نه به اون شوری شور، نه به این بی نمکی

 

شفاآنلاین>سلامت> عرصه سلامت، بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و شاخه ها یا موضوعات مرتبط با آن چندین هزار وجه خرد و کلان دارد که توجه به تمام ابعاد آن نیازمند انواع و اقسام برنامه ریزی ها، پیگیری و داشتن اتاق فکرقوی، مدیران پیگیر و با تجربه است.

طی دو دهه اخیر که در عرصه سلامت به عنوان خبرنگار و روزنامه نگار خدمت کردم، بیش از شش وزیر بهداشت و صد ها مدیر و معاون در وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی همچنین مراکز درمانی وابسته به آن در سراسر کشور را از نظر گذراندم و با عملکرد تک تک آنها آشنا هستم.
جالب اینکه هر تصمیم گیر کلان در این حوزه علاوه بر اجرای پلن ها و استراتژی های روتین و مصوب  با در نظر گرفتن نیازهای کلان حوزه بهداشت، درمان و ... کشور، اما در حاشیه به تعدادی از مصوبات و دستور العمل هایی که با تخصص دانشگاهی و تجربه خود ارتباط دارد نیز توجه ویژه دارد؛ بگونه ای که در پایان دوران خدمت خود، نتایج مثبت را جزء دستاوردهای کاری و حرفه ای خود میداند.
شاید یکی از علل ناموفق بودن یا نیمه کاره رها شدن طرح های بهداشتی و درمانی خرد و کلان در کشور، محدود بودن منابع مالی در مقایسه با گسترده بودن پروژه های اجرایی یا میزان اهمیت و فراگیری آن است.
البته پرونده الکترونیک سلامت که در قانون برنامه پنجم و ششم توسعه بر اجرای آن تأکید شده‌است نیز مورد بی توجهی قرار گرفت. اگر چه وزراء بهداشت همگی معتقد اند که اگر پرونده الکترونیک سلامت، همچنین راهنمای بالینی، نظام ارجاع و پزشک خانواده به درستی و کامل اجرا شود، به شکل قابل توجهی هزینه‌های نظام سلامت و سازمان‌های بیمه‌گر منطقی خواهد شد.
در مجموع چند نقطه ضعف بزرگ در سکانداری وزارت عریض و طویلی به نام بهداشت، درمان و آموزش پزشکی وجود دارد، یکی از مهمترین های آن پیگیری نشدن جدی دستور العمل ها ومصوبات مهم و کلانی است که زنجیره وار نقش زیربنایی و موثر در پیشبرد اهداف آتی دارد.
اینکه یک وزیر بعد از اتمام دوران تصدی خود، هنوز هم در قبال مصوبات و پیگیری طرح های مصوب و محول دوران خود مسئول باشد، خیلی مهم و سرنوشت ساز است. هر وزیر قدیمی باید برای تکمیل برنامه های نیمه تمام خود، صندلی و میز اختصاصی در وزارت خانه تا سر منزل مقصود و نهایی شدن آن توسط وزراء بعدی داشته باشد تا از این مجموعه منفک نباشد.
امید است وزیر بهداشت آینده که بعد از دکتر نمکی، سکاندار این وزارتخانه میشود، خود را در کلاف سردرگم مشکلات روزمره و برنامه های کوچک که فقط نقش رزومه سازی دارند، گرفتار نکند و به فکر اجرای طرح های کلان بر زمین مانده سابق باشد تا از فرصت سوزی و هدر رفت منابع مالی بکاهد. دکتر رضا حسينمردي / خبرنگار حوزه بهداشت و درمان