یکی از مهم‌ترین مطالبات جامعه دستیاری کشور، تعیین سقف ساعات کاری است. آیین نامه‌های وزارت بهداشت در این مورد تنها حداقل حضور الزامی یک دستیار تخصصی را مشخص کرده و هیچ سقفی برای میزان حضور دستیار قائل نشده است
شفاآنلاین>سلامت> دستیار تخصصی پزشکی ورزشی گفت: میزان فعالیت یک دستیار در ایران گاه تا ۶۰۰ ساعت در ماه می‌رسد که این مقدار علاوه بر تهدید سلامتی پزشک موجب ارائه خدمات نامطلوب به جامعه می‌شود.
به گزارش شفاآنلاین، میثم رضایی دستیار تخصصی پزشکی ورزشی در خصوص سوژه‌های ثبت شده «کمترین دستمزد و بیشترین ساعات کاری در دوره دستیاری پزشکی» و «حقوق کم برای دستیاران تخصصی پزشکی» توضیح داد: یکی از مهم‌ترین مطالبات جامعه دستیاری کشور، تعیین سقف ساعات کاری است. آیین نامه‌های وزارت بهداشت در این مورد تنها حداقل حضور الزامی یک دستیار تخصصی را مشخص کرده و هیچ سقفی برای میزان حضور دستیار قائل نشده است.
وی با بیان اینکه وضعیت کاری دستیاران نیازمند ساماندهی است گفت: طبق مطالعات موجود در ایران، میزان فعالیت یک دستیار گاه تا ۶۰۰ ساعت در ماه می‌رسد، که این مقدار علاوه بر تهدید سلامتی پزشک موجب ارائه خدمات نامطلوب به جامعه می‌شود. یقینا پزشکی که ۴۰ ساعت مداوم مشغول به ارائه خدمات درمانی بوده، قدرت تصمیم‌گیری و انتخاب درمان مناسب برای بیمار را به شکل ایده‌آل نخواهد داشت و گاهی منجر به قصور می‌شود. همچنین با روال جاری در بیمارستان‌های آموزشی کشور، متاسفانه دستیاران آموزش مناسبی دریافت نمی‌کنند.
این فعال صنفی ادامه داد: در حالی که از ۳۵ سال قبل، این موضوع در کشورهای غربی مورد بررسی قرار گرفته و در نهادهایی مثل ACGME مکررا بازنگری می‌شود، متاسفانه در ایران برنامه‌ای در دستور کار نیست.
رضایی با بیان اینکه در کشورهای اروپایی حداکثر حضور مداوم دستیاران ۱۳ ساعت و در ایالات متحده ۱۶ ساعت در نظر گرفته شده گفت: این مقادیر برای حفظ سلامتی پزشک، جلوگیری از تصمیمات اشتباه برای بیماران(patients) و آموزش مناسب پزشک مشخص شده است.
وی افزود: متأسفانه گاهی شاهد از دست دادن رزیدنت‌هایی هستیم که به زعم ما علت فوتشان مستقیما با حجم کار درمانی در ارتباط بوده است. به کرات نیز شاهد به خطر افتادن سلامتی دستیارانی هستیم که به خاطر حجم کاری بالا فرصت پیگیری درمان خود را نیافتند و تاسف بار این که از بیمه درمانی بی‌بهره‌اند! به بیان دیگر علاوه بر استفاده سو از حداکثر توان رزیدنت برای کار رایگان در بیمارستان‌های آموزشی، حداقل حمایت از سلامتی این پزشکان نمی‌شود.
رضایی تصریح کرد: پرداختی به این گروه از پزشکان حتی پایین تر از حداقل حقوق کارگران مصوب سال ۹۸ و برای دستیار سال اول ۱۳۳۵۸۴۰۰ ریال تعیین شده است. در مقایسه با سایر کشورها که این پرداختی تقریبا برابر سرانه تولید ناخالص داخلی است، این میزان در ایران کمتر از یک چهارم سرانه کشور محاسبه شده است.
دستیار تخصصی پزشکی ورزشی با بیان اینکه وزارت بهداشت مدعی است این دریافتی کمک هزینه و نه حقوق نام دارد و دستیار را در این زمینه دانشجو می‌داند گفت: سوال اینجاست که کدام دانشجویی موظف به این حجم کار و دادن تعهدات سنگین است و کدام نقطه از دنیا چنین نگاهی به دستیار دارد.
وی ادامه داد: البته از نظر حقوقی احکامی در دیوان عدالت اداری موجود است که این دوره را به عنوان شغل تعریف کرده و وزارت بهداشت را به عنوان کارفرما مکلف به رعایت قوانین کار و پوشش بیمه (Insurance)تامین اجتماعی برای دستیاران می‌داند.
طی روزهای گذشته خبری مبنی بر جان باختن یکی از دستیاران ارتوپدی در بیمارستان امام خمینی (ره) به دلیل کار سخت و طاقت فرسا در رسانه‌ها منتشر شد که این مرکز درمانی در بیانیه‌ای اعلام کرد درگذشت این دستیار تخصصی در زمان مرخصی و در شهرستان محل اقامت خانوادگی ایشان رخ داده است.فارس
به گزارش شفاآنلاین، میثم رضایی دستیار تخصصی پزشکی ورزشی در خصوص سوژه‌های ثبت شده «کمترین دستمزد و بیشترین ساعات کاری در دوره دستیاری پزشکی» و «حقوق کم برای دستیاران تخصصی پزشکی» توضیح داد: یکی از مهم‌ترین مطالبات جامعه دستیاری کشور، تعیین سقف ساعات کاری است. آیین نامه‌های وزارت بهداشت در این مورد تنها حداقل حضور الزامی یک دستیار تخصصی را مشخص کرده و هیچ سقفی برای میزان حضور دستیار قائل نشده است.
وی با بیان اینکه وضعیت کاری دستیاران نیازمند ساماندهی است گفت: طبق مطالعات موجود در ایران، میزان فعالیت یک دستیار گاه تا ۶۰۰ ساعت در ماه می‌رسد، که این مقدار علاوه بر تهدید سلامتی پزشک موجب ارائه خدمات نامطلوب به جامعه می‌شود. یقینا پزشکی که ۴۰ ساعت مداوم مشغول به ارائه خدمات درمانی بوده، قدرت تصمیم‌گیری و انتخاب درمان مناسب برای بیمار را به شکل ایده‌آل نخواهد داشت و گاهی منجر به قصور می‌شود. همچنین با روال جاری در بیمارستان‌های آموزشی کشور، متاسفانه دستیاران آموزش مناسبی دریافت نمی‌کنند.
این فعال صنفی ادامه داد: در حالی که از ۳۵ سال قبل، این موضوع در کشورهای غربی مورد بررسی قرار گرفته و در نهادهایی مثل ACGME مکررا بازنگری می‌شود، متاسفانه در ایران برنامه‌ای در دستور کار نیست.
رضایی با بیان اینکه در کشورهای اروپایی حداکثر حضور مداوم دستیاران ۱۳ ساعت و در ایالات متحده ۱۶ ساعت در نظر گرفته شده گفت: این مقادیر برای حفظ سلامتی پزشک، جلوگیری از تصمیمات اشتباه برای بیماران(patients) و آموزش مناسب پزشک مشخص شده است.
وی افزود: متأسفانه گاهی شاهد از دست دادن رزیدنت‌هایی هستیم که به زعم ما علت فوتشان مستقیما با حجم کار درمانی در ارتباط بوده است. به کرات نیز شاهد به خطر افتادن سلامتی دستیارانی هستیم که به خاطر حجم کاری بالا فرصت پیگیری درمان خود را نیافتند و تاسف بار این که از بیمه درمانی بی‌بهره‌اند! به بیان دیگر علاوه بر استفاده سو از حداکثر توان رزیدنت برای کار رایگان در بیمارستان‌های آموزشی، حداقل حمایت از سلامتی این پزشکان نمی‌شود.
رضایی تصریح کرد: پرداختی به این گروه از پزشکان حتی پایین تر از حداقل حقوق کارگران مصوب سال ۹۸ و برای دستیار سال اول ۱۳۳۵۸۴۰۰ ریال تعیین شده است. در مقایسه با سایر کشورها که این پرداختی تقریبا برابر سرانه تولید ناخالص داخلی است، این میزان در ایران کمتر از یک چهارم سرانه کشور محاسبه شده است.
دستیار تخصصی پزشکی ورزشی با بیان اینکه وزارت بهداشت مدعی است این دریافتی کمک هزینه و نه حقوق نام دارد و دستیار را در این زمینه دانشجو می‌داند گفت: سوال اینجاست که کدام دانشجویی موظف به این حجم کار و دادن تعهدات سنگین است و کدام نقطه از دنیا چنین نگاهی به دستیار دارد.
وی ادامه داد: البته از نظر حقوقی احکامی در دیوان عدالت اداری موجود است که این دوره را به عنوان شغل تعریف کرده و وزارت بهداشت را به عنوان کارفرما مکلف به رعایت قوانین کار و پوشش بیمه (Insurance)تامین اجتماعی برای دستیاران می‌داند.
طی روزهای گذشته خبری مبنی بر جان باختن یکی از دستیاران ارتوپدی در بیمارستان امام خمینی (ره) به دلیل کار سخت و طاقت فرسا در رسانه‌ها منتشر شد که این مرکز درمانی در بیانیه‌ای اعلام کرد درگذشت این دستیار تخصصی در زمان مرخصی و در شهرستان محل اقامت خانوادگی ایشان رخ داده است.فارس
نظرشما
آخرین اخبار