به گزارش شفاآنلاین:تب روماتیسمی یک بیماری خودایمنی است که پس از ابتلا به گلودرد ناشی از باکتری استرپتوکوک بروز میکند. این موضوع میتواند باعث بروز التهاب در بافتهای همبند، قلب، مفاصل و عروق خونی در اندامها و بافتها شود.
تحقیقات نشان داده است التهاب قلب که در ۶۰ درصد بیماران بروز میکند یکی از جدیترین علائم این بیماری است که میتواند به دریچههای قلب، ماهیچه و بافت قلب آسیب دائمی وارد کند. همچنین آرتروز که یکی از نخستین نشانههای این بیماری است به طور معمول در ۴۵ درصد از بیماران رخ میدهد. در این حالت مفاصل بزرگ بدن در بخشهای زانو، مچ پا، آرنج و مچ دست به طور معمول درگیر میشوند.
پس از انجام آزمایشات و تشخیص بیماری، گام نخست درمان، از بین بردن باکتری استرپتوکوک در بدن است که معمولاً با تزریق پنی سیلین انجام میشود. در افرادی که دارای آلرژی به پنی سیلین هستند داروهایی مانند اریترومایسین، آزیترومایسین، و یا داروهای خانواده سفالوسپورین تجویز میشود.
در صورتی که فرد در زمان گلودرد اقدام به درمان کند، این موضوع میتواند مانع پیشرفت بیماری شود. با این حال، زمانی که فرد شاهد بروز تب روماتیسمی و حمله اشتباه سیستم ایمنی بدن به بافتها است، مصرف دارو لزوماً باعث توقف بیماری نخواهد شد.
برای درد مفاصل نیز پزشک به بیمار آسپرین تجویز میکند. استفاده از دز بالای آسپرین برای کاهش علائم بیماری ضروری است. برای مشکلات قلبی نیز از دز بالای داروهای استروئیدی استفاده میشود. زمانی که شرایط بیمار از جنبه قلبی وخیم باشد، باید برای طی مراحل درمان در بیمارستان بستری شود.
تنها راهکار برای جلوگیری از ابتلا به بیماری تب روماتیسمی تشخیص به موقع ابتلا به گلو درد ناشی از باکتری استرپتوکوک و درمان سریع آن است. در کودکان ۵ تا ۱۵ ساله بروز گلودرد ناشی از این باکتری بسیار رایج است و خانوادهها باید نسبت به این موضوع به صورت کامل هوشیار باشند.
یکی از دلایل خطرناک بودن تب روماتیسمی، درگیر شدن بافت و دریچه قلب است، زیرا این موضوع باعث اختلال عملکرد قلب میشود. دریچه میترال قلب یا دریچه آئورت هر کدام ممکن است در این بیماری درگیر شوند. در صورتی که مصرف داروها موثر واقع نشود، عمل جراحی و جایگزینی دریچه ضروری است.