کد خبر: ۲۲۲۷۹۴
تاریخ انتشار: ۱۲:۰۰ - ۱۸ بهمن ۱۳۹۷ - 2019February 07
مهندسان مؤسسه فناوری ماساچوست(MIT) یک قرص هوشمند ژله‌ای ساخته‌اند که تا ۳۰ روز در معده می‌ماند
شفاآنلاین>سلامت> دانشمندان مؤسسه فناری ماساچوست (MIT) موفق به ابداع یک قرص هوشمند شده‌اند که می‌تواند تا یک ماه در معده بماند تا بیماری‌های گوارشی را ردیابی کند.

به گزارش  شفاآنلاین، مهندسان مؤسسه فناوری ماساچوست(MIT) یک قرص هوشمند ژله‌ای ساخته‌اند که تا ۳۰ روز در معده می‌ماند.

این قرص به محض رسیدن به معده به سرعت به اندازه یک توپ پینگ‌پنگ باد می‌شود و توانایی نظارت بر درجه حرارت دستگاه گوارش را دارد.

تیم سازنده این قرص می‌گوید که این دستگاه می‌تواند زخم معده، سرطان‌های دستگاه گوارش و سایر بیماری‌های گوارشی را در طولانی مدت ردیابی کند.
این قرص مجهز به یک حسگر است که می‌تواند به راحتی از دستگاه گوارش عبور کند و فرد فقط نیاز به نوشیدن یک محلول کلسیم(Calcium) برای بازگرداندن قرص به اندازه اصلی خود دارد.

این قرص با استفاده از دو نوع هیدروژل ساخته شده است که مشابه ژله خوراکی است. ترکیبی از پلیمرها و آب باعث می‌شود که این قرص به اسیدیته طبیعی محیط معده مقاوم شود و در عین حال توانایی تغییر اندازه خود را حفظ کند.

عمر این قرص هوشمند بیش از انتظار و حداقل دو برابر حسگرهای بلعیدنی فعلی است. از آنجا که این قرص از هیدروژل ساخته شده است، در مقایسه با نمونه‌های قبلی که از پلاستیک یا فلز ساخته شده‌اند نرم‌تر و سازگارتر است.

طراحی این قرص هوشمند با الهام از ماهی بادکنکی انجام شده است که هنگامی که احساس خطر می‌کند به سرعت در زمان خیلی کوتاهی خود را پر از آب می‌کند.

نویسندگان این مطالعه می‌گویند: هیدروژل‌ها با سازگاری مکانیکی و زیستی خوب خود فرصت‌های جدیدی را برای تعاملات انسان و ربات فراهم می‌کنند. آزمایشات حیوانی بزرگ حاکی از عملکرد استثنایی این هیدروژل قابل جذب برای ماندگاری طولانی در معده و نظارت فیزیولوژیکی است.

محققان(researchers) متوجه شدند که این حسگر در عبور از دستگاه گوارش و رسیدن به معده در معرض خطر قرار می‌گیرد، بنابر این برای حفاظت از حسگر یک لایه محافظ دوم ساختند و برای آزمایش آن، قرص را در محلول آب و مایعات شبیه به محیط معده انداختند. آنها دریافتند که این قرص هوشمند در حدود ۱۵ دقیقه تا حدود ۱۰۰ برابر اندازه اولیه خود افزایش حجم پیدا می‌کند.

این مطالعه در مجله Science Communications منتشر شده است.ایسنا
نظرشما
نام:
ایمیل:
* نظر: