متوسط طول عمر جهانی طی قرن اخیر تقریبا دو برابر شده است و با توسعه امکانات بهداشت و درمان، انتظار می رود که این روند صعودی همچنان ادامه داشته باشد؛ به عنوان مثال فردی که هم اکنون 50 سال سن دارد، می تواند انتظار داشته باشد که تا 83 سالگی عمر کند یا کودکی که در سال 2007 در آمریکا، کانادا، انگلیس، ژاپن، ایتالیا، آلمان یا فرانسه متولد شده است، 50 درصد شانس بیشتری برای رسیدن به سن 100 سالگی دارد
شفا آنلاین>سلامت> فعالیت بدنی مستمر و منظم مانند ورزشکاران،<
Athletes> تأثیر مثبتی بر کاهش خطر ابتلا به بیماری ها و افزایش کیفیت زندگی و طول عمر دارد
به گزارش شفا آنلاین:متوسط طول عمر جهانی طی قرن اخیر تقریبا دو برابر شده است و با توسعه امکانات بهداشت و درمان، انتظار می رود که این روند صعودی همچنان ادامه داشته باشد؛ به عنوان مثال فردی که هم اکنون 50 سال سن دارد، می تواند انتظار داشته باشد که تا 83 سالگی عمر کند یا کودکی که در سال 2007 در آمریکا، کانادا، انگلیس، ژاپن، ایتالیا، آلمان یا فرانسه متولد شده است، 50 درصد شانس بیشتری برای رسیدن به سن 100 سالگی دارد.
این احتمال وجود دارد که بتوانیم بیش از هر نسل دیگری کار و زندگی کنیم؛ اما افزایش سن مردم، با تبعاتی از جمله افزایش هزینه های اجتماعی همراه است، از همین رو بسیاری از کشورها در حال افزایش سن بازنشستگی هستند.
این تغییرات با تأثیرات اقتصادی، اجتماعی و روانی قابل توجهی همراه خواهد بود، اما یکی از سوالات کلیدی در این زمینه، نگرانی درخصوص کیفیت زندگی پیش رو است.
فعالیت بدنی مستمر و منظم مانند ورزشکاران، تأثیر مثبتی بر کاهش خطر ابتلا به بیماری ها و افزایش کیفیت زندگی دارد.
طول عمر یا طول سلامت
بخش های مختلف بدن و مغز با سرعت های متفاوتی روند پیری را طی می کنند، بنابراین مشخص کردن "سن اوج" انسان کمی دشوار است. بسیاری از افراد تصور می کنند که پیری یک فرآیند ثابت است که پس از رسیدن به سن اوج، آغاز می شود.
برخی افراد ترجیح می دهند که به جای داشتن عمر طولانی در شرایط بیماری، در سنین پایین تر بمیرند؛ از این جهت، طول سلامت (health span) بیش از طول عمر (life span) حائز اهمیت است.
مطالعه پیری و نقش ورزش
مسابقه دو
بررسی فرآیند پیری یک چالش بزرگ است، چراکه با افزایش سن، تعداد عوامل مداخله گر در این فرآیند نیز افزایش پیدا می کنند. هرچه بیشتر عمر کنیم، با تنوع گسترده تری از عوامل محیطی، تنش زا و محرک روبرو خواهیم بود و این عوامل، نتایج مطالعه فرآیند طبیعی سالمندی را دستخوش تغییر می کنند.
ورزش اما مانند آزمایشگاهی است که می تواند نقش تحرک را بر سلامت انسان مشخص کند. نداشتن فعالیت بدنی یکی از علل اصلی ابتلا به بیماری های مزمن در میان جمعیت سالمند جهان محسوب می شود.
در هنگام ورزش کردن، سیستم قلبی - عروقی، تنفسی، عصبی و عضلانی، و حتی سیستم شناختی باید به صورت جداگانه فعالیت کنند تا بدن در بهترین وضعیت کاری خود قرار بگیرد.
اگر شما کمتر از 35 سال سن دارید، هنوز برای به حداکثر رساندن "نقطه اوج سلامت و تناسب اندام" زمان در اختیار دارید؛ با این حال، حتی اگر سن شما بیش از 35 سال نیز باشد، پیشرفت های قابل توجه برای بهبود کیفیت زندگی و سلامت امکان پذیر است.
برای تغییر مسیر و بهبود سبک زندگی هیچوقت دیر نیست؛ مطالعات نشان داده اند که حتی افراد 90 ساله نیز می توانند توان و قدرت بدنی خود را با رعایت رژیم های مناسب و دوز نسبتا کم فعالیت های بدنی بطور قابل توجهی افزایش دهند.
فعالیت بدنی منظم و مستمر
مطالعه صورت گرفته در سال 2009 بر روی 17013 فرد 18 تا 90 سال نشان داد که ارتباط خاصی میان مدت زمان نشستن و مرگ افراد وجود دارد. بر این اساس، هرچه مدت زمان نشستن طولانی تر باشد، خطر ابتلا به بیماری های مزمن افزایش پیدا می کند. نشستن بیش از 11 ساعت در طول روز، افراد را در معرض بالاترین حد خطر قرار می دهد و میزان فعالیت بدنی تأثیر چندانی بر کاهش این خطر ندارد.
تماشای طولانی مدت تلویزیون در منزل یا اعتیاد به استفاده از رسانه های دیجیتال در محیط کار به معنای افزایش ساعات نشستن است که خطر بروز بیماری های قلبی – عروقی، چاقی یا دیابت را افزایش می دهند.
افزایش سطح فعالیت بدنی یکی از معدود مداخلاتی است که اثرگذاری مثبتی بر طول سلامت فرد دارد. فعالیت بدنی مستمر، عملکرد بدن و مغز را بهبود بخشیده و خطر ابتلا به بیماری های قلبی – عروقی، اختلالات متابولیک و اضطراب را کاهش داده و میزان تمرکز و توجه را بطور قابل توجهی افزایش می دهند.
با کاهش مدت زمان فعالیت بدنی در طول هفته، خطر مرگ ناگهانی به طور قابل توجهی افزایش پیدا می کند. برعکس، فعالیت بدنی مستمر و منظم مانند ورزشکاران، تأثیر مثبتی بر کاهش خطر ابتلا به بیماری ها و افزایش کیفیت زندگی دارد.