به گزارش شفاآنلاین:در مناظره آخر ۷ نامزد انتخابات ریاست جمهوری که با محوریت دغدغههای مردم برگزار شد. در ابتدا دغدغههای اصلی مردم که اغلب اقتصادی بودند، مطرح شد. اما در قسمت دوم سوالات مختلفی با موضوعات متفاوت از جمله سلامت از هر کاندیداها مطرح شد و نکته قابل توجه که توسط یکی از نامزدها بیان شد انحصار در پزشکی بود. همچنین گزاره دیگری که توسط این نامزد مطرح شد، سفر مردم برای دسترسی به پزشک متخصص به تهران و دیگر کلانشهرهای کشور بود.
آمارهای سازمان نظام پزشکی نشان میدهد در کشور بیشاز ۱۴۰ هزار شماره نظام پزشکی وجود دارد. اما باید توجه داشت این عدد، تعداد پزشکان مشغول به طبابت کشور نیست. چرا که در این آمار، پزشکانی که به حرفهای جز طبابت مشغول هستند یا پزشکانی که مهاجرت کردهاند نیز لحاظ شده است. حتی پزشکان فوت شده نیز در این آمار محاسبه شدهاند.
با اینکه آمار دقیقی از پزشکان فعال کشور در دسترس نیست، اما بر اساس اظهارات مسئولین و اسناد وزارت بهداشت میتوان به حدود این عدد دست یافت که چیزی حدود ۹۸ هزار پزشک است. همچنین با توجه به جمعیت ایران که حدود ۸۴.۵ میلیون نفر است، سرانه پزشک در کشور چیزی حدود ۱۱.۷ پزشک به ازای هر ۱۰ هزار نفر برآورد میشود که سهم پزشکان متخصص تنها ۵.۷ پزشک به ازای هر ۱۰ هزار نفر و باقی سهم پزشکان عمومی است.
اما نکتهای که باید توجه داشت آن است که ۳۴ درصد کل پزشکان کشور و ۴۵ درصد پزشکان متخصص در شهر تهران حضور دارند، در حالی که تهران دارای ۱۱ درصد جمعیت کشور است. این نشان از آن است که سرانه پزشک کشور خصوصاً برای پزشک متخصص بسیار پایینتر از این مقدار است. به این صورت که بیشاز ۵۰ درصد جمعیت کشور با سرانهای کمتر از ۵ پزشک زندگی میکنند.
با نگاهی گذرا به سرانه پزشک کشورهای جهان در سایت سازمان جهانی بهداشت میتوان دریافت وضعیت کشور ما در مقایسه با دیگر کشورهای جهان اسفناک است. به طوری که سرانه ایران از کشورهایی همچون استونی و بلغارستان نیز بسیار پایینتر است.
همانطور که مشاهده شد وضعیت ایران از بسیاری از کشورهای جهان پایینتر است و این مسئله در بین کشورهای منطقه بیشتر به چشم میخورد تا جایی که ایران در بین این کشورها در جایگاه بیستم از بیست و هفت کشور آسیای میانه و آسیای غربی قرار دارد.
سرانه شهر تهران بسیار بیشتر از دیگر شهرهای کشور است و نشان از آن است که پایتخت نشینان دسترسی بهتر و راحتتری به پزشک عمومی و متخصص دارند. همچنین از نمودار زیر میتوان دریافت که حدود نیمی از جمعیت کشور در دسترسی به پزشک متخصص با مشکل شدید مواجهاند و تنها ۲.۴ پزشک به ازای هر ۱۰ هزار نفر از آنان وجود دارد.
همچنین نکتهای که قابل توجه است وجود دانشگاه علومپزشکی در شهرها باعث شده است دسترسی مردم به پزشک در آن شهر نسبت به شهر مشابه بدون دانشگاه علومپزشکی بهتر و مناسبتر باشد.
در کنار آمارها، گزارشات میدانی و اظهارات نمایندگان استانهای محروم به این مسئله اذعان دارند. به طور مثال، فدا حسین مالکی نماینده مردم زاهدان در مجلس گفته است که بیماران به علت شرایط نامناسب نیروی انسانی و تجهیزات پزشکی به استانهای مجاور سفر میکنند. چندی پیش نیز نماینده مردم سراوان عنوان داشت که برخی مردم سیستان و بلوچستان برای دسترسی به پزشک به پاکستان میروند!
همانطور که اشاره شد، کمبود پزشک در کشور امری انکار ناپذیر است و نیاز است مسئولین امر برای این چالش نظام سلامت تدبیری اتخاذ کنند و راه حلی پایدار برای تأمین پزشک عمومی و متخصص در سراسر کشور و خصوصاً مناطق محروم پیدا کنند.
شاهراه برون رفت از این معضل، جز افزایش ظرفیت دانشجویان پزشکی در دانشگاهها نیست و همچنین اجرایی کردن قانون پذیرش دانشجویان تعهدی نیاز مردم مناطق محروم را به پزشک به صورت پایدار برطرف خواهد کرد. امیدست دولت آینده با اولویت دادن به مسئله تحقق عدالت در زمینه سلامت، گامی در این جهت بردارد.مهر