این ویروس از طریق تماس با فرد مبتلا منتقل می‌شود و چون دورۀ کمون یا نهفتگی دارد، ممکن است شخص مبتلا هیچ علامتی نداشته باشد اما ناقل باشد
شفا آنلاین>سلامت>متخصص بیماری‌های عفونی و گرمسیری و عضو تیم تخصصی مرکز درمان ناباروری ابن‌سینا، دربارۀ خطرات ابتلا به بیماری آبله مرغان در دوره بارداری گفت، زنان باردار باید از هرگونه تماس با فرد مبتلا به این بیماری خودداری کنند.
به گزارش شفا آنلاین، دکتر فرهاد یغمایی اظهار داشت: خطرناک‌ترین دورۀ ابتلا بیست هفتۀ نخست بارداری به‌ویژه هفته‌های هشتم تا بیستم است. ابتلا به آبله مرغان در این دوره هم با بروز عوارض جدی برای مادر، مانند ذات‌الریه همراه است و هم خطر ابتلای جنین به سندرم آبله مرغان مادرزادی را به دنبال دارد.
وی در توضیح این مطلب افزود: این سندرم می‌تواند موجب بروز عوارضی مثل زخم‌های پوستی، آسیب‌های ماهیچه‌ای و استخوانی، میکروسفالی(Microcephaly) یا کوچک بودن اندازۀ سر، کوری، ناهنجاری و یا فلج دست‌ها و پاها و ناتوانی ذهنی فرزند شود.
این متخصص عفونی، دورۀ خطرناک دیگر را از پنج روز پیش از زایمان تا دو روز پس از تولد نوزاد اعلام کرد و گفت: اگر زنان باردار در فاصلۀ شش تا بیست‌ویک روز پیش از زایمان مبتلا شوند، خطر ابتلای نوزاد به آبله مرغان خفیف است. اما اگر در بازۀ زمانی پنج روز پیش از زایمان تا دو روز پس از تولد نوزاد به بیماری آبله مرغان مبتلا شوند، خطر بروز سندرم آبله مرغان نوزادی یا نئوناتال ظرف پنج تا ۱۰ روز پس از تولد در نوزاد وجود دارد که می‌تواند عوارض بسیار جدی مانند تشنج، فلج شدن و حتی مرگ به دنبال داشته باشد.
یغمایی به زنان باردار توصیه کرد: اگر خانمی مطمئن نیست که قبلاً به این بیماری مبتلا و در برابر آن ایمن شده، به هیچ وجه نباید در معرض افراد مبتلا به آبله مرغان قرار گیرد. اگر هم مطمئن است که قبلاً مبتلا نشده، می‌تواند قبل از اقدام به بارداری واکسن آبله مرغان (VZIG) را دریافت کند.
این متخصص بیماری‌های عفونی با اشاره به تأثیر واکسن آبله مرغان گفت: این واکسن از سال ۱۹۹۵ به بازار آمده و اگر خانمی که با فرد مبتلا تماس داشته است، ظرف سه روز این واکسن را دریافت کند، از بروز این بیماری جلوگیری می‌شود یا از شدت آن کاسته می‌شود. همچنین، اگر خانمی در آینده قصد بارداری دارد و گمان می‌کند خطر ابتلایش به این بیماری در دوران بارداری زیاد است، می‌تواند واکسن بزند ولی بهتر است که دست‌کم یک تا سه ماه بین واکسن زدن و اقدام برای بارداری(Pregnancy) فاصله باشد.
عضو تیم تخصصی مرکز درمان ناباروری ابن‌سینا دربارۀ امکان جلوگیری از بروز عوارض خطرناک آبله مرغان در نوزادان گفت: اگر احتمال ابتلای نوزاد مطرح باشد و بلافاصله پس از تولد به او VZIG تزریق شود، عوارض بیماری تا حد زیادی کنترل خواهد شد اما تشخیص و درمان دیرهنگام، عوارض جبران‌ناپذیری به دنبال دارد.
عضو تیم تخصصی مرکز درمان ناباروری ابن‌سینا گفت: آبله مرغان یک بیماری ویروسی بسیار مُسری است که اغلب در دوران کودکی به آن مبتلا می‌شویم و مهم‌ترین علامت آن بروز جوش‌های آبدار و تاول‌مانند در سراسر بدن است. عامل این بیماری ویروس واریسلا زوستر است که از خانواده ویروس هرپس یا تبخال است.
این متخصص بیماری‌های عفونی درباره ایمنی نسبت به این ویروس توضیح داد: افرادی که به این بیماری مبتلا می‌شوند، نسبت به ابتلای مجدد ایمن می‌شوند، زیرا پادتن‌های این ویروس در بدن تولید می‌شوند و باقی می‌مانند. اما اگر زنی قبلاً به این بیماری مبتلا نشده یا واکسن آن را دریافت نکرده باشد و در دوران بارداری مبتلا شود، هم مادر و هم جنین در معرض خطرات جدی خواهند بود.
یغمایی بیان داشت: این ویروس از طریق تماس با فرد مبتلا منتقل می‌شود و چون دورۀ کمون یا نهفتگی دارد، ممکن است شخص مبتلا هیچ علامتی نداشته باشد اما ناقل باشد. خطر انتقال بیماری از دو روز پیش از بروز جوش‌ها تا زمان خشک شدن کامل آن‌ها وجود دارد و همین نکته باعث می‌شود این بیماری بسیار واگیر باشد. وقتی ویروس وارد بدن فرد شود، حداکثر ظرف دو هفته علائم آن یعنی جوش و تب، بروز پیدا می‌کنند.
به گزارش شفا آنلاین، دکتر فرهاد یغمایی اظهار داشت: خطرناک‌ترین دورۀ ابتلا بیست هفتۀ نخست بارداری به‌ویژه هفته‌های هشتم تا بیستم است. ابتلا به آبله مرغان در این دوره هم با بروز عوارض جدی برای مادر، مانند ذات‌الریه همراه است و هم خطر ابتلای جنین به سندرم آبله مرغان مادرزادی را به دنبال دارد.
وی در توضیح این مطلب افزود: این سندرم می‌تواند موجب بروز عوارضی مثل زخم‌های پوستی، آسیب‌های ماهیچه‌ای و استخوانی، میکروسفالی(Microcephaly) یا کوچک بودن اندازۀ سر، کوری، ناهنجاری و یا فلج دست‌ها و پاها و ناتوانی ذهنی فرزند شود.
این متخصص عفونی، دورۀ خطرناک دیگر را از پنج روز پیش از زایمان تا دو روز پس از تولد نوزاد اعلام کرد و گفت: اگر زنان باردار در فاصلۀ شش تا بیست‌ویک روز پیش از زایمان مبتلا شوند، خطر ابتلای نوزاد به آبله مرغان خفیف است. اما اگر در بازۀ زمانی پنج روز پیش از زایمان تا دو روز پس از تولد نوزاد به بیماری آبله مرغان مبتلا شوند، خطر بروز سندرم آبله مرغان نوزادی یا نئوناتال ظرف پنج تا ۱۰ روز پس از تولد در نوزاد وجود دارد که می‌تواند عوارض بسیار جدی مانند تشنج، فلج شدن و حتی مرگ به دنبال داشته باشد.
یغمایی به زنان باردار توصیه کرد: اگر خانمی مطمئن نیست که قبلاً به این بیماری مبتلا و در برابر آن ایمن شده، به هیچ وجه نباید در معرض افراد مبتلا به آبله مرغان قرار گیرد. اگر هم مطمئن است که قبلاً مبتلا نشده، می‌تواند قبل از اقدام به بارداری واکسن آبله مرغان (VZIG) را دریافت کند.
این متخصص بیماری‌های عفونی با اشاره به تأثیر واکسن آبله مرغان گفت: این واکسن از سال ۱۹۹۵ به بازار آمده و اگر خانمی که با فرد مبتلا تماس داشته است، ظرف سه روز این واکسن را دریافت کند، از بروز این بیماری جلوگیری می‌شود یا از شدت آن کاسته می‌شود. همچنین، اگر خانمی در آینده قصد بارداری دارد و گمان می‌کند خطر ابتلایش به این بیماری در دوران بارداری زیاد است، می‌تواند واکسن بزند ولی بهتر است که دست‌کم یک تا سه ماه بین واکسن زدن و اقدام برای بارداری(Pregnancy) فاصله باشد.
عضو تیم تخصصی مرکز درمان ناباروری ابن‌سینا دربارۀ امکان جلوگیری از بروز عوارض خطرناک آبله مرغان در نوزادان گفت: اگر احتمال ابتلای نوزاد مطرح باشد و بلافاصله پس از تولد به او VZIG تزریق شود، عوارض بیماری تا حد زیادی کنترل خواهد شد اما تشخیص و درمان دیرهنگام، عوارض جبران‌ناپذیری به دنبال دارد.
عضو تیم تخصصی مرکز درمان ناباروری ابن‌سینا گفت: آبله مرغان یک بیماری ویروسی بسیار مُسری است که اغلب در دوران کودکی به آن مبتلا می‌شویم و مهم‌ترین علامت آن بروز جوش‌های آبدار و تاول‌مانند در سراسر بدن است. عامل این بیماری ویروس واریسلا زوستر است که از خانواده ویروس هرپس یا تبخال است.
این متخصص بیماری‌های عفونی درباره ایمنی نسبت به این ویروس توضیح داد: افرادی که به این بیماری مبتلا می‌شوند، نسبت به ابتلای مجدد ایمن می‌شوند، زیرا پادتن‌های این ویروس در بدن تولید می‌شوند و باقی می‌مانند. اما اگر زنی قبلاً به این بیماری مبتلا نشده یا واکسن آن را دریافت نکرده باشد و در دوران بارداری مبتلا شود، هم مادر و هم جنین در معرض خطرات جدی خواهند بود.
یغمایی بیان داشت: این ویروس از طریق تماس با فرد مبتلا منتقل می‌شود و چون دورۀ کمون یا نهفتگی دارد، ممکن است شخص مبتلا هیچ علامتی نداشته باشد اما ناقل باشد. خطر انتقال بیماری از دو روز پیش از بروز جوش‌ها تا زمان خشک شدن کامل آن‌ها وجود دارد و همین نکته باعث می‌شود این بیماری بسیار واگیر باشد. وقتی ویروس وارد بدن فرد شود، حداکثر ظرف دو هفته علائم آن یعنی جوش و تب، بروز پیدا می‌کنند.
نظرشما
آخرین اخبار