کرونا دوباره فریب‌مان ندهد

کسی راهی برای درمان و جلوگیری از انتقال آن نمی‌دانست و حتی بودند پزشکانی که حاضر به ویزیت این دسته از بیماران نمی‌شدند. کمی که شوک‌ها و ترس‌ها از بیماری کمتر شد و اطلاعات اولیه برای مقابله با آن بیشتر، نخستین کشوری بودیم که با تدوین پروتکل‌های بهداشتی و استفاده از داروهای مؤثر بر بیماری تلاش کردیم از شیوع بیشتر آن جلوگیری کنیم.

اگرچه ویروس در یکی، دو شهر شایع بود و مردم آن را با سفرهای خود منتشر می‌کردند اما با اجرای سیاست‌های پیشگیرانه و همدلی جانانه مردم در اسفندماه برای نخستین‌بار شاهد تعطیلی مراسم‌های نوروز بودیم و با این روش موفق به مهار پیک اول کرونا در فروردین شدیم.

با تجربه قبلی درباره ویروس‌ها، فکر می‌کردیم کرونا ویروسی زمستانی است و با گرم شدن هوا از بین می‌رود اما فریب خوردیم و بعد از اردیبهشت و گذران ایام ‌ماه‌ مبارک رمضان و تعطیلات آن، سفرهای نرفته در نوروز، خرداد و مرداد روزهای تلخی را برای کشور رقم زد. آغاز سفرها و کاهش رعایت پروتکل‌ها، پیک دوم کرونا را به‌وجود آورد.

مردم از محدودیت‌ها و ماسک زدن‌ها خسته بودند و این خستگی، مرداد بدی را برای کشور رقم زد. با این حال، با وجود خستگی‌ها و سرخوردگی‌ها، باز هم مردم پای کار آمدند. با اجرای سیاست‌های سختگیرانه پیک دوم مهار شد و وضعیت رو به بهبودی رفت. بهبودی دوباره اوضاع، بار دیگر فریب‌مان داد و کار به جایی رسید که پیک سوم در آبان روزهای سیاه و تلخی را برایمان ساخت. جان‌باختگان هر روز بیشتر از قبل و خانواده‌های زیادی داغدار عزیزان‌شان شدند.

نمی‌دانیم که آیا آن زمان هم ویروس انگلیسی در کشور شایع بود که روند فوت افراد این‌چنین با شتاب بالا می‌رفت یا نه اما، باز هم محدودیت‌ها به مردم تحمیل شد تا شاید این‌بار بتوانند کرونا را شکست دهند.

دوباره اوضاع آرام شد اما پیام‌های بد مسئولان به مردم و آبی اعلام شدن وضعیت در برخی شهرها، مردم را تشویق به سرپیچی از رعایت پروتکل‌ها کرد؛ تشویقی که حالا بار دیگر آمار ابتلای افراد به ویروس را در کشور بالا برده و ما را در آستانه قرارگیری در پیک‌ چهارم شیوع ویروس قرار داده‌ است. مشکل ما ندانستن مردم نیست بلکه رعایت‌ نکردن اصول بهداشتی از سوی مردم و مسئولان است. ویروس هوشمندانه عمل می‌کند و آماده است تا از هر غفلتی سوءاستفاده کرده بلکه بتواند خود را به جامعه انسانی تحمیل کند.