برای شناسایی اهداف دارویی احتمالی، مجید کاظمیان، استادیار گروههای علوم کامپیوتر و بیوشیمی در دانشگاه پردو گفت که تیم تحقیقاتی بیش از ۱۶۰۰ داروی از قبل مورد تایید FDA را با اهداف شناخته شده بررسی کردهاند.
او گفت: ما ژنهایی را که توسط کووید-۱۹ دچار تغییر شده، اما توسط داروهای خاص تنظیم میشوند، بررسی کردیم و روکسولیتینیب داروی برتر با این خاصیت بود.
طی چند سال گذشته، دانشمندان کشف کردهاند که سیستم مکمل ایمنی بدن یک سیستم پیچیده از پروتئینهای کوچک تولید شده توسط کبد است که به آنتی بادیهای بدن در مبارزه با عوامل بیماری زای منتقله از طریق خون کمک یا آنها را تکمیل میکند و میتواند در داخل سلولها نه فقط در جریان خون کار کند.
کاظمیان گفت: با کمال تعجب، این مطالعه نشان داد که این پاسخ در سلولهای ساختارهای کوچک ریهها معروف به آلوئول ایجاد میشود.
کاظمیان گفت: ما مشاهده کردیم که عفونت سارس-کووید ۲ در این سلولهای ریوی باعث بیان یک سیستم مکمل فعال شده به روشی بیسابقه میشود. این برای ما کاملا غیرمنتظره بود، زیرا ما به فکر فعال شدن این سیستم در داخل سلولها یا حداقل سلولهای ریه نبودیم. ما معمولا منبع مکمل را کبد میدانیم.
کلودیا کمپر، محقق ارشد و رئیس بخش تحقیقات مکمل و التهاب در انستیتوهای ملی بهداشت، از جمله اولین کسانی است که نقشهای جدید سیستم مکمل را در سیستم ایمنی توصیف میکند.
او گفت: سیستم کامل به طور سنتی یک سیستم نگهبان مشتق از کبد و گردش خون است که میزبان را در برابر عفونتهای باکتریها، قارچها و ویروسها محافظت میکند. غیرمنتظره است که در شرایط عفونت سارس-کووید ۲ این سیستم نسبتا به میزبان تبدیل شود و به التهاب مخرب بافتی که در کووید-۱۹ شدید مشاهده میشود، کمک کند.
دکتر بن افضلی، محقق ارل اشتادمان از انستیتوی ملی دیابت و بیماریهای گوارشی و کلیوی انستیتوی ملی سلامت گفت اکنون نشانههایی وجود دارد که نشان میدهد این امر میتواند برای درمان کووید-۱۹ موثر باشد.
این یافتهها شواهد مهمی ارائه میدهند که نشان میدهد نه تنها ژنهای مرتبط با مکمل از مهمترین مسیرهای القا شده توسط سارس-کووید ۲ در سلولهای آلوده هستند، بلکه همچنین فعال شدن مکمل را در داخل سلولهای اپیتلیال ریه، یعنی در محلی که عفونت وجود دارد، منجر میشود.
این ممکن است برای ما شرح دهد که چرا هدف گیری سیستم مکمل در خارج از سلولها و در گردش خون، به طور کلی در کووید-۱۹ ناامید کننده بوده است. ما احتمالا باید استفاده از بازدارندههای رونویسی ژن مکمل یا فعال سازی پروتئین مکمل را که نفوذپذیر سلول هستند، در نظر بگیریم.
افضلی هشدار میدهد که باید آزمایشهای بالینی مناسب انجام شود تا مشخص شود آیا یک درمان ترکیبی سود بقا را تامین میکند یا خیر.
او گفت: یافته دوم که به نظر من مهم است این است که دادهها سود بالقوهای را برای بیماران مبتلا به کووید-۱۹ شدید از استفاده ترکیبی از یک ماده ضد ویروسی همراه با مادهای ایجاد میکند که به طور گسترده تولید یا فعال سازی سلولهای آلوده را هدف قرار میدهد. این دادهها امیدوار کننده است، اما تایید این نکته مهم است که ما آزمایشهای دارویی را در ردههای سلولی آلوده به سارس-کووید ۲ انجام دادهایم، بنابراین به خودی خود نباید از آنها برای درمان بیماران استفاده شود.yjc