به نام آنكه مُلكش بي زوال ست ..
به حقّ ِ صحبتِ ديرين كه هيچ محرمِ راز
به يار ِ يك جهت حق گزارِ ما نرسد
سلام و درود به پويندگانِ راه راستي و آزادي !
درودِ فراوان بر استاد ِ مهربان دكتر بهروز برومند!
ميخواهم قلم را به قول پيرِ تاريخ بيهقي لختي براي استادِ نازنينم دكتر بهروز برومند بگريانم؛
او مردِ دانش و فضل است و همين گناهش بس. استاد برومند در دانش دوستي و دانش گسترش و آزاد منشي گوي سبقت را از همگان مي ربايد و به لطفِ خدا و عنايتش قلبش جز براي آباداني ايران و ايراني نميپتد..
اي خطّه ي ايرانِ مَهين اي وطنِ من
اي گشته به مهرِ تَو عجين جان و تنِ من !
بهار
بند بند سلولها و قلبِ بزرگِ استادم برومند براي ايران و ايراني و آزادي اش و اباداني اش ميتپد و جانِ استاد با مهر ايران به قول بهار عجين شده است !
استاد برومند ِ ما غالبا از نفعِ خود بي خبر و در فكرِ آسايش ديگران هست ، به قولِ سخنور نامي ، مولوي بلخي ، حاصل عمر استاد سه سخن بود، خامي ، پختگي ، سوختگي..
امروز عكسي از استادمان را بيماري از يزد براي تشكر و قدرداني به استاد هديه داده بودند، من ميخواهم بگويم اي استاد برومند ، اي دانشي مرد ، تَو در قلب تك تك بيماراني هستي كه آلام آنان را كاستي و با دستان عيسوي هـش ات تندرستي و صحت را به انان ارمغان دادي، تَو در قلب كودكان محروم سيستاني و همه ي ان كودكان نيازمند ايراني هستي كه برايشان لباس و و پوشاك و رفاه رساندي!
گر زِ تَو انصاف آيد در وجود
بِهْ كه عمري در ركوع و در سجود!
استاد برومند ِ نازنين مان خود را از بيمارستان و مطب به درون جامعه كشانده و يكي از مناديان احترام و حفظ مكارم اخلاقي و برخورد مهربانانه با مردم وطنش هست ،
قدر مجموعه گل مرغ سحر داند و بس
كه نه هر كو ورقي خواند معاني دانست !
درخت تناور ما يعني استاد برومند شاخه هاي پُر بارش را بي هيچ غروري فرود مي اورد تا همه از آن ميوه بچينند.
استاد يكي از نادره هاي روزگار ِ ماست ، ياد استاد ايرج افشار بخير كه چُنين بزرگاني را نادره كاران مي ناميد و خود نيز از نادره كاران بود .
روانشاد استاد غلامحسين صديقي سخني دارد كه بابد با اب زَر نِبِشت :" سعادت انسان به نسب و نژاد و جمال و جلال حاصل نميشود ، سعادت با وجود فضائل و اعمال و آثار نيك تحقق مي يابد .
خوشا بر تَو اي استاد برومند كه اثار نيك فراوان از خود برجاي گذاشتي .
همين چند هفته پيش بود كه نامه و سند اهدايِ تنِ و جسمِ شريف شان را به دانشكده پزشكي دانشگاه تهران ، تالار آناتومي وصيت كردند كه زبانم لال و بريده باد كه عمرِ استاد به درازايِ آفتاب باشد در اختيار دانشجويان پزشكي باشد..
از جوانمردي و دست گيري و كمك به هم نوع و انسانيت كه مگو و مپرس!
او ساليان ست كه تكيه بو جايِ بزرگان زده ست..
مگر نه اينكه ادامه دهنده يِ راهِ پيشوايمان دكتر محمد مصدق هست و هنوز چراغِ ازادي و انسانيت را روشن نگاه داشته و بر ان روغن مي افزايد ..
مرحوم دكتر محمود افشار ان انسان كريمِ شريف وطن پرست و خدمتگزار صادق به ايران ،آنكه ميگويد :
تا آن دمِ آخري كه در جانِ من است
خدمت به تَو كردن اي وطن كارِ من است
فرض است كه قرض خود أدا بايد كرد
من مديونم وطن طلبكارِ من است
ايران زمين اي استاد برومند ِ مهربان بر تَو ميبالد و مينازد.
از هر دري مشكلات برايمان پيش بيايد قاضي الحاجات ما استاد برومند هست ، در مورد خانواده و دوستان فرقي نميكند ، انسانم آرزوست ..
تَو نه مثلِ آفتابي كه حضور و غيبت افتد
دگران روند و آيند و تَو همچنان كه هستي ..
الهي سرت سبز و دلت شادو تنت بي گزند باشد اي مردِ مردان !
در نگاه من بهارانی هنوز
پاک تر از چشمه سارانی هنوز
روشنایی بخش چشم آرزو
خنده ی صبح بهارانی هنوز
در مشام جان به دشت یادها
باد صبح و بوی بارانی هنوز
در تموز تشنه کامی های من
برف پاک کوه سارانی هنوز
در طلوع روشن صبح بهار
عطر پاک جوکنارانی هنوز
کشت زار آرزوهای مرا
برق سوزانی و بارانی هنوز.
مهربانیت جویباری است که در این خشکسالی منحوس ، مهر و شادی را به دشت قلبهای تشنه میرساند.
چگونه می توانی با یک لبخند درخت انسانی را پر از شکوفه کنی ؟
استاد ، این وجود مهربان را در این برهوت نامرادی و نامردی چگونه صیقل میزنی که هر صبح شادی جاری میشود در مسیر قدم هایت . استاد
بیاموزان ، سخاوتمندانه بخشیدن را ، مهربانی و لبخند را ، که روزگار کنونی ما در قحطی عشق رو به فنا می رود .
ایرانه شیخ ۴ دیماه ۱۳۹۸ ساعت ۲بامداد .تهران
او برومند است، دانشی مردی که در کردار و رفتار نماد راستین انسان دوستی، مهربانی ، خرد، راستی و درستی و مهر بی پایان به ایران و ایرانی است.
پروفسور بهروز برومند، این دانشمند و استاد بی همتای دانش و اخلاق پزشکی ایران در سطح جهانی را که دلش جاودان به ایران و مردم و فرهنگ ایران گره خورده است و بالاترین افتخارش ایران دوست خواندنش و بزرگترین آرزویش سرافرازی ایران و سعادت مردم ایران است را به شکوه ایران و دانش و فرهنگ ایران می ستاییم و او را گرامی می داریم.
آرزوی تندرستی و درازای عمر را برای این پزشک راستین و فرهیخته که دانش بی مانندش و رفتار انسانی و سخنان پر مهرش ، رستن جان و روان بیماران بی شمارش ازدرد و رنج و بیماری را از سراسر ایران و فراسوی مرزهای ایران در گذار بیش از نیم سده در پی داشته و دارد می نمایم.
به حقّ ِ صحبتِ ديرين كه هيچ محرمِ راز
به يار ِ يك جهت حق گزارِ ما نرسد
سلام و درود به پويندگانِ راه راستي و آزادي !
درودِ فراوان بر استاد ِ مهربان دكتر بهروز برومند!
ميخواهم قلم را به قول پيرِ تاريخ بيهقي لختي براي استادِ نازنينم دكتر بهروز برومند بگريانم؛
او مردِ دانش و فضل است و همين گناهش بس. استاد برومند در دانش دوستي و دانش گسترش و آزاد منشي گوي سبقت را از همگان مي ربايد و به لطفِ خدا و عنايتش قلبش جز براي آباداني ايران و ايراني نميپتد..
اي خطّه ي ايرانِ مَهين اي وطنِ من
اي گشته به مهرِ تَو عجين جان و تنِ من !
بهار
بند بند سلولها و قلبِ بزرگِ استادم برومند براي ايران و ايراني و آزادي اش و اباداني اش ميتپد و جانِ استاد با مهر ايران به قول بهار عجين شده است !
استاد برومند ِ ما غالبا از نفعِ خود بي خبر و در فكرِ آسايش ديگران هست ، به قولِ سخنور نامي ، مولوي بلخي ، حاصل عمر استاد سه سخن بود، خامي ، پختگي ، سوختگي..
امروز عكسي از استادمان را بيماري از يزد براي تشكر و قدرداني به استاد هديه داده بودند، من ميخواهم بگويم اي استاد برومند ، اي دانشي مرد ، تَو در قلب تك تك بيماراني هستي كه آلام آنان را كاستي و با دستان عيسوي هـش ات تندرستي و صحت را به انان ارمغان دادي، تَو در قلب كودكان محروم سيستاني و همه ي ان كودكان نيازمند ايراني هستي كه برايشان لباس و و پوشاك و رفاه رساندي!
گر زِ تَو انصاف آيد در وجود
بِهْ كه عمري در ركوع و در سجود!
استاد برومند ِ نازنين مان خود را از بيمارستان و مطب به درون جامعه كشانده و يكي از مناديان احترام و حفظ مكارم اخلاقي و برخورد مهربانانه با مردم وطنش هست ،
قدر مجموعه گل مرغ سحر داند و بس
كه نه هر كو ورقي خواند معاني دانست !
درخت تناور ما يعني استاد برومند شاخه هاي پُر بارش را بي هيچ غروري فرود مي اورد تا همه از آن ميوه بچينند.
استاد يكي از نادره هاي روزگار ِ ماست ، ياد استاد ايرج افشار بخير كه چُنين بزرگاني را نادره كاران مي ناميد و خود نيز از نادره كاران بود .
روانشاد استاد غلامحسين صديقي سخني دارد كه بابد با اب زَر نِبِشت :" سعادت انسان به نسب و نژاد و جمال و جلال حاصل نميشود ، سعادت با وجود فضائل و اعمال و آثار نيك تحقق مي يابد .
خوشا بر تَو اي استاد برومند كه اثار نيك فراوان از خود برجاي گذاشتي .
همين چند هفته پيش بود كه نامه و سند اهدايِ تنِ و جسمِ شريف شان را به دانشكده پزشكي دانشگاه تهران ، تالار آناتومي وصيت كردند كه زبانم لال و بريده باد كه عمرِ استاد به درازايِ آفتاب باشد در اختيار دانشجويان پزشكي باشد..
از جوانمردي و دست گيري و كمك به هم نوع و انسانيت كه مگو و مپرس!
او ساليان ست كه تكيه بو جايِ بزرگان زده ست..
مگر نه اينكه ادامه دهنده يِ راهِ پيشوايمان دكتر محمد مصدق هست و هنوز چراغِ ازادي و انسانيت را روشن نگاه داشته و بر ان روغن مي افزايد ..
مرحوم دكتر محمود افشار ان انسان كريمِ شريف وطن پرست و خدمتگزار صادق به ايران ،آنكه ميگويد :
تا آن دمِ آخري كه در جانِ من است
خدمت به تَو كردن اي وطن كارِ من است
فرض است كه قرض خود أدا بايد كرد
من مديونم وطن طلبكارِ من است
ايران زمين اي استاد برومند ِ مهربان بر تَو ميبالد و مينازد.
از هر دري مشكلات برايمان پيش بيايد قاضي الحاجات ما استاد برومند هست ، در مورد خانواده و دوستان فرقي نميكند ، انسانم آرزوست ..
تَو نه مثلِ آفتابي كه حضور و غيبت افتد
دگران روند و آيند و تَو همچنان كه هستي ..
الهي سرت سبز و دلت شادو تنت بي گزند باشد اي مردِ مردان !
در نگاه من بهارانی هنوز
پاک تر از چشمه سارانی هنوز
روشنایی بخش چشم آرزو
خنده ی صبح بهارانی هنوز
در مشام جان به دشت یادها
باد صبح و بوی بارانی هنوز
در تموز تشنه کامی های من
برف پاک کوه سارانی هنوز
در طلوع روشن صبح بهار
عطر پاک جوکنارانی هنوز
کشت زار آرزوهای مرا
برق سوزانی و بارانی هنوز.
استاد محمدرضا شفیعی کدکنی
ارادتمند و دوستدارت نسا فتحي
چگونه می توانی با یک لبخند درخت انسانی را پر از شکوفه کنی ؟
استاد ، این وجود مهربان را در این برهوت نامرادی و نامردی چگونه صیقل میزنی که هر صبح شادی جاری میشود در مسیر قدم هایت . استاد
بیاموزان ، سخاوتمندانه بخشیدن را ، مهربانی و لبخند را ، که روزگار کنونی ما در قحطی عشق رو به فنا می رود .
ایرانه شیخ ۴ دیماه ۱۳۹۸ ساعت ۲بامداد .تهران
پروفسور بهروز برومند، این دانشمند و استاد بی همتای دانش و اخلاق پزشکی ایران در سطح جهانی را که دلش جاودان به ایران و مردم و فرهنگ ایران گره خورده است و بالاترین افتخارش ایران دوست خواندنش و بزرگترین آرزویش سرافرازی ایران و سعادت مردم ایران است را به شکوه ایران و دانش و فرهنگ ایران می ستاییم و او را گرامی می داریم.
آرزوی تندرستی و درازای عمر را برای این پزشک راستین و فرهیخته که دانش بی مانندش و رفتار انسانی و سخنان پر مهرش ، رستن جان و روان بیماران بی شمارش ازدرد و رنج و بیماری را از سراسر ایران و فراسوی مرزهای ایران در گذار بیش از نیم سده در پی داشته و دارد می نمایم.
یکی از بی شمار شاگردانشان‌در سراسر گیتی
پروفسور علیرضا رنجبر
بن، آلمان