سفره افطاری در شرایط کرونا

‪شفاآنلاین>سلامت> یکی از تبعات بیماری فراگیر کرونا، محدود شدن یا تعطیل شدن انواع دورهمی‌های فامیلی، مذهبی و دوستانه است. در سالهای قبل از کرونا بسیاری از خانواده‌ها به فامیل و اقوام و دوستان افطاری می‌دادند و سفره‌های افطاری فرصتی برای دیدارهای صمیمانه و گسترش همدلی‌ها بود؛

بسیاری از مدیران صنعتی، شرکت‌ها و کارخانجات در محیط کارخانه یا شرکت یا رستورانی در شهر، کارکنان و همکاران خود را به سفره افطار دعوت می‌کردند و از این طریق احساس انس و الفت بیشتری در مجموعه آن‌ها پدیدار می‌شد.

این فرهنگ افطاری دادن، در شهر و روستا، مساجد و حسینیه ها، مراکز آموزشی و فرهنگی، در تعامل و نزدیک شدن گروه‌های صنفی و شغلی امری ساری و جاری بود و در هر شب ماه مبارک، شاید صدها هزار یا میلیونها نفر در کشور، در یکی از همین سفره‌ها و افطاری‌ها مهمان بودند.

اما حالا به دلیل کرونا بسیاری از این سفره‌ها تعطیل شده و امکان برگزاری آن‌ها متاسفانه فراهم نیست.

یکی از سفارشهای پیامبر اکرم (ص) در خطبه معروف شعبانیه، افطاری دادن در این ماه به روزه داران است و ثواب آن را آمرزش گناهان گذشته دانسته اند، در جای دیگر هم به صدقه دادن به فقیران و مسکینان و مهربانی با یتیمان جامعه سفارش نموده اند. حال در این شرایط برای انجام وظیفه انسانی، اجتماعی، اخلاقی و برای اطاعت از دستورات پیامبر خدا و کسب پاداش الهی، به دو شیوه می‌توان اقدام کرد:

اول: کمک به تامین مایحتاج غذایی نیازمندان و رساندن بسیار محترمانه به آنان، بدون هر گونه تبعات منفی و تبلیغی که متاسفانه در بسیاری از این نوع برنامه‌ها رایج شده است و صداوسیما هم به جای اصلاح، به آن‌ها دامن می‌زند.

دوم: تامین و طبخ افطاری باکیفیت و مناسب و توزیع آبرومندانه آن درب منازل افراد نیازمند در مناطق شهری و روستایی که قطعا این روش دوم چون به صورت سنتی در توزیع شله زرد و‌ آش رشته و بعضا غذای پخته و نذری رایج بوده، می‌تواند اخلاقی‌تر و به رعایت‌شان و کرامت خانواده‌ها نزدیکتر باشد.

پیشنهاد می‌شود هر کس و هر گروه یا خانواده برخوردار و افراد توانمند و متمکن یا صاحبان صنایع و شرکت‌ها و ثروتمندان جامعه در جبران هزینه‌های بالای افطاری‌های سالهای گذشته که گاهی اکثر سفره نشینان آن هم وضع مالیشان خوب بود و نیازی نداشتند، امسال از فرصت ماه مبارک رمضان حداکثر استفاده را برای ورود به این کار بزرگ و خیر جمعی بنمایند و مسئولیت اجتماعی و انسانی خود را در مشارکت و گرم کردن سفره‌های کوچک و متعدد افطار در منازل نیازمندان به خوبی ایفا نمایند و دل بسیاری از خانواده‌ها و فرزندانشان را در حاشیه شهرها، روستاها و مناطق محروم شاد کنند.

بدیهی است در این خیر اجتماعی، موسسات نیکوکاری و انجمن‌های خیریه معتمد و معتبر شناخته شده می‌توانند مشارکت فعال و موثر داشته باشند و واسطه فیض برای تولید و تامین و توزیع غذاهای طبخ شده به اهلش باشند.