شایع ترین نوع ایسکمی روده به ایسکمی روده بزرگ مرتبط می‌شود که در آن جریان خون به این ناحیه کاهش یافته و معمولا بیشتر افراد بالای ۶۰ سال به این بیماری مبتلا می‌شوند
شفا آنلاین>سلامت>ایسکمی می‌تواند یک قسمت نسبتا کوچکی از روده‌ی کوچک یا روده‌ی بزرگ را درگیر کند.به گزارش شفا آنلاین:شاید بتوان شایع ترین نوع ایسکمی روده<Bowel ischemia> را ایسکمی روده بزرگ دانست که علائم مختلفی دارد و معمولا در زمان مراجعه به پزشک سوالاتی از فرد بیمار پرسیده می شود .
ایسکمی در روده بزرگ چگونه به وجود می‌آید و علائم آن چیست؟
شایع ترین نوع ایسکمی روده به ایسکمی روده بزرگ مرتبط می‌شود که در آن جریان خون به این ناحیه کاهش یافته و معمولا بیشتر افراد بالای ۶۰ سال به این بیماری مبتلا می‌شوند . از علائم این بیماری می توان به، خونریزی گوارشی تحتانی، بروز درد‌های ناگهانی خفیف تا شدید شکمی اشاره کرد، اما دلیل کاهش میزان جریان خون همیشه مشخص نیست.
شایع ترین نوع ایسکمی روده به ایسکمی روده بزرگ مرتبط می‌شود که در آن جریان خون به این ناحیه کاهش یافته و معمولا بیشتر افراد بالای ۶۰ سال به این بیماری مبتلا می‌شوند . از علائم این بیماری می توان به، خونریزی گوارشی تحتانی، بروز درد‌های ناگهانی خفیف تا شدید شکمی اشاره کرد، اما دلیل کاهش میزان جریان خون همیشه مشخص نیست.
بد نیست بدانید؛ ایسکمی می‌تواند یک قسمت نسبتا کوچکی از روده‌ی کوچک یا روده‌ی بزرگ را درگیر کند یا ممکن است گسترده‌تر باشد و شامل بخش قابل توجهی از هر دو باشد. دوره زمانی بروز علائم ایسکمی نیز ممکن است متفاوت بوده و حاد (جدید)، مزمن (طولانی مدت) یا مکرر باشد.
راه‌های متعددی برای مسدود یا محدود شدن خونرسانی به روده وجود دارد که آمبولی (یک لخته خون مهاجر که می‌تواند انسداد ایجاد کند) یکی از آن‌ها است. از طرفی ترمبوز و یک لخته خون ثابت که به دیواره‌ی رگ‌های خون متصل می‌شود، نیز می‌تواند عبور خون را قطع کند. شایع‌ترین علت ایسکمی ناشی از انسداد وریدی، ترومبوز است که با بازگشت جریان خون از روده تداخل می‌یابد و باعث گرفتگی روده، تورم روده و گاهی خونریزی می‌شود.
تشخیص بیماری ایسکمی روده
معمولا این بیماری با بروز درد شدید شکمی مخل آسایش فرد همراه است و برای تشخیص و درمان لازم است سریعتربه بیمارستان مراجعه شود. اگر درد شکمی مداوم نباشد و دوره‌ای بعد از صرف مواد غذایی شروع شود، لازم است تا فورا به یک پزشک متخصص گوارش یا جراح داخلی مراجعه شود. پیش از مراجعه باید بدانید چه سوال‌هایی باید از پزشک بپرسید؛ برای مثال؛ محدودیت‌های لازم قبل از معاینه کدامند و آیا نیاز به محدودیت غذایی خاص یا مصرف مواد غذایی خاصی در ساعت مشخصی هست.
باید بیماری‌هایی مثل بیماری‌های انعقادی و یا سایر بیماری‌هایی که با آن‌ها درگیر هستید را بیان کنید لیست داروها، ویتامین‌ها و مکمل‌های مصرفی خود را تهیه کنید. در صورت مصرف هر قرصی آن‌ها را یادداشت کنید تا در هنگام مراجعه به دکتر بیان کنید.
بهتر است یک همراه با خود ببرید. اگر پزشک به بیماری ایسکمی روده مشکوک باشد، شما باید بر اساس نشانه‌ها و علائم، چندین تست برای تشخیص ایسکمی روده انجام دهید.
این تست‌ها شامل:
آزمایش‌های خون
در حالی که نشانگر خونی اختصاصی برای تشخیص بیماری ایسکمی روده وجود ندارد، نتایج آزمایشگاهی بدست آمده از خون که نشان دهنده افزایش در تعداد گلبول‌های سفید خون باشد، می‌تواند احتمال ایسکمی روده را بالا ببرد.
تست‌های تصویر برداری
تست‌های تصویر برداری به پزشک کمک می‌کند تا اندام‌های درونی را مشاهده کرده و سایر علت‌های مرتبط با این علائم و نشانه‌ها را کنار بگذارد. پرتو ایکس، سونوگرافی، سی تی اسکن و ام آر آی از جمله این تست‌ها برای تشخیص ایسکمی روده هستند.
استفاده از یک اسکوپ برای مشاهده داخل سیستم گوارشی
در این روش برای تشخیص ایسکمی روده، یک لوله باریک و منعطف به همراه یک دوربین در سر آن از راه رکتوم یا دهان وارد شده و تصویری را از مجاری گوارشی فراهم می‌کند. دوربین می‌تواند از راه دهان وارد شده (آندوسکوپی) و به مشاهده بخش بالایی روده کوچک کمک کند. در صورتی که دوربین از راه رکتوم وارد شود، می‌تواند بخشی از کولون (سیگموئیدوسکوپی) و یا تمام کولون (کولونوسکوپی) را به تصویر بکشد.
استفاده از ماده رنگی برای دنبال کردن جریان خون در سرخرگ ها
در طول آنژیوگرافی، یک لوله باریک و بلند وارد سرخرگی در کشاله ران یا بازوی شما شده و در طول سرخرگ به سمت آئورت حرکت می‌کند. یک ماده رنگی به بیمار تزریق می‌شود که مستقیما به سرخرگ‌های روده‌ای شما جریان پیدا می‌کند. حال به کمک تصویر برداری با اشعه ایکس حرکت ماده رنگی در سرخرگ‌ها مشخص می‌شود.
اگر شما به ایسکمی روده مبتلا باشید، تصاویر نشان دهنده انسداد یا باریک شدن سرخرگ خواهند بود. آنژیوگرافی همچنین این امکان را به پزشک می‌دهد که درمان انسداد سرخرگ را از طریق تزریق دارو یا با استفاده از ابزار گشاد کننده سرخرگ انجام دهد.
جراحی اکتشافی
در برخی موارد برای پیدا کردن برداشتن بافت آسیب دیده، به انجام جراحی اکتشافی نیاز است.
باز کردن شکم امکان تشخیص و درمان ایسکمی روده را فراهم می‌کند.
راه‌های متعددی برای مسدود یا محدود شدن خونرسانی به روده وجود دارد که آمبولی (یک لخته خون مهاجر که می‌تواند انسداد ایجاد کند) یکی از آن‌ها است. از طرفی ترمبوز و یک لخته خون ثابت که به دیواره‌ی رگ‌های خون متصل می‌شود، نیز می‌تواند عبور خون را قطع کند. شایع‌ترین علت ایسکمی ناشی از انسداد وریدی، ترومبوز است که با بازگشت جریان خون از روده تداخل می‌یابد و باعث گرفتگی روده، تورم روده و گاهی خونریزی می‌شود.
تشخیص بیماری ایسکمی روده
معمولا این بیماری با بروز درد شدید شکمی مخل آسایش فرد همراه است و برای تشخیص و درمان لازم است سریعتربه بیمارستان مراجعه شود. اگر درد شکمی مداوم نباشد و دوره‌ای بعد از صرف مواد غذایی شروع شود، لازم است تا فورا به یک پزشک متخصص گوارش یا جراح داخلی مراجعه شود. پیش از مراجعه باید بدانید چه سوال‌هایی باید از پزشک بپرسید؛ برای مثال؛ محدودیت‌های لازم قبل از معاینه کدامند و آیا نیاز به محدودیت غذایی خاص یا مصرف مواد غذایی خاصی در ساعت مشخصی هست.
باید بیماری‌هایی مثل بیماری‌های انعقادی و یا سایر بیماری‌هایی که با آن‌ها درگیر هستید را بیان کنید لیست داروها، ویتامین‌ها و مکمل‌های مصرفی خود را تهیه کنید. در صورت مصرف هر قرصی آن‌ها را یادداشت کنید تا در هنگام مراجعه به دکتر بیان کنید.
بهتر است یک همراه با خود ببرید. اگر پزشک به بیماری ایسکمی روده مشکوک باشد، شما باید بر اساس نشانه‌ها و علائم، چندین تست برای تشخیص ایسکمی روده انجام دهید.
این تست‌ها شامل:
آزمایش‌های خون
در حالی که نشانگر خونی اختصاصی برای تشخیص بیماری ایسکمی روده وجود ندارد، نتایج آزمایشگاهی بدست آمده از خون که نشان دهنده افزایش در تعداد گلبول‌های سفید خون باشد، می‌تواند احتمال ایسکمی روده را بالا ببرد.
تست‌های تصویر برداری
تست‌های تصویر برداری به پزشک کمک می‌کند تا اندام‌های درونی را مشاهده کرده و سایر علت‌های مرتبط با این علائم و نشانه‌ها را کنار بگذارد. پرتو ایکس، سونوگرافی، سی تی اسکن و ام آر آی از جمله این تست‌ها برای تشخیص ایسکمی روده هستند.
استفاده از یک اسکوپ برای مشاهده داخل سیستم گوارشی
در این روش برای تشخیص ایسکمی روده، یک لوله باریک و منعطف به همراه یک دوربین در سر آن از راه رکتوم یا دهان وارد شده و تصویری را از مجاری گوارشی فراهم می‌کند. دوربین می‌تواند از راه دهان وارد شده (آندوسکوپی) و به مشاهده بخش بالایی روده کوچک کمک کند. در صورتی که دوربین از راه رکتوم وارد شود، می‌تواند بخشی از کولون (سیگموئیدوسکوپی) و یا تمام کولون (کولونوسکوپی) را به تصویر بکشد.
استفاده از ماده رنگی برای دنبال کردن جریان خون در سرخرگ ها
در طول آنژیوگرافی، یک لوله باریک و بلند وارد سرخرگی در کشاله ران یا بازوی شما شده و در طول سرخرگ به سمت آئورت حرکت می‌کند. یک ماده رنگی به بیمار تزریق می‌شود که مستقیما به سرخرگ‌های روده‌ای شما جریان پیدا می‌کند. حال به کمک تصویر برداری با اشعه ایکس حرکت ماده رنگی در سرخرگ‌ها مشخص می‌شود.
اگر شما به ایسکمی روده مبتلا باشید، تصاویر نشان دهنده انسداد یا باریک شدن سرخرگ خواهند بود. آنژیوگرافی همچنین این امکان را به پزشک می‌دهد که درمان انسداد سرخرگ را از طریق تزریق دارو یا با استفاده از ابزار گشاد کننده سرخرگ انجام دهد.
جراحی اکتشافی
در برخی موارد برای پیدا کردن برداشتن بافت آسیب دیده، به انجام جراحی اکتشافی نیاز است.
باز کردن شکم امکان تشخیص و درمان ایسکمی روده را فراهم می‌کند.
آمادگی ملاقات با پزشک
پزشک نیز ممکن است سوالاتی را در پیرامون ایسکمی روده از شما بپرسد که شاید شامل موارد زیر باشد:yjc
پزشک نیز ممکن است سوالاتی را در پیرامون ایسکمی روده از شما بپرسد که شاید شامل موارد زیر باشد:yjc
مطالب مرتبط
نظرشما
آخرین اخبار