به گزارش شفاآنلاین:مطالعهای از دانمارک که در The BMJ منتشر شد، نشان میدهد که قرار گرفتن در معرض سر و صدای ناشی از ترافیک در جادهها و راه آهن در طولانی مدت با افزایش خطر ابتلا به زوال عقل، به ویژه بیماری آلزایمر مرتبط است.
محققان تخمین میزنند که از بین ۸ هزار و ۴۷۵ مورد زوال عقل که در دانمارک در سال ۲۰۱۷ به ثبت رسیده است، ۱ هزار و ۲۱۶ نفر میتوانند ناشی از این مواجهه با سر و صدا باشند که نشان دهنده پتانسیل بزرگی برای پیشگیری از زوال عقل از طریق کاهش سر و صدای مربوط به ترافیک است.
پیش بینی میشود تعداد افراد مبتلا به زوال عقل تا سال ۲۰۵۰ از ۱۳۰ میلیون نفر در سراسر جهان فراتر رود که این امر را به یک بحران بهداشتی پرهزینه و رو به رشد جهانی تبدیل میکند. علاوه بر عوامل خطرساز مانند بیماریهای قلبی عروقی و شیوه زندگی ناسالم قرار گرفتن در معرض محیط زیست نیز میتواند در ایجاد زوال عقل نقش داشته باشد.
سر و صدای حمل و نقل دومین عامل خطرناک زیست محیطی برای سلامت عمومی در اروپا پس از آلودگی هوا در نظر گرفته میشود و حدود یک پنجم جمعیت اروپا در معرض سر و صدای حمل و نقل بالاتر از سطح توصیه شده ۵۵ دسی بل (دسی بل) هستند.
مطالعات به طور مداوم سر و صدای حمل و نقل را با بیماریها و شرایط مختلف سلامتی مانند بیماری عروق کرونر قلب، چاقی و دیابت مرتبط میدانند. با این حال تحقیقات کمی در مورد سر و صدای حمل و نقل و زوال عقل وجود دارد و یافتهها ناسازگار هستند.
برای رسیدگی به این موضوع محققان ارتباط بین مواجهه طولانی مدت مسکونی با ترافیک جادهای و سر و صدای راه آهن و خطر زوال عقل را در بین دو میلیون بزرگسال بالای ۶۰ سال و ساکن دانمارک بین سالهای ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۷ بررسی کردند.
محققان ترافیک جادهای و صدای راه آهن را در بیشترین مکانهای مسکونی در دانمارک تخمین زدهاند. آنها سپس ثبت ملی سلامت را برای شناسایی موارد زوال عقل تمام علل و انواع مختلف زوال عقل (بیماری آلزایمر، زوال عقل عروقی و زوال عقل مربوط به بیماری پارکینسون) در طول ۸.۵ سال تجزیه و تحلیل کردند. آنها در طول مطالعه ۱۰۳ هزار و ۵۰۰ مورد جدید زوال عقل پیدا کردند.
پس از در نظر گرفتن عوامل بالقوه تاثیرگذار مربوط به ساکنان و محلات آنها، محققان دریافتند که قرار گرفتن متوسط ۱۰ ساله در ترافیک جادهای و سر و صدای راه آهن در بیشترین و کمترین نمای ساختمانها با خطر بالاتری از زوال عقل مرتبط است. این ارتباطات الگوی کلی خطر بیشتری را با قرار گرفتن در معرض نویز بیشتر نشان میدهد، اما با کاهش سطح یا حتی کاهش ناچیز ریسک در سطوح بالاتر سر و صدا.
تجزیه و تحلیل بیشتر بر اساس نوع زوال عقل نشان داد که هر دو ترافیک جادهای و سر و صدای راه آهن با خطر بالاتری از بیماری آلزایمر ( ۲۷ درصد بیشتر در معرض سر و صدای ترافیک جادهای ۵۵ دسی بل و تا ۲۴ درصد بیشتر در معرض سر و صدای راه آهن ۵۰. دسی بل در مقایسه با کمتر از ۴۰ دسی بل) ارتباط دارند.
توضیحات احتمالی برای تاثیر سر و صدا بر سلامتی شامل ترشح هورمونهای استرس و اختلال خواب است که منجر به نوعی بیماری عروق کرونر، تغییرات در سیستم ایمنی و التهاب میشود، همه اینها به عنوان رویدادهای اولیه در شروع زوال عقل و آلزایمر دیده میشود.
این یک مطالعه مشاهدهای است بنابراین نمیتوان علت آن را مشخص کرد و نویسندگان به برخی محدودیتها مانند فقدان اطلاعات در مورد عادات شیوه زندگی که میتواند در خطر ابتلا به زوال عقل در افراد نقش داشته باشد و نیز فقدان اطلاعات در مورد عواملی اشاره میکنند که به عنوان عایق صوتی در خانهها که ممکن است بر مواجهه شخصی با سر و صدا تاثیر بگذارد.
با این حال نقاط قوت مطالعه از جمله بزرگی، زمان پیگیری طولانی و ارزیابی کیفیت بالای قرار گرفتن در معرض سر و صدا از دو منبع مختلف حمل و نقل است.
به این ترتیب نویسندگان نتیجه میگیرند: اگر این یافتهها در مطالعات آینده تایید شود، ممکن است تاثیر زیادی در برآورد بار بیماریها و هزینههای مراقبتهای بهداشتی ناشی از سر و صدای حمل و نقل داشته باشد. گسترش دانش ما در مورد اثرات مضر سر و صدا بر سلامتی برای تعیین اولویتها و اجرای سیاستهای موثر و استراتژیهای بهداشت عمومی با تمرکز بر پیشگیری و کنترل بیماریها از جمله زوال عقل، ضروری است.
محققان آمریکایی در سرمقالهای پیوندی میگویند که این مطالعه بزرگ و جامع دارای نقاط قوت قابل توجهی است، اما تصویری کامل از آسیب احتمالی به مغز پیری مرتبط با قرار گرفتن در معرض طولانی مدت سر و صدا، به عنوان مثال از فرودگاهها، فعالیتهای صنعتی و یا مواجهه شغلی ارائه نمیدهد.
سر و صدا همچنین ممکن است خطر سایر اختلالات مزمن مانند فشار خون بالا را تحت تاثیر قرار دهد که از طریق آنها سر و صدا به طور غیر مستقیم به خطر زوال عقل کمک میکند.
به گفته محققان مواجهه گسترده و قابل ملاحظه با سر و صدا در سراسر جهان، شدت پیامدهای بهداشتی مرتبط و ابزارهای محدود در دسترس مردم برای محافظت از خود، به شدت از استدلال WHO حمایت میکند که «آلودگی صوتی نه تنها مزاحمت زیست محیطی بلکه تهدیدی برای سلامت عمومی است.