بی‌شک اگر در این نبرد نابرابر اگر سپیدپوشان کادر درمان با ویروس سیاه کرونا، مغلوب شوند، مسائل اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و حتی امنیتی کشور تحت‌الشعاع قرار خواهد گرفت
شفاآنلاین>سلامت> کرونا که آمد، پرستاران برای افزایش روحیه جامعه شادی می‌کردند و مردم با امیدواری در شبکه‌های اجتماعی و قرنطینه خانگی هشتگ می‌زدند: «کرونا را شکست می‌دهیم.»
اما آنها نمی‌دانستند که با آزمون و خطای سیاست‌های مقابله با کرونا، روزگارشان هر روز سیاه‌تر می‌شود و پس از پنج موج کرونا، میزان تاب آوری نیروی‌انسانی، تجهیزات بیمارستانی، دارو، با افزایش و هجوم بیماران به بیمارستانها یکی از نگرانی‌های اصلی کشور است، درحالی که تاب آوری مردم به‌شدت کاهش پیدا کرده و رعایت پروتکل‌های بهداشتی از 90 درصد در سال گذشته به کمتر از 40 درصد رسیده است.
بی‌شک اگر در این نبرد نابرابر اگر سپیدپوشان کادر درمان با ویروس سیاه کرونا، مغلوب شوند، مسائل اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و حتی امنیتی کشور تحت‌الشعاع قرار خواهد گرفت. نبود منابع مالی کافی، در بخش‌های مختلف نظام سلامت، پرداخت حقوق و مزایای نیروی انسانی موجی از نارضایتی در کادر سلامت ایجاد کرده که چرا همگان به فاز بی‌تفاوتی رسیدند و تیر و ترکش کرونا فقط به کادر سلامت می‌خورد. همه این مشکلات سبب شده که کادر درمان به شدت از شرایط موجود نارضایتی داشته باشند و اعتراضات آنها نیز در چند روز گذشته مزید برعلت شده است. در این شرایط کادر درمان نیاز به استراحت و تجدید قوا دارد و یک جهش دیگر کرونا و تداوم شرایط فعلی سبب می‌شود کادر درمان با شکست سنگینی روبه‌رو شود.
در این شرایط که همه خواستار تعطیلی کشور هستند، اما وزیر کشور این موضوع را به صلاح کشور نمی‌داند و معتقد است که «تعطیل‌کردن نیاز به مقدمات ، برنامه‌ریزی ، اقناع و همراه‌سازی مسئولان و مردم دارد.» درصورتی که بیمارستانها یک تخت خالی برای لشکر مبتلا به کرونا ندارند و بیماران در حیاط بیمارستانها بستری می‌شوند. در این میان تجهیزات مورد نیاز برای درمان بیماران به‌شدت در معرض کمبود جدی است و ساختار اکسیژن‌رسانی به بیماران، توانایی کافی برای این حجم از بیمار را ندارد. از سویی دیگر استانداردهای تجهیزات پزشکی در بیمارستانها و مراکز بهداشتی و درمانی قبل از شروع اپیدمی وضعیت مطلوبی نداشت که با اوج گرفتن اپیدمی کووید19 در پنج پیک رخ‌داده، تاب‌آوری این تجهیزات کاهش یافته است که بسیار نگران کننده است. برای هر بیمار بستری در این بخش از نظر خدمات، روزانه به‌طور میانگین چهار میلیون تومان هزینه می‌شود که براساس این شاخص، روزانه هزینه سنگینی برای نظام سلامت در بردارد که قسمت اعظم آن از سوی دولت و از جیب مردم پرداخت می‌شود.
حال این اعداد را در کنار هزینه‌های درمان و داروهای بیماران سرپایی، بستری و خفیف قرار دهیم مشخص می‌شود این موضوع چه هزینه‌ای برای نظام سلامت دربردارد. هم اکنون سازمان برنامه و بودجه به‌دلیل بار مالی درمان بیماران مبتلا به کرونا، توان پرداخت مطالبات حوزه پزشک خانواده، مراقبت‌های اولیه بهداشتی و... را ندارد و شخص وزیر بهداشت بارها با نامه نگاری‌های متعدد خواستار فوریت در پرداخت‌ها شده است. همانطور که بارها ذکر شده است، مساله کرونا نه فقط یک مسأله سلامتی بلکه موضوعی است که بسیاری از بخش‌های مختلف اقتصادی، اجتماعی و امنیتی را نیز می‌تواند تحت تأثیر قرار دهد.
تاب‌آوری نظام سلامت یک مساله راهبردی و جدی است که باید به قید فوریت بدان نگاه شود و با همیاری سیاستگذاران و نهادهای ذیربط با تشکل‌های اجتماعی و جهادی، بحران فعلی را سروسامان بخشید. به ماجرای تاب‌آوری نظام سلامت باید جدی‌تر نگریست و نگذاشت بحران‌های حاصل از ازبین رفتن این تاب‌آوری، مدیریت نظام سلامت و همچنین سایر شرایط کشور را تحت تاثیر جدی قرار دهد.محمد شریفی‌مقدم دبیرکل خانه پرستار/ روزنامه آرمان ملی
