شمار آنتی‌بیوتیک‌های موجود برای درمان عفونت‌های ناشی از باکتری‌های درون‌سلولی محدود است زیرا اغلب این داروها نمی‌توانند به درون غشاء سلولی نفوذ کنند و این امر باعث می‌شود تا باکتری‌ها در عمل در منطقه حفاظت شده خود باقی بمانند
شفا آنلاین>سلامت>مطالعات جدید پژوهشگران نشان داد که می‌توان از برخی از داروهای ضدافسردگی در درمان شماری از بیماری‌های عفونی بهره گرفت.
به گزارش شفا آنلاین، یافته‌های به دست آمده از یک پژوهش جدید نشان داد که داروهای ضدافسردگی موسوم به FIASMAs شامل دزپپرامین، آمی‌تریپتیلین و نورتریپتیلین، چهار نوع مختلف از باکتری‌های بیماری‌زای درون‌سلولی را به طور کامل از بین برده و یا رشد آنها را متوقف می‌کنند.
جیسون کارلیون مؤلف ارشد این پژوهش می‌گوید: «شمار آنتی‌بیوتیک‌های موجود برای درمان عفونت‌های ناشی از باکتری‌های درون‌سلولی محدود است زیرا اغلب این داروها نمی‌توانند به درون غشاء سلولی نفوذ کنند و این امر باعث می‌شود تا باکتری‌ها در عمل در منطقه حفاظت شده خود باقی بمانند.»
معمولاً برای درمان عفونت(Infection) های ناشی از باکتری‌های درون سلولی، آنتی‌بیوتیک تتراسایکلین تجویز می‌شود زیرا می‌تواند از غشاء سلولی عبور کرده و به عوامل بیماری‌زا برسد.
اما استفاده از تتراسایکلین‌ها می‌توانند با بروز واکنش‌های آلرژیک در برخی از بیماران همراه باشد و پزشکان معمولاً زنان باردار و کودکان را به دلیل عوارض جانبی نامطلوب از مصرف این دارو منع می‌کنند. علاوه بر این، در برخی موارد ابتلاء به عفونت‌های باکتریایی مقاومت در برابر این دارو گزارش شده است.
کارلیون ضمن اشاره به تأثیر داروهای ضدافسردگی(Anti-depressant) مذکور در درمان این دست از بیماری‌های عفونی، می‌گوید: «این داروها می‌توانند جایگزینی برای آنتی‌بیوتیک‌ها باشند و یا همراه آنها به عنوان رویکردی تقویتی برای درمان عفونت‌هایی که معمولاً به دوره‌های طولانی مصرف آنتی‌بیوتیک نیاز دارند، مورد استفاده قرار گیرند.»
به گزارش شفا آنلاین، یافته‌های به دست آمده از یک پژوهش جدید نشان داد که داروهای ضدافسردگی موسوم به FIASMAs شامل دزپپرامین، آمی‌تریپتیلین و نورتریپتیلین، چهار نوع مختلف از باکتری‌های بیماری‌زای درون‌سلولی را به طور کامل از بین برده و یا رشد آنها را متوقف می‌کنند.
جیسون کارلیون مؤلف ارشد این پژوهش می‌گوید: «شمار آنتی‌بیوتیک‌های موجود برای درمان عفونت‌های ناشی از باکتری‌های درون‌سلولی محدود است زیرا اغلب این داروها نمی‌توانند به درون غشاء سلولی نفوذ کنند و این امر باعث می‌شود تا باکتری‌ها در عمل در منطقه حفاظت شده خود باقی بمانند.»
معمولاً برای درمان عفونت(Infection) های ناشی از باکتری‌های درون سلولی، آنتی‌بیوتیک تتراسایکلین تجویز می‌شود زیرا می‌تواند از غشاء سلولی عبور کرده و به عوامل بیماری‌زا برسد.
اما استفاده از تتراسایکلین‌ها می‌توانند با بروز واکنش‌های آلرژیک در برخی از بیماران همراه باشد و پزشکان معمولاً زنان باردار و کودکان را به دلیل عوارض جانبی نامطلوب از مصرف این دارو منع می‌کنند. علاوه بر این، در برخی موارد ابتلاء به عفونت‌های باکتریایی مقاومت در برابر این دارو گزارش شده است.
کارلیون ضمن اشاره به تأثیر داروهای ضدافسردگی(Anti-depressant) مذکور در درمان این دست از بیماری‌های عفونی، می‌گوید: «این داروها می‌توانند جایگزینی برای آنتی‌بیوتیک‌ها باشند و یا همراه آنها به عنوان رویکردی تقویتی برای درمان عفونت‌هایی که معمولاً به دوره‌های طولانی مصرف آنتی‌بیوتیک نیاز دارند، مورد استفاده قرار گیرند.»
نظرشما
آخرین اخبار