جهان بخواهد يا نخواهد هر روز به انتخاب مهم خود نزديکتر مي‌شود. انتخاب ميان جنگ وصلح. دراين انتخاب مهم بايد ثابت شود که ايران در طرف صلح قرار دارد وتا آخرين لحظه‌هاي ممکن در دفاع خود خويشتندار بوده است
شفاآنلاین>اجتماعی>جنگ‌ها اغلب هنگامي رخ داده‌اند که تخاصم‌ها و توهم‌ها با هم گره خورده‌اند. همواره کساني پيدا شده‌اند که تصور غلبه برحريف را داشته و آن را به باور ديگران رسانده‌اند. جالب اينکه اغلب متوهمان کوچک و بزرگ همراه اين تصور، توهم پيروزي برق‌آسا را اعلام کرده برآن تاکيد داشته‌اند.
از گذشته‌هاي دور که عبور کنيم درزمانه ما هم دارندگان توهم، چه جنگ‌ها که براه نينداختند و چه خسارت‌ها که به ملت‌ها وارد نکردند.
صدام حسين با توهم پيروزي يک هفته‌اي بر ايران يک جنگ هشت ساله را براه انداخت و عبرت نگرفت وجنگ کويت را با توهم ديگري آغاز کرد وعراق را به خاک سياه نشاند و پاي انبوه نيروهاي بيگانه را به منطقه باز کرد.
همين تصور کودکانه را مسعود رجوي کرد و تجهيزات سريع‌السير را به‌کار گرفت تا سرعت رسيدن فوري و سه روزه به تهران را افزايش دهد و در دفتر کار خود در خيابان طالقاني مستقر شود!
او که رهبر يک گروه کوچک و صدام که رئيس‌جمهور يک کشور متوسط بودند مايه عبرت<A lesson> نشدند که بوش پسر توهم پيروزي برق آسا و ماندگاري در افغانستان و عراق را نکند.
آمريکا بسياري از کشورهاي جهان را با خود همراه کرد ودو جنگ را به‌راه انداخت، در هر دو جنگ ابتدا ظاهرا پيروزي با او بود ولي در افغانستان حالا شرمگنانه با گروه طالبان مذاکره مي‌کند که راهي براي خروج سربازانش بيابد و به‌قول تحليلگران غربي در جنگ ديگر، عراق را تحويل ايران داد و دراولين فرصت اين کشور را ترک کرد. ولي داستان توهم‌هاي جنگي به اينجا ختم نشد و نخواهد شد.
بن‌سلمان هم با تصور اشغال دوهفته‌اي يمن يک جنگ چهار ساله را آغاز کرد و حالا خجالت مي‌کشد که احتمال دهد از درون يمن قلب اقتصاد نفتيش هدف قرار گرفته است! ترامپ هم که به نظر مي‌رسد توهم جنگي ندارد خلأ اقتدار خويش را از طريق توهم تحريمي پر مي‌کند تا جهان بهشت متوهمان شود و براي عقلا جايي براي حسرت خوردن! او تصور کرد با باز گرداندن و شدت بخشيدن به تحريم‌هاي ايران ظرف چندماه يکي از پيروزهاي حضور در تهران يا زانو زدن جمهوري اسلامي را جشن مي‌گيرد و به دنيا نشان مي‌دهد که چه نابغه سياسي است و چگونه قهرمان فيصله بخش منازعات جهاني است.
حالا و پس از حادثه‌هاي متعدد در خليج فارس و افزايش تنش‌ها جهان به روي خود بياورد يا نياورد خوب فهميده است که رئيس‌جمهور آمريکا سنگي به چاه انداخته است که ممکن است عاقبتش براي دنيا وحشتناک وخساراتش قابل مقايسه با جنگ‌هاي عراق و افغانستان نباشد.
با هدف قرار گرفتن آرامکو جنگ يمن و تنش با ايران به هم گره خورده‌اند و کلاف سردرگمي به‌وجود آورده‌اند که معلوم نيست اوضاع به چه سمتي برود .
اگر به عقل وخرد باشد هيچ راهي جز پايان جنگ يمن وبرگزاري انتخابات سالم و آزاد در اين کشور نيست واگر رئيس کاخ سفيد از توهمات خود دست بردارد هيچ گزينه عقلايي جز آغاز لغو تحريم‌هاي ايران نمي‌تواند کاهنده تنش‌ها در خليج فارس باشد والبته ايران هم نمي‌تواند براي مدت طولاني اقتصاد خود را زير ضربات آمريکا بدون دفاع رها سازد .
حالا معدل فهم و عقل و مسئوليت شناسي کشورهاي مختلف جهان به چالش کشيده مي‌شود ونشان داده خواهد شد که آيا در اين مقطع مهم تاريخي عقلاي عالم مي‌توانند جلو خطاي بزرگ رئيس‌جمهور آمريکا را بگيرند ووزن برجامي را سنگين کنند که امضاي 7 کشور مهم دنيا را پاي خود داشت؟ آيا وفاداري به عهد و پيمان در مقابل عهدشکني وگردنکشي ترجيح داده خواهد شد؟ آيا باقيماندگان در برجام خود را بدهکار کشوري که صادقانه تا آخرين لحظه‌هاي ممکن در معاهده هسته‌اي ماند خواهند دانست؟آيا افکارعمومي در آمريکا دريافته‌اند که رئيس‌جمهورشان با بي‌نظمي وتوهم خطرآفرين و هزينه‌ساز است؟ اما در اين زمانه دشوار ايران مي‌تواند همچنان بازي خردمندانه خود را ادامه دهد و در دفاع از منافع خود کوچکترين بي‌احتياطي روا ندارد.
يکي از مخاطبان اصلي تصميم‌گيران جمهوري اسلامي مردم کشور خودمان هستند. با حداکثر متانت و درايت و خويشتنداري در عين شجاعت فعالانه افکار عمومي داخلي علاوه بر حمايت از اقدامات ايران برميزان تحمل وصبر ومقاومت خود مي‌افزايند کما اينکه يک محاسبه غلط مي‌تواند خداي ناکرده به انسجام ملي که امروز براي کشور حياتي است ضربه بزند.
جهان بخواهد يا نخواهد هر روز به انتخاب مهم خود نزديکتر مي‌شود. انتخاب ميان جنگ وصلح. دراين انتخاب مهم بايد ثابت شود که ايران در طرف صلح قرار دارد وتا آخرين لحظه‌هاي ممکن در دفاع خود خويشتندار بوده است.آرمان ملی
جعفر گلابی
روزنامه‌نگار
مطالب مرتبط
نظرشما
آخرین اخبار