کلاژن در واقع پروتئینی است که در تمام بدن وجود دارد و در واقع ترکیب اصلی سازنده‌ی غضروف، عضلات، استخوان ها، پوست و تاندون‌ها محسوب می‌شود.
شفاآنلاین>سلامت>محققان در تلاشند تا با بکارگیری «مواد زیست فعال» نسل جدیدی از ایمپلنت‌های ارتوپدی را تولید کنند.به گزارش شفاآنلاین: محققان یک موسسه پژوهشی کانادایی در تلاش هستند تا با استفاده از «مواد زیست فعال» نسل جدیدی از ایمپلنت‌های ارتوپدی را تولید کنند.
پوشش‌های زیست فعال نقشی حیاتی را در خصوص موفقیت ایمپلنت‌ها بازی می‌کنند چرا که آن‌ها سبب برانگیختن پاسخ‌های مفید بیولوژیکی برای بدن می‌شوند.
ایمپلنت‌ها یا «درون کاشت ها» به وسیله‌ها یا اجزاء مصنوعی گفته می‌شود که در بخشی از بدن نصب یا ثابت شده تا جایگزین یک عضو زیستی شود و کار‌های آن عضو را انجام دهد.
در همین ارتباط، «انستیتو ملی پژوهش‌های علمی» کانادا (INRS) مدتی است که در حال تولید پوششی است که بتواند «بافت استخوانی» را شبیه سازی بکند.
پروفسور «فدریکو روسئی» (Federico Rosei) از انستیتو ملی پژوهش‌های علمی کانادا در همین ارتباط می‌گوید: ایمپلنت‌های سنتی درست شده از فلز، سرامیک و یا پلیمر، دارای خواص زیست فعال (بیواکتیو) محدودی هستند و به همین خاطر، روند درمانی فرد ممکن است طولانی مدت شده و خطر پس زدن ایمپلنت از سوی بدن فرد بیشتر شود. حال با در نظر گرفتن این مشکلات، تولید نسل جدیدی از مواد ایمپلنتی که دارای سازگاری و یکپارچکی بیشتری است، امری ضروری به نظر می‌رسد.
ایمپلنت ارتوپدی
مواد زیست فعال
محققان با استفاده از سه ماده زیست فعال، در حال توسعه یک پوشش پیشرفته هستند. بر این اساس ترکیب شیمیایی «کیتوسان» (Chitosan) که در پوسته میگو موجود است، خاصیتی ضد میکروبی را از خود نشان داده است. سلول‌ها در حضور کلاژن که یکی از اجزای آلی موجود در استخوان‌ها است، جابجا شده و راحت‌تر رشد می‌کنند. کلاژن در واقع پروتئینی است که در تمام بدن وجود دارد و در واقع ترکیب اصلی سازنده‌ی غضروف، عضلات، استخوان ها، پوست و تاندون‌ها محسوب می‌شود.
«عمران دین» دانشجوی دکترا در انستیتو ملی پژوهش‌های علمی کانادا می‌گوید: توانایی رسوب چنین پوشش‌هایی سبب می‌شود تا بتوان ایمپلنت‌هایی با خواص بیولوژیکی فراهم شود. این مسأله برای کاربرد‌های زیست پزشکی امری نوید بخش است؛ چرا که این پوشش‌ها قادر به فراهم آوردن زمینه مناسب تری برای پذیرش ایمپلنت در بدن فرد می‌شود.
در این روش، محققان برای ایجاد این پوشش، از «رسوب الکتروفورتیک» استفاده کردند؛ بطوری که ایمپلنت به مانند یک الکترود عمل می‌کند که ذرات «مواد زیست فعال» روی آن رسوب کرده و در نتیجه یک لایه تشکیل می‌دهند.
با این حال، طبق این گزارش لازم است تا تحقیقات بیشتری در خصوص این روش جدید صورت پذیرد.
نظرشما
آخرین اخبار