی دیگر است.
ضمن آنکه توجیه و آموزش پزشکان وکسب نظر آنان برای مشارکت دراجرای طرح امری ضروری است که به نظر می‌رسد کمتر مورد توجه قرار گرفته است.
همچنین دستور شروع به اجرای طرح بدون اطلاع‌رسانی وآموزش عمومی مردم به‌عنوان خط اول عملیاتی کردن طرح نسخه‌های الکترونیکی خطایی راهبردی است که باید اصلاح شود. واقعیت این است که طرح نسخه‌های الکترونیکی به سال ۱۳۹۵ برمی‌گردد، طرحی که در قالب مــاده ۱۷۴ برنامه ششم توسعه کشور به تصویب مجلس رسیده است وبه موجب تبصره ۱۷قانون بودجه سال ۱۴۰۰ لازم‌الاجرا است و برای آن اهداف متعددی ازجمله دستیابی به سوابق پزشکی بیماران، صرفه‌جویی در مصرف کاغذ وحذف فرایندهای صدور دفترچه‌های درمانی ونسخه‌های کاغذی پیش‌بینی شده است وبرای همراهی پزشکان گفته شده با اجرای این طرح ظرف۲۴ساعت حقوق قانونی پزشکان ودیگر مراکز تشخیصی ودرمانی پرداخت می‌شود.
این طرح طبق دستور مقامات مسئول از اول دی ماه به اجرا گذاشته شده است اما شنیده‌ها وتجارب عینی بیماران حاکی از بروز مشکلات فراوان وسرگردانی مردم در داروخانه‌ها وآزمایشگاه‌های تشخیصی است که به برخی از آنها اشاره شد. ابتدا اینطور گفته شد که با درج شماره کارت ملی و داروی مورد نیاز یا درخواست انجام آزمایش تشخیصی و ثبت آن توسط پزشک در سامانه پیش‌بینی شده بیمار به راحتی به داروخانه یا آزمایشگاه مورد نظر خود مراجعه وداروی نوشته شده را بدون هیچ دغدغه‌ای دریافت یا آزمایش مربوطه را انجام می‌دهد.
اما درعمل وقتی بیمار به داروخانه یا آزمایشگاه مراجعه می‌کند با این جواب مواجه می‌شود که دکتر دارو یا دستور آزمایش را در سامانه وارد نکرده یا پاک شده است. برخی پزشکان هم دارو یا درخواست انجام آزمایش را روی نسخه شخصی خود یا تکه کاغذی معمولی با ذکرشماره ملی بیمار می‌نویسند وبیمار بعد از مراجعه به مرکز ذیربط با این جواب روبه‌رو می‌شود که پزشک نسخه یا دستور انجام آزمایش را در سامانه وارد نکرده یا به شکل صحیح وارد نشده است وبیمار مجبور می‌شود کل هزینه را به صورت آزاد پرداخت کند.
بدین ترتیب خودشان را راحت می‌کنند اما بیمار ناراحت و درمانده چاره‌ای به غیر از پرداخت کل قیمت دارو با نرخ آزاد ندارد و با نارضایتی محل را ترک می‌کند. به نظر می‌رسد که پزشک به‌عنوان فرد اصلی در نوشتن نسخه آن را نپذیرفته چون توجیه نشده، آموزش ندیده، فرصت کافی برای درج اطلاعات درسیستم ندارد در نتیجه آماده مشارکت در آن نیست وداروخانه وآزمایشگاه هم هیچ الزامی برای اجرای آن ندارد. آیا مسئولان مربوطه در وزارت بهداشت درمـــان وآمـــوزش پزشکی بدون هماهنگی وجلب موافقت پزشکان، داروخانه‌داران ومسئولان آزمایشگاه‌ها و امثال آن وتوجیه وآموزش آنها، طرحی با این اهمیت وفراگیری را شروع کرده‌اند؟ رسانه‌ملی که قرار بود یک دانشگاه بزرگ وفراگیر برای همه آحاد مردم باشد وروزانه صدها برنامه با جامعه هدف محدود تولید می‌کند، اهمیتی به این طرح ملی نمی‌دهد ومردم را به صورت ملی واستانی آموزش نمی‌دهد وبرای استفاده از آن توجیه نمی‌کند که چگونه از این طرح بهره‌مند شوند و زمانی که با مشکلی مواجه شدند بدانند، چه باید بکنند وسوال‌شان را کجا مطرح کنند.
از مسئولان این طرح انتظارمی‌رود به مردم احترام بگذارند وسریعتر به اقدامی که قبل از شروع طرح باید انجام می‌دادند، بپردازند. با ارائه توضیحات کافی از طریق صدا وسیما به مردم آنان را با طرح آشنا کنند تا بیماران به شکل بهینه از آن برخودار شوند. صدا وسیما برنامه‌های پرسش وپاسخ در حد کفایت با همکاری مسئولان، پزشکان، داروخانه‌داران، مدیران آزمایشگاه‌ها ومردم عادی برگزار کند تا به درستی همه با جزئیات طرح آشنا شوند. تا این همه زحمت به هدر نرود و موجبات نارضایتی عمومی فراهم نشود. احترام به مردم ورعایت حقوق آنان به لفظ وکلام نیست به آن است که آنان را در فرایندهای تصمیم‌گیری مشارکت دهیم. در آن صورت است که می‌توان از مردم انتظار همراهی وهمکاری داشت وبه کمک مردم است که بارهای گرانسنگ هم برداشتنی خواهد بود.نبی‌اله عشقی‌ثانی تحلیلگرمسائل اجتماعی/ روزنامه آرمان ملی
