میزان مراجعات به بیمارستان به حدی است که به این موضوع فکر میکنیم که بیماران برحسب مترمربع پذیرش شوند
شفاآنلاین>سلامت> فوق تخصص بیماریهای عفونی بیمارستان لقمان حکیم عدم حمایت و اهتمام لازم را برای جلوگیری از پیشرفت بحران کرونا عامل ناامیدی کادر درمان عنوان کرد.
به گزارش شفاآنلاین: دکتر ایلاد علوی فوق تخصص بیماریهای عفونی بیمارستان لقمان حکیم با ابراز تاسف و نگرانی درباره وضعیت کرونا در تهران گفت: تختها و اورژانس تنفسی بیمارستان لقمان هم مانند تمام بیمارستانهای تهران کاملا پر است.
او ادامه داد: میزان مراجعات به بیمارستان به حدی است که به این موضوع فکر میکنیم که بیماران برحسب مترمربع پذیرش شوند.
تنگنای اکسیژنرسانی به بیماران
علوی افزود: با توجه به اینکه مهمترین درمانی که برای بیماران مبتلا به کووید ۱۹ انجام میشود بحث اکسیژنرسانی است، از نظر اکسیژن بسیار در تنگنا هستیم، البته با کمک همکاران در این زمینه دچار بحران اساسی نشدیم اما همه اقدامات با تمهیدات غیرمعمولی مانند استفاده از اکسیژنهایی با لاین مشترک و مواردی از این دست انجام میشود که ما را دچار زحمتهای طاقتفرسا میکند.
این متخصص رسیدگی به
بیماران غیرکرونایی را از دیگر مشکلات عنوان کرد و گفت: تمام اموراتی مانند جراحی و پذیرش بیماران غیرکرونایی تحت تاثیر کرونا قرار گرفته است، زیرا تمامی همکارانی که تخصصی خارج از فیلد عفونی دارند نیز در حال حاضر به کمک ما شتافتهاند در حالی که رسیدگی به اورژانس بدون کمک سایر رشتهها وجود ندارد.
ابتلای کادر درمان به کرونا از دیگر چالشهای وضعیت فعلی
وی ابتلای کادر درمان به کرونا را از دیگر چالشهای وضعیت فعلی عنوان کرد و افزود: با توجه به تعداد محدود نیروها، کادر درمانی که به کرونا مبتلا میشوند مجبور هستند پس از کمی استراحت فورا به بیمارستانها بازگردند و در بخش کرونا به فعالیت بپردازند؛ این موضوع برای ما بسیار ناراحتکننده و سخت است.
علوی با بیان اینکه به نظر میرسد هنوز به قله پیک نرسیدهایم، ادامه داد: باید امیدوار باشیم که این پیک خاموش شود اما وضعیت روشنی پیش رو نداریم و این موضوع بسیار آزاردهنده است.
این متخصص اضافه کرد: از طرفی در کشور هیچ تلاشی برای بهبود اوضاع انجام نمیشود و بیشتر صحبت است و برگزاری جلسات متعدد و تکراری بدون آنکه به صورت عملی کمکی به بهبود وضعیت شود.
وی با اشاره به برگزاری عروسیها و مجالس مختلف افزود: متاسفانه بسیار دیده میشود که پس از فوت بیماران کرونایی مجالس ترحیم برگزار میشود و این چرخه معیوب ادامه مییابد.