در سالهای 1361 و 1362 دو محموله دارو از فرانسه وارد ایران شد که بعدها تحت عنوان «خونهای آلوده» باعث رسوایی تاریخی برای سازمان انتقال خون این کشور شد.
شفاآنلاین>سلامت>آمریکا نه تنها ما را تحریم همهجانبه کرده بلکه سیاسیکاری هم میکند. وسط مشکلات اقتصادی ناشی از تحریمهای ظالمانه، آمده سوار بر بستر نارضایتیها، قیافه دلسوزانه به خودش گرفته و میگوید:«من یک محموله اهدایی واکسن کرونا دارم برای ایرانیان...!» خب! طبیعی است رهبر انقلاب و مردم ما میگویند: نخیر! ما این اعانه شما را نمیخواهیم. خودمان هم از منابع مورد اعتماد واکسن میخریم و هم در داخل کشور واکسن میسازیم.به گزارش شفاآنلاین:ورود واکسن آمریکایی و انگلیسی به کشور ممنوع است... به اینها اعتماد و اطمینان نیست... البته من به فرانسه هم خوشبین نیستم چون سابقه ورود خونهای آلوده را داریم.» این موضع قاطع رهبر معظم انقلاب درخصوص تأمین واکسن کرونا، همچنانکه با موج گستردهای از حمایتهای مردم و مسئولان همراه شد، سئوالاتی را هم در ذهن برخی افراد بهویژه نسل جوان درباره چرایی این بیاعتمادی ایجاد کرد. برای پاسخ به این ابهامات، شاید بهترین و کوتاهترین راه، مراجعه به آنهایی است که در این زمینه، شنیدهها را دیدهاند. «احمد قویدل»، مدیرعامل سابق کانون هموفیلی ایران، نماینده شاکیان پرونده کیفری هموفیلی و نماینده خواهانهای پرونده حقوقی هموفیلی، یکی از همین افراد است.
وقتی سود مالی بر سلامت بیماران مقدم میشود
او که سالها شریک رنجهای خانوادههای قربانیان فرآوردههای خونی آلوده فرانسوی بوده، میگوید: «در سالهای 1361 و 1362 دو محموله دارو از فرانسه وارد ایران شد که بعدها تحت عنوان «خونهای آلوده» باعث رسوایی تاریخی برای سازمان انتقال خون این کشور شد. ایدز، بیماری نوظهور آن روزها بود و در فرانسه هم درباره آن اطلاعرسانی شدهبود. با این حال، شرکت داروسازی «مِریو» به طمع درآمد بیشتر از راه ساخت فرآوردههای خونی، از مقررات انتقال خون عدول کرد و برای ساخت داروهایش از معتادان و افراد فاقد شرایط لازم خون گرفت و با این کار، زمینهساز یک فاجعه شد. اما فقط این نبود. مریو بعد از اطلاع از مخاطرهآمیز بودن فرآوردههای خونیاش، از مصرف داخلی آنها در فرانسه جلوگیری کرد اما با علم به اینکه ممکن است این داروها به ویروس ایدز آلوده باشد، آنها را به 10 کشور ازجمله ایران صادر کرد! فرآوردههای خونی آلوده، پای ایدز را به ایران باز کرد و 250 بیمار هموفیلی، قربانی آن بیاخلاقی فرانسوی شدند که اغلب آنها در سالهای بعد جان باختند.»
واکسن آمریکایی نمیخریم؟ چه کار خوبی...
«امروز میگوییم از آمریکاییها واکسن نمیخریم؟ کار خوبی میکنیم. من به این موضوع اعتقاد دارم. صدمهای که آمریکاییها به سلامت مردم ایران وارد کردند، نابخشودنی است. ترامپ در حقیقت از خط قرمزهای بسیاری عبور کرد. نمیدانید چقدر از بیماران ایرانی از تحریمهای ظالمانه این رییس جمهور هنجارشکن و نژادپرست صدمه خوردند و برخی جان دادند. برای مثال، دسترسی به داروهای جدید هموفیلی سالهاست برای بیماران هموفیلی ایرانی متوقف شدهاست. حتی زیر سایه تحریم، اهدای داروهای جدید هم میسر نشد... وزارت خزانهداری آمریکا مدعی است صادرات دارو و تجهیزات پزشکی به ایران آزاد است. اما انگار فراموش کردهاند که دارو، کالاست و ما بهعنوان خریدار باید پولش را پرداخت کنیم. خب، این پول را باید به کجا واریز کنیم؟ خط ارتباط مالی وجود ندارد. چون تحت تحریم آمریکا هستیم. پس چطور دارو بخریم؟ تازه از این بالاتر، ما یک کشور نفتی هستیم. نمیگذارند ما نفت بفروشیم که با درآمدش بتوانیم دارو بخریم... حالا سئوال من این است که وقتی ما دشمن قداری داریم که با تحریمهایش حتی جلوی ورود دارو به ایران را میگیرد، چرا بعضیها نمیخواهند این را باور کنند؟»
این واکسن بهجای سلامت، تحقیر و تفرقه تزریق میکند
قویدل گریزی هم میزند به شیطنت رسانههای فارسیزبان خارج از کشور که در روزهای گذشته تمام تلاش خود را برای تعبیر و تقلیل بیانات رهبری به یک لجبازی و یک موضع فردی به کار بردند: «اینکه رهبر ما گفته از آمریکا و انگلیس واکسن نخریم، حرف درستی است. حداقل ماجرا این است که با خرید نکردن از آنها، حداقل در نفع رساندن به آنها شریک نمیشویم. اما این را هم فراموش نکنید که آمریکا نهتنها ما را تحریم همهجانبه کرده بلکه سیاسیکاری هم میکند. وسط مشکلات اقتصادی ناشی از تحریمهای ظالمانه که مشکلات معیشتی ناشی از کرونا هم به آن دامن زده، آمده سوار بر بستر نارضایتیها، قیافه دلسوزانه به خودش گرفته و میگوید: «من یک محموله اهدایی واکسن کرونا دارم برای ایرانیان...!» خب، طبیعی است که رهبری و مردم ما میگویند: نخیر! ما این اعانه شما را نمیخواهیم. خودمان هم از منابع مورداعتماد واکسن میخریم و هم در داخل کشور واکسن میسازیم...
با شیطنت میگویند: رهبر ایران گفته حتماً آمریکاییها میخواهند از طریق این واکسنها، یک چیز خطرناک به مردم ما تزریق میکنند. اما اصل ماجرا این است که انگیزه این کار، انگیزهای نیست که ما باور داشته باشیم. او کسی است که آمده مملکت ما را با تحریم به هم ریخته، نیروی رسمی نظامی کشور ما را در یک کشور دیگر ترور کرده و... حالا قابل قبول است چنین کسی بیاید به ما واکسن اهدا کند برای نجات جان مردم ایران؟ مسلماً نه. او این کار را برای جداسازی ملت و دولت در ایران انجام میدهد. اصلاً حتی اگر واکسنی باشد که اطمینان پیدا کنیم همانی است که به مردم خودش تزریق میکند، باز هم قبول نمیکنیم. چون نیت او نیت انساندوستانه نیست. بنابراین به عقیده من از بیانات رهبری باید با این نگاه استقبال کرد. حرکتی که ما انجام دادهایم، حرکت مثبتی است. یعنی ضمن اینکه برای تولید واکسن داخلی انرژی میگذاریم، با درایت از منابعی که حسن نیتشان برایمان آشکار است هم، واکسن میخریم.»