شفاآنلاین>اجتماعی>ریحانه عابدنیا با بیان اینکه به این نوع موارد فرسودگی روانی در خانواده بیماران بدحال، گفته می شود، اظهار داشت: وقتی یکی از اعضای خانواده به بیماری جسمی یا روانی شدید و ناتوان کننده‌ای مبتلا می‌شود، سایر اعضای خانواده نیز در وضعیت ناراحت کننده و سختی واقع می شوند و منابع مالی، وقت و انرژی روانی افراد خانواده کاملا تحت تاثیر این موضوع قرار می گیرد.
به گزارش شفاآنلاین:وی گفت: وجود بیماری جسمی یا روانی مزمن در خانواده باعث بروز مشکلات و علائم رفتاری مانند تحریک پذیری و عصبانیت و سایر رفتارهای غیرانطباقی در خود بیمار و نیز بروز اضطراب و نگرانی در اطرافیان بیمار و در کل کاهش کیفیت روابط بین فردی در خانواده می شود.
این روان‌درمانگر تصریح کرد: این نوع رفتار علاوه بر افت سطح عملکرد و کارایی بیمار در زمینه های مختلف، منجر به اثرات منفی بر اطرافیان مانند تداخل در شغل و اوقات فراغت آنها می شود.
عابدنیا با بیان اینکه مراقبین خانوادگی مبتلا به بیماری بخصوص کرونا، خود نیز متحمل فشار زیاد در نگهداری از این بیماران بوده و در معرض خطر آسیب از جمله قرنطینه قرار خواهند داشت، افزود: از آنجا که استرس طولانی ناشی از زندگی با فردی که بیماری مزمن دارد، برای سلامتی مراقبین خانوادگی مضر است، لازم است که اعضای خانواده با فعالیت های تفریحی، ورزشی، معنوی و تغذیه مناسب و معاشرت های اجتماعی، انرژی خود را مرتب شارژ کنند.
وی گفت: این قشر از خانواده ها حتما زمانی را برای امور شخصی خود در نظر داشته باشند زیرا زندگی در کنار فرد مبتلا به بیماری جسمی یا حتی روانی در خانواده می تواند برای دیگر اعضا مملو از استرس، درگیری و فشار روانی باشد و اعضای خانواده در این مواقع بایستی بیاموزند که چگونه به نیازهای خود نیز توجه کنند.
این روان‌درمانگر توصیه کرد: خانواده ها در چنین مواقعی با تشکیل جلسات خانوادگی مستمر و برنامه ریزی و تقسیم کار بین اعضای خانواده در امور مربوط به مراقبت از بیمار به نوعی سهیم باشند. حتی در صورت عدم وجود فرد مراقبت دهنده دیگر می توان برای اوقاتی از کمک پرستاری که مورد تایید است، بهره برد.
عابدنیا تاکید کرد: خانواده ها حتما به دستورالعمل‌های بهداشتی ارائه شده از سوی مراکز درمانی توجه کرده تا سلامت خود و بیماری که در منزل نگهداری می کنند، تامین و بهبودی به سرعت حاصل شود.ایرنا
