شفاآنلاین-اضطراب ها و بیماری های روحی که به خاطر دوری انسان ها از معنویت در جهان معاصر فزونی یافته، تصویری تیره و تار از آینده بشریت ترسیم می کند.
به گزارش شفا آنلاین،امروزه میلیون ها انسان در دنیا بویژه در کشورهای توسعه یافته و متمدن از
بیماری های روانی و نبود آرامش روحی به شدت رنج می برند.
دهها انسان در روز در سراسر جهان به خاطر اضطراب های روحی و نبود پناهگاه معنوی دست به خودکشی می زنند.
به گفته روانشناسان، توجه به مسایل عبادی - معنوی، بهترین درمان این بیماری ها است و روزه که از مهمترین عبادات الهی و از اساسی ترین فرایض دینی به شمار می رود، شایسته ترین درمان برای فشارهای روحی و بیماری های روانی دانسته شده است.
انسان روزه دار، خود را در جهانی می بیند که از خود حساب و کتاب دقیق دارد و گرداننده آن، نیرویی است که فناپذیری و نیستی در وجودش راه ندارد.
روانشناسان معتقدند که روزه برای سلامت روان مفید است و موجب افزایش خودباوری، اعتماد به نفس و تقویت اراده میشود و توان و مقاومت افراد را در برابر مشکلات و ناملایمات زندگی بیشتر میکند.
شاید در بسیاری از شرایط زندگی، نه گفتن سخت باشد، اما اگر عادت کنیم که با خواسته خود یا دیگران موافقت کنیم، روزی فرا می رسد که دیگر به مزاحمت های فکری خود و خواسته های نگران کننده دوستان و اطرافیان هم نمی توانیم نه بگوییم.
اما در روزهای پرفیض ماه رمضان تمرین می کنیم که با دلیل و منطق، خواسته ها را به زمان خاص خود موکول کنیم.
نقش روزه در سلامتیِ روان و طهارت روح، به مراتب افزونتر از نقش آن در سلامتی جسم است، زیرا گرفتن روزه باعث کاهش بیماری های روانی می شود و پاکی و بزرگی روح را در پی دارد.
در سال های اخیر استفاده از مذهب و باورهای دینی، توسط سیاستگذاران و تدوین کنندگان راهبردهای بهداشت روان جامعه نگر، در سازمان جهانی بهداشت مورد توجه قرار گرفته است.
در تعریف راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، که برای تشخیص بیماری های روانی مورد استفاده روانشناسان و روان پزشکان قرار می گیرد، نبود دین به عنوان یک مشکل مذهبی و به شکلی اختصاصی مطرح شده که پیامدهای بالینی نظیر عصبانیت، تنفر، پوچی، ناامیدی، غمگینی و انزوا در پی دارد.
به باور روانشناسان و سایر متخصصان بهداشت روانی، روزه به عنوان یکی از مناسک مذهبی در کنار اثرات مثبتی که بر سلامت جسمانی دارد، برای سلامت روانی نیز مفید است.
آنها اعتقاد دارند در اثر روزه، اعتماد و آسایش خاطر برای انسان بوجود می آید، زیرا انسان درک می کند که با روزه داری با خدای جهان و آفریننده خود رابطه پیدا کرده و از این روش به آرامش و رضایت دلنشینی دست پیدا می کند.
پژوهش هایی که در زمینه ارتباط بهداشت روان و روزه داری در ایران انجام شده، نشان دهنده کاهش میزان اختلالات روانی - اجتماعی، اضطراب، افسردگی و خودکشی در این ماه است.
در بررسی صورت گرفته در ایران، توسط محققان وزارت بهداشت در سال 84 با هدف مطالعه اثر روزه داری بر سلامت روان دانشجویان، تاثیر روزه بر سلامت روان و کاهش میزان افسردگی روزه داران مورد بررسی قرار گرفت.
یافته های این پژوهش نشان داد که میانگین نمرات افسردگی نمونه های روزه دار، بعد از ماه مبارک رمضان، از لحاظ آماری کاهش معنی داری داشته و به این ترتیب نتایج این پژوهش بر تاثیرات مثبت روزه بر افزایش سلامت روانی و نیز کاهش میزان افسردگی روزه داران صحه گذاشته است.
دهها انسان در روز در سراسر جهان به خاطر اضطراب های روحی و نبود پناهگاه معنوی دست به خودکشی می زنند.
به گفته روانشناسان، توجه به مسایل عبادی - معنوی، بهترین درمان این بیماری ها است و روزه که از مهمترین عبادات الهی و از اساسی ترین فرایض دینی به شمار می رود، شایسته ترین درمان برای فشارهای روحی و بیماری های روانی دانسته شده است.
انسان روزه دار، خود را در جهانی می بیند که از خود حساب و کتاب دقیق دارد و گرداننده آن، نیرویی است که فناپذیری و نیستی در وجودش راه ندارد.
روانشناسان معتقدند که روزه برای سلامت روان مفید است و موجب افزایش خودباوری، اعتماد به نفس و تقویت اراده میشود و توان و مقاومت افراد را در برابر مشکلات و ناملایمات زندگی بیشتر میکند.
شاید در بسیاری از شرایط زندگی، نه گفتن سخت باشد، اما اگر عادت کنیم که با خواسته خود یا دیگران موافقت کنیم، روزی فرا می رسد که دیگر به مزاحمت های فکری خود و خواسته های نگران کننده دوستان و اطرافیان هم نمی توانیم نه بگوییم.
اما در روزهای پرفیض ماه رمضان تمرین می کنیم که با دلیل و منطق، خواسته ها را به زمان خاص خود موکول کنیم.
نقش روزه در سلامتیِ روان و طهارت روح، به مراتب افزونتر از نقش آن در سلامتی جسم است، زیرا گرفتن روزه باعث کاهش بیماری های روانی می شود و پاکی و بزرگی روح را در پی دارد.
در سال های اخیر استفاده از مذهب و باورهای دینی، توسط سیاستگذاران و تدوین کنندگان راهبردهای بهداشت روان جامعه نگر، در سازمان جهانی بهداشت مورد توجه قرار گرفته است.
در تعریف راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، که برای تشخیص بیماری های روانی مورد استفاده روانشناسان و روان پزشکان قرار می گیرد، نبود دین به عنوان یک مشکل مذهبی و به شکلی اختصاصی مطرح شده که پیامدهای بالینی نظیر عصبانیت، تنفر، پوچی، ناامیدی، غمگینی و انزوا در پی دارد.
به باور روانشناسان و سایر متخصصان بهداشت روانی، روزه به عنوان یکی از مناسک مذهبی در کنار اثرات مثبتی که بر سلامت جسمانی دارد، برای سلامت روانی نیز مفید است.
آنها اعتقاد دارند در اثر روزه، اعتماد و آسایش خاطر برای انسان بوجود می آید، زیرا انسان درک می کند که با روزه داری با خدای جهان و آفریننده خود رابطه پیدا کرده و از این روش به آرامش و رضایت دلنشینی دست پیدا می کند.
پژوهش هایی که در زمینه ارتباط بهداشت روان و روزه داری در ایران انجام شده، نشان دهنده کاهش میزان اختلالات روانی - اجتماعی، اضطراب، افسردگی و خودکشی در این ماه است.
در بررسی صورت گرفته در ایران، توسط محققان وزارت بهداشت در سال 84 با هدف مطالعه اثر روزه داری بر سلامت روان دانشجویان، تاثیر روزه بر سلامت روان و کاهش میزان افسردگی روزه داران مورد بررسی قرار گرفت.
یافته های این پژوهش نشان داد که میانگین نمرات افسردگی نمونه های روزه دار، بعد از ماه مبارک رمضان، از لحاظ آماری کاهش معنی داری داشته و به این ترتیب نتایج این پژوهش بر تاثیرات مثبت روزه بر افزایش سلامت روانی و نیز کاهش میزان افسردگی روزه داران صحه گذاشته است.
نظرشما
آخرین اخبار