به گفته متخصصان تغذیه، شواهدی وجود دارد که نشان میدهد خوردن مقادیر زیاد قند به طور مداوم در طولانی مدت میتواند خطر ابتلا به بیماری قلبی، دیابت نوع ۲ و سایر بیماریهای مزمن را تشدید کند.
اما شواهد نشان نمیدهد که لازم است مصرف قند را به طور کامل قطع کنید. دستورالعملهای رژیم غذایی فعلی برای آمریکاییها توصیه میکند بیش از ده درصد کالری روزانه خود را از قند اضافه شده، یا قندهایی که هنگام پردازش یا آماده سازی به غذاها یا نوشیدنیها اضافه میشوند، دریافت نکنید.
توجه داشته باشید که این محدودیتها در مورد قندهای طبیعی وجود ندارد (مانند قندهای موجود در کربوهیدرات مانند میوه یا شیر). برای ادامه کار، دستورالعملهای مورد حمایت متخصصان همچنین توصیه میکنند که بین ۴۵ تا ۶۵ درصد کالری روزانه خود را از کربوهیدرات دریافت کنید، که میتواند شامل قندهای اضافه شده، همراه با قندها و نشاستههای طبیعی باشد.
همه کربوهیدراتها به محض اینکه ما آنها را بخوریم به قند تجزیه میشوند. بدن ما هضم و تجزیه کربوهیدراتها به گلوکز، (یک قند ساده، که میتواند به بدن و مغز منتقل شود و انرژی تأمین کند). توجه داشته باشید که این محدودیتهای توصیه شده در مورد قندهای طبیعی وجود ندارد، مانند قندهای موجود در کربوهیدرات مانند میوه یا شیر.
وقتی شما "سم زدایی قند" را شروع میکنید و قندهای اضافه شده و میوههای پر قند و هر چیز دیگری را قطع میکنید، در واقع قند را قطع نمیکنید. هنوز در حال دریافت آن هستید، فقط به شکلی متفاوت.
این که آیا در واقع اعتیاد به غذا امکان پذیر است یا خیر، هنوز جای بحث دارد. بله، شکر به همان روشی که داروهای اعتیاد آور ایجاد میکنند مراکز لذت را در مغز شما روشن میکند، اما سایر موارد مانند بازی با بچهها یا گوش دادن به موسیقی نیز همان احساس را ایجاد میکند.
در یک بررسی ۲۰۱۶ که در مجله تغذیه اروپا منتشر شد، تحقیقات موجود در مورد اعتیاد به قند، بررسی و روشن شد که قند فقط معیارهای یک ماده اعتیاد آور را ندارد.
نکته اساسی در اینجا این است که آنچه واقعاً برای بدن شما اتفاق میافتد در هنگام قطع مصرف قند احساس ولع شدید و خارج از کنترل قند است بنابراین لاید مصرف قند را به مرور کاهش دهید.انتخاب