تقریباً اکثر افراد و حتی شما با حس قلقلک آشنا هستید و این موضوع را می دانید که در صورتی که نقاط حساسی از بدن توسط فرد دیگری تحریک شود سبب خنده میشود
شفا آنلاین>سلامت>جالب است بدانید؛ مغز انسان آنقدر باهوش و خبره است که در زمان قلقلک دادن می تواند تشخیص دهد این عمل از سمت خود فرد است و یا دیگران که در نهایت تصمیم بر خندیدن بگیرد.
به گزارش شفا آنلاین، مرکز حس قلقلک درست در قسمت پایینی پشت مغز و تقریباً بالای مخچه است و این موضوع را خوب می داند که اگر خود فرد خودش را قلقلک داد، نباید تحت تاثیر قرار بگیرد!مغز خارقالعاده انسانتقریباً اکثر افراد و حتی شما با حس قلقلک آشنا هستید و این موضوع را می دانید که در صورتی که نقاط حساسی از بدن توسط فرد دیگری تحریک شود سبب خنده میشود.بیشترین نقاطی که در بدن باعث ایجاد قلقلک در انسان میشوند کف پا، زیر بغل و شکم و همچنین پهلوها هستند که علت این امر حساس بودن پوست در این نقاط است.اما چرا وقتی خودتان همین نقاط حساس که اتفاقاً تراکم رشتههای عصبی بیشتر دارند را تحریک کنید به خنده نمیافتید؟سادهترین پاسخ به این سؤال این است که مغز شما وقتی خودتان میخواهید خودتان را قلقلک دهید، نسبت به این مسئله پیشآگاهی دارد و به همین خاطر واکنش سخت دفاعی نشان نمیدهد.واکنش ما به قلقلک خندیدن است، اما این مسأله در واقع یک واکنش دفاعی از سوی مغز به حساب میآید.در واقع مغز خارقالعاده انسان وقتی در حال قلقلک دادن خودتان هستید، تشخیص میدهد که تحریک از سمت خودی است یا غیر خودی.واکنش مغز نسبت به قلقلک به این صورت است که فشارخون(blood pressure) بالا می رود، نبض تند میشود و فعالیت مغز افزایش مییابد، همچنین قلقلک باعث ایجاد حس ترس و اضطراب در انسان نیز میشود.مرکز قلقلک در قسمت پایینی پشت مغز و تقریباً بالای مخچه است، رشتههای عصبی که از این قسمت منشعب میشوند در نقاط مختلف بدن پراکنده شدهاند، این رشتههای عصبی در بعضی از قسمتها تراکم بیشتری دارند و همین قسمتها در مقابل تحریک خارجی حساسیت نشان میدهند و فرد به خنده میافتد.تشخیص خودی یا غیر خودی بودن تحریک در مغز احتمالاً با استفاده از کدهای مختلف انجام میشود، از آنجا که واکنش افراد به تحریکات خارجی یک حالت دفاعی است، وقتی خود شخص تحریک را انجام میدهد مغز احساس خطر نمیکند و مکانیسم واکنش فعال نمیشود.
چرا نمیتوانید خودتان را قلقلک دهید؟
شاید این موضوع را امتحان کرده باشید که هرچهقدر دست و انگشتان را در مکانهای حساس بد ن خود قرار دهید و به حرکت در بیاورید؛ حس قلقلک به شما دست نمیدهد، اما کافی است دست و انگشت فرد دیگری نزدیک بدن شما شود تا شروع به خندیدن کنید.
در این پدیده عجیب، هر دو لمس یکسان است، ولی احساس متفاوتی در فرد ایجاد میکنند.
بدن و به طور مشخص ذهن انسان میتواند تشخیص دهد که فرد دیگری بدن او را لمس کرده است و هیچ درکی ندارد که این لمس تا چه زمانی ادامه پیدا خواهد کرد یا پیشبینی حرکت بعدی او سخت است.
پس، بدن واکنش نشان میدهد و حس قلقلک به وجود میآید، ولی خود افراد نمیتوانند این حس را ایجاد کنند.
محققانی از دانشگاه سوئد روی این موضوع مطالعه کردند و دریافتند چیزی بیشتر از یک تعجب و تعلیق در قلقلک وجود دارد.
ربکا بوهمه (Rebecca Böhme) سرپرست این تحقیق میگوید: من فکر میکنم حس لمس و لمس بین فردی موضوعهایی هستند که برای افراد اهمیت دارند و تفاوتهایی ایجاد میکنند که تاکنون کمتر روی آنها مطالعه و تحقیق شده است.
بخش بزرگی از ارتباط افراد با جهان پیرامونی خود از طریق لمس کردن و احساسهای متفاوت لمس افراد یا اشیا به دست میآید.
کودکان با دستهای خود جهان را میشناسند و به حسهای متفاوتی عادت میکنند. وقتی یک کودک دستهای مادرش را میگیرد یا نزدیکان او بغلش میکنند؛ حس بسیار متفاوتی نسبت به زمانی که دستهای غریبهای را لمس کرده؛ خواهد داشت.
مغز و ذهن انسان نیز میتواند این حس لمسهای مختلف را شناساسی و تحلیل کند و در برابر آنها واکنشهای متفاوتی داشته باشد.
آزمایشات تیم تحقیقاتی دانشگاه سوئد پیرامون قلقلک!
تیم تحقیقاتی دانشگاه سوئد سه آزمایش متفاوت طراحی میکنند.
در آزمایش نخست، گروهی را با دستگاه MRI زیر نظر گرفته و از آنها میخواهند ابتدا به خودشان دست بزنند و بعد اجسامی را لمس کنند، نتیجه آزمایش نشان میدهد، افراد با لمس خودشان تنها بخش بسیار کوچکی از مغز را فعال میکنند، ولی هنگامی که به سوژهها دست میزنند؛ فعالیت مغز بیشتر میشود.
د ر آزمایش دوم، از شرکتکنند گان خواسته شد به طور همزمان دستهای خود و یک سری رشتههای پلاستیکی را لمس کنند.
از آنها سوال میشود که رشتههای پلاستیکی را تشخیص دادند و در کدام بخش از دست و بازوی خود احساس لمس بیشتری داشتند.
د ر آزمایش سوم، یک الکترود بر انگشت شرکتکنندگان بسته شده تا فعالیت مغز در دریابی لمس خود و د یگران ثبت شود، محققان دنبال این سوال بودند که چگونه مغز میتواند میان لمس خود با د یگران تفاوت قائل شود.
نتایج این آزمایشها نشان داد مغز برای لمس خود افراد، اولویت و اهمیت بسیار پایینی قائل میشود.
شاید تا اینجا، نتیجه قابل پیشبینی بود، ولی تفاوت سیگنالی میان لمس خود با د یگران د ر مغز بسیار شدید و زیاد است که موجب تعجب تیم تحقیقاتی میشود.
یعنی مغز میان «من» و «غیر من» در لمس و تماس تفاوت بسیار زیادی قائل میشود، این تیم تحقیقاتی میگویند یافته جدید میتواند به اختلالهای روانپزشکی مانند اسکیزوفرنی(Schizophrenia) یا اوتیسم هم مرتبط باشد.
آنها میخواهند دامنه تحقیقات و آزمایشهای خود را گسترش دهند و با مطالعه روی افراد دارای اختلالهای روانپزشکی و ارتباط آنها با حس لمس در مغز به نتایج جدیدی برسند، ممکن است درک بهتر لمس توسط مغز باعث بهبود شرایط و کیفیت زندگی این افراد شود.