آنچه که احساس می‌شود این است که سرعت جابجایی مدیران سازمان غذاودارو و نیز ایده جوانگرایی به قدری زیاد بوده که اصل مدیریت سازمان را خدشه‌دار نموده و استفاده از تجربه و خرد جمعی به کلی از بین رفته است.
شفاآنلاین>سلامت>کمبود سرم و آب مقطر و برخی داروهای اولیه در این برهه زمانی بار دیگر نشان داد که مدیران سازمان غذاودارو نه تنها در تهیه داروهای ضد کرونا موفق نبودند بلکه در تهیه و مدیریت ابتدایی ترین داروها هم ناکام بودند.
یکی از علل کمبود سرم‌های تزریقی در کشور خروج شرکت داروسازی شهید قاضی از چرخه تولید به بهانه تعمیرات و.... از چند ماه قبل است. اینکه چرا در اوج بیماری کرونا یک شرکت که نبض تولید سرم در کشور را در دست دارد، برای چندین ماه تعطیل شود جای سوال است و اینکه سازمان غذاودارو که در جریان این رخداد بوده چرا جایگزینی برای آن در نظر نگرفته مقوله دیگری!
اینکه گفته شده است که برخی از خطوط تولید شرکت دارای ایراد و اشکال است و استاندارد لازم را برای تولید ندارد امر مبارک و خوبی است ولیکن فرآیند اصلاح خط تولید و تمهیداتی جهت جبران کمبود احتمالی باید در نظر گرفته می‌شد که متاسفانه عدم مدیریت، کار را به جایی رسانده است که این روزها سرم تزریقی نرمال سالین برای تزریق ویال رمید رمدسیور برای درمان کرونا دچار کمبود شده است تا جایی که وزیر بهداشت دستور داده که به شکل فوریتی سرم وارد شود! دستوری دیرهنگام و نوش دارو....!
عدم پیش‌بینی بازار مصرف
پیش بینی، اولین ابزار برای برنامه‌ریزی در سازمان است. زمانی برنامه‌ریزی این معنا را پیدا می‌کند که از هم اکنون تکلیف میزان و نوع منابع مورد نیاز محدود در اختیارمان را برای آینده مشخص کنیم، در نتیجه اصلی‌ترین چیزی که باید بدانیم این است که چه مقدار تقاضا داریم یا اینکه چقدر احتمال فروش داریم که بر اساس آن میزان تولید و یا خریدمان را مشخص کنیم.
قاعدتا اگر برای این گپ ایجاد شده فکری می‌شد و پیش بینی دقیقی صورت می‌گرفت امروز بیمار از این داروخانه به آن داروخانه سرگردان نبود و چرخش ویروس کرونا کمتر می‌شد.
چندی پیش و قبل از ویروس کرونا حقیر در یادداشتی در خصوص تراژدی واکسن آنفلوانزا هم عدم درک صحیح مدیران از روند خرید و پیش‌بینی بازار مصرف را متذکر شدم.
در آن نوشتار به نبود آمار قابل استاد اشاره شد و عنوان گردید که: آمار، زیربنای تمام حرکت‌هایی است که در سازمان انجام می‌شود و درصورتی که آمار قابل اطمینانی در سازمان‌ها وجود نداشته باشد، برنامه ریزی با مشکل مواجه خواهد شد و امکانات موجود در مسیر درست به کار گرفته نخواهد شد. به بیان دیگر آمار مهمترین ابزار ارزیابی عملکرد گذشته، حال و برنامه ریزی برای آینده و یکی از عوامل اصلی سیاست گذاری و مدیریت در هر سازمانی محسوب می‌شود.
آنچه که احساس می‌شود این است که سرعت جابجایی مدیران سازمان غذاودارو و نیز ایده جوانگرایی به قدری زیاد بوده که اصل مدیریت سازمان را خدشه‌دار نموده و استفاده از تجربه و خرد جمعی به کلی از بین رفته است. صدور آیین نامه‌ها و بخشنامه‌های خلق‌الساعه بدون نظرخواهی و مشورت دیگران، عدم تکیه به آمار مصرف و عدم آینده نگری، سازمان را کاملا فلج کرده است به طوری که خود معاونت‌های غذا و دارو در سراسر کشور را دچار مشکل نموده و در برخی استان‌ها بیش از دو ماه است که هیچ کمیسیونی برای حل مشکلات جامعه دارویی تشکیل نشده است!
داستان کمبود سرم بجای خود؛ سایر کمبودها را چگونه باید توجیح کرد؟ کمبود آب مقطر، کمبود داروهای غیرتخصصی مثل پردنیزلون، فلوکستین، فاموتیدین، قلم‌های انسولین و.... و ده‌ها قلم داروی دیگر.
اگر مشکل کمبود سرم را با واردات دیرهنگام از ترکیه و هند قرار است حل کنید، سایر کمبودهای دارویی را می‌خواهید چه کنید؟
ما سال‌هاست که دچار خودتحریمی شده‌ایم! کمبود داروهای ضد کرونا مانند فاوی‌پیراویر و رمدیسیور را چگونه حل خواهید کرد؟
و سوال آخر اینکه: اگر این داروها که همه آنها در مکان‌های تحت نظارت دانشگاه‌ها وثبت در سامانه Ttac توزیع می‌شود، دچار کمبود شده، پس چگونه در بازار آزاد و ناصر خسرو به وفور البته با قیمت‌های نجومی وجود دارد؟؟؟
سید هادی احمدی/ عضو هیئت مدیره انجمن داروسازان البرز و عضو هیئت مدیره سازمان نظام پزشکی البرز (کرج)
سپید
نظرشما
آخرین اخبار