افراد سحرخیز، کسانی که خوردن صبحانه و فعالیت خود را در ساعات اولیه روز آغاز میکنند دارای شاخص توده بدنی پایینتر نسبت به افرادی هستند که «ترجیحات شبانه» دارند
شفاآنلاین>سلامت>
یک متخصص داخلی گفت: ارتباط مستقیمی بین کمخوابی و افزایش خطر ابتلا به برخی بیماریها وجود دارد که باید آن را کنترل کرد.
به گزارش
شفاآنلاین، علی ارغوانی متخصص داخلی با اشاره به اینکه فعالیت صبح و خواب با کیفیت با کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ ارتباط دارد، اظهار کرد: افراد مبتلا به پیش دیابت صبحها فعالتر و دارای BMI بدنی پایینتری هستند و خطر ابتلا آنها به دیابت نوع ۲ نسبت به افرادی که عصرها فعال ترند، کمتر است.
این متخصص داخلی بیان کرد: افراد سحرخیز، کسانی که خوردن صبحانه و فعالیت خود را در ساعات اولیه روز آغاز میکنند دارای شاخص توده بدنی پایینتر نسبت به افرادی هستند که «ترجیحات شبانه» دارند، یعنی شب تا دیر هنگام بیدارند و دیر به رختخواب میروند و صبحها دیرتر بیدار میشوند و اولین وعده غذایی خود را دیرتر میخورند.
ارغوانی با اشاره به اینکه ارتباط مستقیم بین کم خوابی و افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ وجود دارد، گفت: پیش دیابت وضعیتی است که بدن افراد به انسولین مقاوم شده و قند خون آنها به کمی بالاتر از سطح طبیعی میرسد، بسیاری از افرادی که به پیش دیابت مبتلا هستند، در ادامه زندگی به دیابت نوع ۲ مبتلا میشوند، اما تعداد زیادی از این افراد سلامت خود را از طریق تغییر شیوه زندگی، بهبود داده و خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را کاهش میدهند.
وی افزود: طبق تحقیقی انجام شده بیش از ۲ هزار فرد مبتلا به پیش دیابت، مورد بررسی قرار گرفتند؛ برای جمع آوری دادهها از شرکت کنندگان درخواست شد تا به پرسشنامهای در مورد، ترجیحات روتین روزانه خود در صبح و شب پاسخ دهند، شرکت کنندگانی که بالاترین امتیاز را برای «اولویت صبح » به دست آوردند، زودتر از خواب بیدار شده و فعالیتهای خود را زودتر آغاز میکردند و در طول روز احساس هوشیاری<
Vigilance> بیشتری داشتند.
این متخصص داخلی ادامه داد: در این گروه از شرکتکنندگان خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ کمتر از افرادی بود که دارای اولویت شبانه بودند علاوه بر این، سطوح بالاتری از جت لگ اجتماعی - اشاره به اختلاف خواب بین تعطیلات آخر هفته و روزهای هفته - با BMI بالاتر، به ویژه در میان شرکت کنندگان بیش از ۶۰ سال، ارتباط دارد.
ارغوانی یادآوری کرد: افرادی که دارای ترجیحات شبانه بودند، به طور متوسط BMI بالاتری داشتند، که شاید بخشی از آن ناشی از خواب ناکافی باشد، تا جت لگ اجتماعی؛ زمان بندی و طول مدت خواب به طور بالقوه قابل تغییر است، افراد میتوانند زمان به رختخواب رفتن خود را بهتر تنظیم کنند و هدفشان افزایش زمان خواب باشد که ممکن است به کاهش BMI و جلوگیری از ابتلای بالقوه این گروه پرخطر به دیابت نوع ۲ کمک کند.yjc