«تعداد پزشکان متخصص در استان بوشهر کم است و برخی از شهرهای استان بوشهر با کمبود پزشک متخصص مواجه هستند.[2]»
شفاآنلاین>سلامت>سرانه پایین پزشک متخصص در کشور باعث کاهش دسترسی مردم به خدمات تخصصی در سراسر کشور و تشکیل صفهای طولانی دریافت خدمات در درمانگاهها و مطبها شده است. موضوعی که تشدید درد و رنج بیماران و خانوادهشان گشته است.به گزارش شفاآنلاین:کمبود پزشک متخصص باعث شده تا مردم در شهرهای دور از مراکز استان برای دریافت خدمات تخصصی سفرهای بین شهری و بعضا بین استانی انجام دهند و هنگام دریافت خدمات نیز با صف طولانی و نوبتهای چند هفتهای تا چند ماهه روبرو شوند و متاسفانه در نهایت هم به علت کاهش زمان ویزیت بیماران، خدمات با کیفیت مناسب دریافت نکنند.
علی اکبر بسطامی نماینده مردم ایلام در مجلس در همین زمینه اظهار داشت:«بسیاری از شهرستانهای استان ایلام از قبیل سیروان، هلیلان، چوار و بخشی از شهرستان ملکشاهی پزشک مقیم ندارند و در بسیاری از درمانگاهها و بیمارستانها پزشک متخصص ندارند و مردم مجبور هستند به استانهای اطراف سفر کنند.[1]»
سعید کشمیری رئیس دانشگاه علوم پزشکی بوشهر اظهار داشت: «تعداد پزشکان متخصص در استان بوشهر کم است و برخی از شهرهای استان بوشهر با کمبود پزشک متخصص مواجه هستند.[2]»
بررسی آمار و ارقام تعداد پزشکان متخصص در کشور نشان میدهد اکنون ایران در جایگاه مناسبی از نظر سرانه پزشک قرار ندارد. تهران با سهم 11 درصدی از جمعیت کشور سرانه ای در حدود 35 پزشک به ازای هر 10 هزار نفر دارد، درحالیکه این سرانه در باقی کشور نزدیک به یک دهم تهران است.
مقایسه سرانه پزشکان متخصص در ایران با سایر کشورهای جهان هم حاکی از عقب بودن در این شاخص مهم حوزه سلامت دارد. ایران با عدد ۶ پزشک به ازای هر 10 هزار نفر بین کشورهای منطقه پایین تر از کشورهای مغولستان و عمان قرار دارد؛ این درحالیاست که گرجستان با سرانه ای ۷ برابر ایران در رده نخست منطقه قرار دارد. این سرانه در کشورهای پیشرفته ای مانند آلمان و سوئد هم تا 5 برابر ایران است.[3]
کمبود پزشک متخصص به عنوان یکی از اصلی ترین اعضای کادر درمان در نظام سلامت کشور مشکلات عدیده ای را در این حوزه به وجود آورده است. سفرهای طولانی و سخت بیماران از اقصی نقاط کشور به مراکز استانها و گاهی هم شهر تهران جهت دسترسی به خدمات پزشکی مناسب یک مثال قدیمی در این زمینه است که همچنان پابرجاست و موجب تشدید درد و رنج بیماران شده است.
این کمبود تنها موجب ایجاد مشکل برای بیماران نشده است بلکه کادر درمان را نیز به شدت تحت تاثیر قرار داده است و موجب افزایش فشار کاری دانشجویان رزیدنتی در بیمارستانها شده است، بطوریکه دانشجویان در دوران دستیاری مجبور به گذراندن ۳۰۰ تا ۴۰۰ ساعت شیفت طاقتفرسا در بیمارستانها هستند. فشار کاری بالا در سایه کمبود نیروی متخصص در بیمارستانها باعث فرسودگی شدید کادر درمان شدهاست و متاسفانه آمار خودکشی و افسردگی بین دانشجویان رزیدنتی روند افزایشی داشته است، این در حالی است که عمده بار درمان بیماران در بیمارستانها بر دوش دانشجویان دستیاری در رشتههای تخصصی گوناگون است و این فشار کاری زیاد با ایجاد خستگی زمینه افزایش خطاهای پزشکی را نیز افزایش داده است.
در صورت عدم چارهاندیشی برای این مشکل بنیادین، در آینده نه چندان دور با افزایش جمعیت سالمندان کشور و بازنشستگی تعداد زیادی از پزشکان دهه شصتی از روند خدمترسانی، وزارت بهداشت جهت پاسخگویی به نیاز مردم مجبور به بهرهگیری از متخصصان خارجی در کشور خواهد بود.
در همین راستا دکتر رئیسزاده، خاطر نشان کرد:«که اگر چالشهای اساسی و مشکلات پیش روی جامعه پزشکی به درستی فهم و درک نشود و برای حل آن ها با استفاده از نظرات کارشناسی خبرگان جامعه پزشکی کشور، علاجی اندیشیده نشود، در آیندهای نهچندان دور با یک عقبگرد ۴۰ ساله در برخی حوزهها مواجه خواهیم بود و در برخی رشته ها و درمانها مجبور میشویم که مجددا کمیسیون اعزام به خارج تشکیل داده و منابع فراوان ارزی تخصیص داده و مردم را برای برخی درمانها به خارج از کشور بفرستیم و یا نیازمند وارد کردن برخی متخصصین کم کیفیت از کشورهای دیگر شویم[4].»
حال در صورت عدم برنامهریزی و افزایش ظرفیتها در بخش آموزش پزشکی به ویژه تربیت متخصص، با توجه به در پیش بودن بحران سالمندی که سیستم بهداشت و درمان را با افزایش شدید تقاضا روبرو خواهد کرد، مشکل کمبود نیروی انسانی متخصص در بخش درمانی موجب ایجاد بحران و ناتوانی در پاسخ به تقاضای درمانی مردم در نقاط مختلف کشور خواهد شد.
بر این اساس فرصت زیادی در اختیار مسئولان برای افزایش ظرفیت پزشکان وجود ندارد و در صورتی که طی ۳ تا ۴ سال آتی، افزایش پذیرش دانشجویان پزشکی انجام نگیرد، این فرصت طلایی برای حل این بحران از دست خواهد رفت.