سیگار کشیدن به عنوان یک کار خوب تبلیغ میشد، تا جایی که دکترها هم مردم را به کشیدن سیگار تشویق میکردند. حتی زنان حامله هم سیگار میکشیدند.
در مورد خطرات سیگار آنقدر اطلاعات کمی وجود داشت که مردم در همه جا سیگار می کشیدند. کابینهای هواپیما پر از افرادی بود که سیگار میکشیدند، حتی با وجود بچههای کوچک در هواپیما.
در دهه ۱۹۷۰ بود که امنیت فرودگاه پس از برخی هواپیمارباییها به یک مفهوم جدی تبدیل شد. در دهه ۱۹۶۰، میتوانستید کم و بیش هر چیزی را که میخواستید با خود در هواپیما حمل کنید. از فلزیابها استفاده نمیشد و کیفها و چمدانها به طور مرتب جستوجو نمیشدند.
کمربند ایمنی و ایمنی خودرو در دهه ۶۰ چندان مورد توجه قرار نمیگرفت.
متأسفانه مراقبت از کودکان واقعاً مساله مهمی نبود و خدمات و محصولاتی برای نگهداری و تربیت آنها وجود نداشت.
تنبیه بدنی در مدارس قابل قبول بود. برای مثال زدن کودک بدرفتار با خطکش معمول بود. تنبیه کودکان در خانه هم رایج و عادی بود.
مردم به صورت تفریحی یا در بسیاری از مسابقات دوچرخهسواری بدون کلاه ایمنی دوچرخهسواری میکردند.
تنها راه شنیدن موسیقی، برای اکثر مردم، به غیر از رادیو، دستگاه پخش ضبط بود.
تلویزیونهای سیاه و سفید با اینکه برنامههای محدودی پخش میکرد، اما مردم به تماشای آنها بسیار علاقه داشتند.
جشنوارههای بزرگ موسیقی اساساً در دهه ۱۹۶۰ متولد شدند. قبل از آن، رویدادهای موسیقی کوچکتر بودند و نیازی به پلیس، کنترل یا برنامهریزی قابل توجهی نداشتند.
موسیقی راک اند رول در دهه ۱۹۶۰ با گروههایی مانند پینک فلوید، بیتلز و جیمی هندریکس اکسپرینس جان گرفت.
تلفنهای دارای شمارهگیر چرخنده از چرخه خارج شدند و تلفن های دگمهای در اوایل دهه ۱۹۶۰ وارد بازار شدند.
اینکه زنان به جای ماندن در خانه، بیرون کار کنند، رایج بود، بنابراین زمانی که والدین هر دو تمام روز سر کار بودند، بچهها اغلب به حال خود رها میشدند.
در اوایل و اواسط دهه ۱۹۶۰ شیرفروشها هر روز شیر به در خانه شما میآوردند، قبل از اینکه تهیه آن از خواربارفروشیها آسانتر و ارزانتر شود.
در آن زمان اصلا از ضدآفتاب استفاده نمیشد. مردم از خطرات قرار گرفتن در معرض اشعه ماورای بنفش برای مدت طولانی اطلاعی نداشتند.
در اوایل دهه ۱۹۶۰، کتابهای کمیک هنوز هم محبوب بودند (همانطور که در سراسر دهه ۱۹۵۰ بودند)، اگرچه محبوبیت آنها در سالهای آخر این دهه کاهش یافت.
اطلاعات در مورد رژیم غذایی در دهه ۱۹۶۰ کاملاً محدود بود. بنابراین مردم معمولاً به هر اندازهای که میخواستند شکر میخوردند.
اگر کسی در آن زمان نمیخواست ازدواج کند، همه فکر میکردند که حتما مشکلی دارد.
موهای بلند در دهه ۱۹۶۰ برای مردان مرسوم بود.
معمولاً برای عایقکاری خانهها از آزبست (الیاف پنبه نسوز) استفاده میشد. بنابراین مردم هر روز در معرض مواد سرطانزا قرار داشتند. در تصویر یک کارگر با مقداری از مواد آزبست دیده میشود.
خطر مسمومیت با سرب نیز امر ناشناختهای بود و از آنجا تقریباً همه شیرآلات از جنس سرب بود، مردم در معرض خطر مواد سمی در آب خود قرار داشتند.