آیا تصویری که از خود می‌بینیم با دید دیگران متفاوت است؟

به گزارش شفاآنلاین:در دورانی که گوشی های هوشمند امکان عکس‌برداری سلفی را در حد گسترده فراهم کرده‌اند، افراد بسیاری درگیر عکس از خود یا همان گرفتن سلفی در موقعیت‌های مختلف زندگی شده‌اند. بسیاری از کارشناسان معتقدند وسواس در عکس‌های سلفی و دستکاری تصاویر ممکن است برخی از ما را به خودشیفتگی سوق دهد. اما در واقع چگونه خود را در چشمِ ذهن می بینیم؟

روانشناسان دانشگاه بنگور و دانشگاه لندن اولین کسانی هستند که روشی برای تجسم این «خود پرتره» ذهنی ایجاد کردند. آنها بررسی کردند که این تصاویر درونی تا چه حد ممکن است از آنچه دیگران می بینند متفاوت باشد.آنها نشان دادند که چگونه تأثیر باورهای ما در مورد شخصیت و عزت نفس بر دیدگاه ما از قیافه خود تاثیرگذار است.

در مقاله منتشر شده در علم روانشناسی، محققان نشان دادند چگونه تیم تحقیقاتی راهی برای دسترسی به تصویر ذهنی دیگران از خود ابداع کرده است، این تیم همچنین برای اولین بار، آن تصویر را با واقعیت مقایسه کرده و نتایج را اعلام کردند و گفتند که چگونه آن تصویر ممکن است تحت تأثیر باورهای افراد در مورد ویژگی های شخصیتی خود قرار گیرد.

در تحقیقات این تیم، تصاویر ذهنی شرکت‌کنندگان از چهره‌شان با استفاده از یک تکنیک رایانه‌ای که در گذشته برای کمک به روان‌شناسان برای تجسم نحوه دیدن ذهنی از چیزها استفاده شده بود، بازسازی شد. برای ایجاد یک سلفی ذهنی، شرکت‌کنندگان دو چهره تصادفی را می‌بینند و هر بار باید چهره‌ای را که بیشتر شبیه چهره خودشان است انتخاب کنند، این روند چندین بار تکرار می‌شود. در پایان، محققان میانگین تمام تصاویری را که افراد فکر می‌کردند بیشتر شبیه خودشان هستند،  استخراج کردند، این کار به آنها اجازه داد «سلفی‌های ذهنی» شرکت‌کنندگان را تجسم کنند.

تصاویر ذهنی لزوما واقعی نبودند

تیم پژوهش دریافتند که تصاویر ذهنی افراد از ظاهرشان لزوماً واقعی نیست و بیشتر تحت تأثیر شخصیت‌هایی است که در مورد خود بر آن باور دارند.

دکتر مایستر از دانشکده روانشناسی دانشگاه بانگور و نویسنده اصلی مقاله می‌گوید: «ما از شرکت‌کنندگان خواستیم تا «خودنگاری ذهنی» خود را که توسط کامپیوتر تولید می‌شود، بسازند و همچنین به پرسش‌نامه‌های شخصیت و عزت‌نفس پاسخ دهند و بگویند که آنها معتقدند که چه نوع فردی هستند.»

او افزود: «در نهایت متوجه شدیم که باورهای افراد در مورد خودشان به شدت بر نحوه تصور آنها از ظاهر خود تأثیر می‌گذارد. به عنوان مثال، اگر شخصی معتقد بود که برون گرا است، چهره خود را با اعتماد به نفس تر و اجتماعی تر از آن چیزی که برای افراد دیگر ظاهر می شود تصور می کرد.»

در مطالعه دوم، تیم از رویکردی برای تجسم تصاویر ذهنی افراد از شکل بدن استفاده کرد. آنها نه تنها دریافتند که مردم تصاویر ذهنی غیرواقعی از بدن خود دارند، بلکه این تصاویر ذهنی به شدت تحت تأثیر نگرش آنها نسبت به خودشان است، نه ظاهر واقعی آنها. افرادی که نگرش بسیار منفی نسبت به ظاهر خود داشتند، خود را با بدنی بزرگتر از واقعیت تصور می کردند.

همکار این تحقیق از دانشگاه بندن نیز می گوید: «این کار به ما کمک می کند تا در مورد تصویر بدن بیشتر بفهمیم. اکنون می توانیم برای اولین بار بینشی در مورد تصور دیگران به دست آوریم.»

انطباق این روش می‌تواند ابزار جدیدی برای سنجش موفقیت آمیز بودن درمان ها به مبتلایان اختلالات تصویر بدن ارائه دهد. توسعه چنین ابزاری می‌تواند بگوید که آیا تصویر ذهنی فرد از ظاهر خود نیز تغییر کرده است یا خیر؟