اختلال شخصیت اجتنابی یا دوری گزین یکی از انواع اختلالات شخصیت میباشد که در کلاسترC قرار دارد. شیوع این اختلال در بین زنان و مردان یکسان است.
شفاآنلاین>سلامت> اختلال شخصیت اجتنابی یا دوری گزین یکی از انواع اختلالات شخصیت میباشد که در کلاسترC قرار دارد. شیوع این اختلال در بین زنان و مردان یکسان است.
افرادی که اختلال شخصیت اجتنابی دارند از نظر روابط اجتماعی منزوی،بسیار خجالتی، درونگرا،عدم توانایی تصمیم گیری به تنهایی،اعتماد به نفس ضعیفی دارند،نسبت به انتقاد یا نظرات منفی دیگران حساسیت بیش از حد دارند،اهل ریسک کردن نیستند،از قرار گرفتن درموقعیتهای جدید میترسند و آشفته میشوند،ترسهای زیادی به سراغشان میآید و ازانسانها فراری هستند و به این واسطه نیزروابط اجتماعی را دوست ندارند.
اختلال اجتنابیها برعکس اسکیزوئیدها گرمی
روابط اجتماعی را دوست دارند؛ولی هراس بسیار زیاد از طرد شدن و نادیده گرفته شدن دارند اگر این اطمینان از طرف دیگران به آنها داده شود و مورد حمایت قوی قرار بگیرند و تحویلشان بگیرند این دیگر برای فرد اختلال اجتنابی اوکی هست. برای همین اجتنابیها با آدمهای نزدیک، آشنا و فامیل خیلی راحتتر هستند ولی در جمعهایی که آشنا هستند ولی صمیمی نیستند به شدت مضطرب میشوند بنابراین آنها در ظاهر شبیه اسکیزوئیدها هستند با این تفاوت که اسکیزوئیدها واقعاً بهایی برای روابط اجتماعی قائل نیستند، دوست ندارند روابط اجتماعی را و اسکیزوئیدها مضطرب نمیشوند وروابط اجتماعی دوست ندارند، خوششان نمیآید از آدمها ولی اجتنابیها دوست دارند روابط اجتماعی را منتها مضطرب میشوند
این سوال پیش میآید که: اختلال شخصیت اجتنابی با اضطراب اجتماعی چه فرقی دارد؟ اگر لازم باشد یک فرداضطراب اجتماعی کنارهمه مینشیند، صحبت میکند با دیگران ولی نمیتواند خودش را معرفی کند در جمع یا کتابی را به اشتباه خریداری کرده ولی جرات نمیکند پس بدهد یا عوض کند کتاب را یا در رستوران اگر چنگال از دستش بیفتد جرات نمیکند در خواست چنگال کند از گارسون ومضطرب میشود یا رفته موسیقی یاد گرفته و در جمع که میخواهد ساز بزند یادش میرود به خاطر حضور جمع یا از ارائه و سخنرانی در جمع دوری میکند ولی اختلال شخصیت اجتنابی حتی سر کلاس نشستن هم موذبش میکند؛ فکر میکند بقیه هم ممکن هستش تحویلش نگیرند یا ترس این را دارد که برود مهمانی تحویلش نگیرند.
اضطراب اجتماعیها مشکل اصلی شان آن جایی است که قرار است ارزیابی بشوند و فکر میکنند با کسی مواجه هستند که باسوادتر، پولدارتر، زیباتر و قدرتمندتر از آنهاست. در برابر این آدمها اضطراب اجتماعی شان بیشتر میشود.کسانیکه اختلال شخصیت اجتنابی دارند در دوران کودکی تجربیات ناخوشایندی را تجربه کردند و نیازهایشان توسط والدین به موقع ارضا نشده یا نادیده گرفته شده است؛البته محیط و ژنتیک هم تاثیر دارد در بروز این اختلال. این اختلال باعث میشود که فرد عملکرد خوبی نداشته باشد در شغل، در روابط بین فردی و در ازدواج.
درمان این اختلال شخصیت خیلی دشوارو طولانی مدت میباشد و چون این افراد تمایل به برقراری روابط با دیگران دارند باعث میشود انگیزه ای در فرد ایجاد شود برای درمان.روان درمانی اصلیترین روش درمان است. طرحواره درمانی،گروه درمانی وآموزش مهارت جرات ورزی درمان موثری برای این افراد میباشد.بهاره زارع زاده