غصه و اندوه عادی است، واکنشی قابل انتظار نسبت به مرگ – درد شدید، ناراحتی، بیباوری، خشم یا گناه. اشک، بیحالی و خستگی جسمی است – هجوم خاطرات و آرزوی دوباره دیدن کسی که او را از دست دادهاید. همچنین اینکه از شدت غصه و اندوه غافلگیر شوید نیز عادی است
شفاآنلاین>اجتماعی>اندوه و سوگواری برای از دست دادن یک عزیز، مصیبت و چالشی بزرگ است که هیچ چیز دیگری در دنیا شبیه به آن نیست. چگونه میتوانید با چنین فقدانی کنار بیایید و زخمهای عاطفیتان را التیام ببخشید؟ چگونه میتوانید زندگیتان را بدون آن شخص تصور کنید در حالی که به خاطرات مشترکتان با او مدام فکر میکنید؟
به گزارش شفاآنلاین، در ادامه این نوشتار با ما همراه باشید تا ۶ روش عالی برای کنار آمدن با غم و اندوه<Grief> حوادث دردآور را بدانید.
به عنوان متخصص خون، هر روز کسانی را میبینم که سرطان دارند و با مرگ دست و پنجه نرم میکنند. هر روز، شاهد خانوادههایی نیز هستم که با پایان اجتناب ناپذیر زندگی دست به گریباناند – خانوادههایی که برای سیلی از احساسات که به هنگام رسیدن لحظهی آخر آنها را در مینوردد آمادگی ندارند، حتی اگر بدانند مرگ قریبالوقوع است.
خوب میدانم احساس شدید و جانکاه اندوه و غصه تا چه حد چالش برانگیز و مخرب میتواند باشد، چون برای خود من هم اتفاق افتاده است.
حدودا ۳۰ سال پیش، یک روز بسیار سرد زمستانی برای دویدن به بیرون رفتم. وقتی به خانه رسیدم، پسرم اِد، که آن موقع ۱۸ سال داشت، اندوهگینانه خبر داد – مادرم مرده است! حتی با اینکه مادر من مدتها با سرطان سینه و اعتیاد به الکل درگیر بود، آن خبر چنان من را تحت تاثیر قرار داد که سر جایام خشکم زد. احساس کردم جانم را با سرنگ از بدنم بیرون کشیدهاند.
انرژی را که برای زمین نخوردن لازم داشتم از من گرفت. با گذر ساعتها و روزها، خسته کننده شد – حتی به لحاظ جسمی دردناک بود – که بخواهم هر تصمیمی اتخاذ کنم. خانوادهی ما برای مقابله با اندوه این مصیبت ناآماده بود و پس از شنیدن آن خبر به هم ریخت.
تسهیل فرایند کنار آمدن با غم و اندوه حوادث دردآور
آنقدر غم و اندوه من دردناک بود، که مرگ مادرم نگرش جدیدی در برخورد با غصه و ماتم به من بخشید. هرچند هیچ راه سریعی برای کنار آمدن با غم و اندوه حوادث دردآور وجود ندارد، من آموختم که میتوان برای تسهیل این فرایند گامهایی برداشت. پیشنهاداتی که برایتان داریم به قرار زیر هستند.
۱. درک کنید که اندوه و غصه چیزی طبیعی است
غصه و اندوه عادی است، واکنشی قابل انتظار نسبت به مرگ – درد شدید، ناراحتی، بیباوری، خشم یا گناه. اشک، بیحالی و خستگی<Fatigue> جسمی است – هجوم خاطرات و آرزوی دوباره دیدن کسی که او را از دست دادهاید. همچنین اینکه از شدت غصه و اندوه غافلگیر شوید نیز عادی است.
۲. به خودتان اجازهی سوگواری و مویه کردن بدهید
مویه کردن ابراز اندوه بیرونی یا عمومی است، وسیلهای برای شریک شدن اندوه و غصه با کسانی که سوگوارند یا میخواهند با شما همراهی کنند. آیینهای مذهبی، سنتهای فرهنگی و باورهای شخصی اغلب نحوهی سوگواری ما را تعیین میکنند. هر شکلی که داشته باشد، مویه کردن فرایندی شدید است که به شما کمک میکند از شدت غصه بکاهید و کمک میکند با فقدان عزیز از دست رفته کنار بیایید.
۳. از دیگران کمک بگیرید
اینکه در زمان سوگواری و اندوه احساس تنهایی کنید یا بخواهید تنها باشید غیرعادی نیست. اما، کمک اعضای خانواده، دوستان یا رهبران معنوی اغلب در حرکت از نقطهی اندوه شدید و جانکاه بعد از مرگ به سمت تسکین و رهایی موثر است. وقتی به کسی نیاز دارید که به شما گوش بدهد بگذارید مردم بدانند و از پیشنهاد همراهی آنها استقبال کنید.
۴. از خودتان مراقبت کنید
عموما اندوه به اختلال خواب، کاهش اشتها و کم علاقگی به فعالیتهای روزمره منجر میشود – تمام آنها عواملی هستند که میتوانند بر سلامتی شما تاثیر بگذارند. به فکر سلامتی و عادت روزمرهی خود باشید. سعی کنید خواب کافی داشته باشید، رژیم غذاییتان سالم باشد و به طور منظم ورزش کنید. ممکن است متوجه شوید که غذا خوردن با یک دوست یا ورزش کردن میتواند به شما انگیزه بدهد. برای اطمینان از اینکه سلامتیتان از دست نرفته است به فکر آزمایشهای چکآپ باشید، به ویژه اگر از قبل یک ناراحتی در سلامت خود داشته اید.
۵. موقعی که غصهدار هستید تصمیمات مهم نگیرید
غصه ممکن است توانایی تصمیم گیری درست را از شما بگیرد. در صورت امکان، تصمیمات مهم و بزرگ مانند نقل مکان، اتخاذ شغل جدید یا انجام تغییرات مالی بزرگ را به تاخیر بیندازید. اگر باید حتما همین حالا تصمیمی را بگیرید، از یکی از اعضای قابل اعتماد خانواده یا دوستان کمک بگیرید.
۶. یادتان باشد که غصه و اندوه غیر قابل پیش بینی است
اینطور نیست که غصه و اندوه در یک مسیر قابل پیش بینی حرکت کند یا در یک مکان ثابت و مشخص باشد. اندوه جانفرسای بعد از مرگ یگ عزیز بیشتر به شکل یک چرخهی اندوه در خواهد آمد. و با گذر زمان احتمالا اندوه بیشتر فروکش خواهد کرد، یا ممکن است دیگر آن شدت و پیوستگی همیشگی را نداشته باشد. اما مدتهای طولانی پس از آن مرگ، ممکن است متوجه شوید که مثلا در مراسم سالمرگ، در طول تعطیلات، یا در زادروز عزیز از دست رفته غم و اندوه سنگینی وجودتان را در بر میگیرد.
اندوه و سوگواری یک فرایند است. بسته به شخصیتتان، رابطهتان با شخصی که از دست دادهاید و حتی پیامدهای آن مرگ می تواند منحصر به فرد باشد. پذیرش این فقدان، خاطرات عزیز در گذشته، و اندوه شما کم کم بخشی جدایی ناپذیر از نحوی دیدگاهتان نسبت به شخصیتتان خواهد شد. روزپلاس