چشمانداز ۲۰۳۰ حرفه پرستاری در ایران فرصتی برای همه پرستاران و سیاستگذاران بوده که به این موضوع بیندیشند که چه مهارتها و تجاربی جهت پیشرفت حرفه از نظر دانش و عملکرد مورد نیاز است
شفا آنلاین>سلامت>حرفه پرستاری، یکی از مهمترین و ارزشمندترین شغلهایی است که با وجود ارائه خدمات متنوع و با اهمیت، از مشکلات ریز و درشتی نیز برخوردار است. محققین کشور در یک مطالعه علمی، چشمانداز این حرفه در ایران را در سال ۲۰۳۰ مورد بررسی قرار داده و پیشنهادهایی را به منظور بهبود وضعیت آن ارائه دادهاند.به گزارش شفا آنلاین، چشمانداز ۲۰۳۰ حرفه پرستاری در ایران فرصتی برای همه پرستاران و سیاستگذاران بوده که به این موضوع بیندیشند که چه مهارتها و تجاربی جهت پیشرفت حرفه از نظر دانش و عملکرد مورد نیاز است. این چشمانداز فرصتی برای احیای هویت پرستاری از دید عموم مردم است.این موضوع دستاویز گروهی از پژوهشگران کشور از دانشگاه علوم پزشکی آجا، دانشگاه علوم پزشکی بقیهالله (عج) و مرکز تحقیقات علوم رفتاری قرار گرفته است تا آن را مورد بررسی قرار داده و به زیروبم آن بپردازند.این محققان که یافتههای خود را در نامهای به سردبیر «فصلنامه علمی پژوهشی ابنسینا» منتشر نمودهاند، در خصوص تغییرات پیش روی اجتماعی و صنفی این حرفه معتقدند: «شواهد حاکی از آن است که روندهای مهم فناوری، اجتماعی، تغییرات جمعیت شناختی، تغییر الگوی بیماریها و افزایش بار بیماریهای غیر واگیر، پیر شدن جمعیت، افزایش آلودگیهای زیستمحیطی، افزایش مشارکت بخش خصوصی در ارائه خدمات بهداشتی، افزایش سطح سواد سلامت، استفاده رو به افزایش فنآوری سلامت، توسعه طب سنتی و مکمل همراه با نحوه تنظیم روابط بینالملل با ایران، مطالبات اجتماعی و نقشهای پرستاری را دستخوش تغییر میکند».عباس عبادی، استاد، دانشگاه علوم پزشکی بقیهالله(عج) و همکارانش در ادامه و در رابطه با چالشهای پیش روی حرفه پرستاری میگویند: «مسئله کمبود پرستار، ترک حرفه پرستاری و علل مرتبط با آن از جمله استرسهای شغلی، فرسودگی شغلی، نارضایتی شغلی، وضعیت پایین اجتماعی، نابرابری در پرداختها، سختی کار پرستاری، دیده نشدن زحمات پرستاران، عدم توجه به نیازهای رشد و تعالی حرفهای پرستاران در مطالعات مختلف به کرات گزارش شده است».همچنین در خصوص نقش پرستاران در مواجهه با بلایای طبیعی و انسانساخت، محققان فوق معتقدند: «به نظر میرسد که حوادث طبیعی و انسانساخت در سراسر جهان از جمله ایران روبه افزایش است. بنابراین پرستاران به ویژه پرستاران نظامی و پرستاران اورژانس بایستی آمادگی مواجهه با بحرانها را داشته باشند».عبادی و همکارانش با توجه به روند ذکر شده و چالشهای حوزه بهداشت و درمان از جمله تأمین نیروی کار پرستاری مکفی، جهت مواجهه بهتر با شرایط پیش رو تا سال ۲۰۳۰ پیشنهادهایی را به شرح زیر ارائه دادهاند:- تربیت و جذب نیروی پرستاری حرفهای- تربیت و جذب نیروی حد واسط با ردههای مهارتی مختلف با هدف کاهش بار کاری پرستاران و تأمین نیاز بیماران- توجه ویژه به تربیت نیروی پرستاری بهداشت جامعه و سالمندان (با توجه به پیر شدن جمعیت و افزایش بیماریهای مزمن) و آماده کردن پرستاران برای حضور در بطن جامعه و ارائه مراقبت در اصطلاحاً بیمارستانهای بدون دیوار- توجه ویژه به تربیت پرستاران نظامی و پرستاران اورژانس جهت مراقبت از قربانیان بلایای طبیعی و انسانساخت- استفاده از راهکارهایی جهت جذب، حفظ و ابقای پرستاران(مانند سهیم کردن آنها در تولید و کسب ثروت معنوی و مادی در نظام سلامت، کاهش بار کاری، افزایش رضایت شغلی و بهبود هویت حرفهای)- آماده کردن پرستاران برای فعالیت در محیطهای کاری با فنآوری بالا و تقویت مهارتهای فنی و ارتباطی پرستاران جهت ارائه مراقبتهای مستقیم(چهره به چهره) و غیرمستقیم به بیماران و خانوادههای آنانگفتنی است فصلنامه علمی پژوهشی ابنسینا که به انتشار موارد پژوهشی فوق پرداخته است، متعلق به اداره بهداشت، امداد و درمان نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران است.