در ایران حدود ۲ هزار و ۶۰۰ دانشگاه وجود دارد که از این رقم، تعداد زیادی ماهیت دانشگاه ندارند و اگر ارزیابی دقیقی صورت بگیرد حدود ۸۰ دانشگاه یا کمتر نیز میتوانند نقش موثری در کشور داشته باشند
شفا آنلاین>اجتماعی> هفته گذشته، لایحه بودجه سال ۹۸ توسط رئیس جمهور تقدیم مجلس شورای اسلامی شد تا پس از بررسی و تصویب به نهادهای اجرایی ابلاغ شود.
به گزارش شفا آنلاین:آمار ثبتشده در این لایحه حاکی از رشد بیش از ۱۳ درصدی بودجه دانشگاههاست، اما با این وجود، رویکردها و تحلیلهای زیادی را از سوی مسئولان دانشگاهی به همراه داشته است. به گونهای که عدهای از صاحبنظران، مسئولان و دانشگاهیان رشد بودجه دانشگاهها در لایحه پیشنهادی دولت را در کنار افزایش بی رویه هزینهها به ویژه هزینه تجهیزات، مواد و امکانات آزمایشگاهی ناشی از نوسانات ارزی را ناکافی دانستند و عنوان کردند در صورت تصویب این بودجه فعالیت مراکز علمی و آموزشی در سال آینده با چالش و بحران مواجه خواهد شد و این بودجه کفاف طرحهای تحقیقاتی و پژوهشی را نمیدهد.یکی از منتقدان لایحه پیشنهادی دولت، دکتر یعقوب محمدیفر رئیس دانشگاه بوعلی سینای همدان است که با انتشار یادداشتی باعنوان "دغدغههای ماندن" در روزنامه دنیای اقتصاد، بر لزوم تعیین بودجه دانشگاهها در سال ۱۳۹۸ بر اساس میزان تورم تاکید کرد.
در بخشی از این یادداشت آمده است: در ایران حدود ۲ هزار و ۶۰۰ دانشگاه وجود دارد که از این رقم، تعداد زیادی ماهیت دانشگاه ندارند و اگر ارزیابی دقیقی صورت بگیرد حدود ۸۰ دانشگاه یا کمتر نیز میتوانند نقش موثری در کشور داشته باشند.
مدیریت در دانشگاههای کشور درگیر مسائلی میشود که از اهداف دانشگاهی فاصله بسیار زیادی دارد؛ دانشگاهها در دنیا در یک مقطع زمانی آموزش میدادند سپس پژوهش را مدنظر قرار دادند و در مرحله بعد به کارآفرینی توجه کردند. دانشگاهها هستند که برنامههای کلان و راهبردی جامعه اعم از اقتصادی، صنعتی، اجتماعی و غیره را مینویسند و در حوزههای مختلف تعیین تکلیف میکنند.
در حال حاضر دانشگاههای کشور از مرحله آموزش و پژوهش عبور کردهاند و وارد فاز کارآفرینی و اشتغال شدهاند که البته ابتدای مسیر هستیم و باید مسیر زیادی طی کنیم تا به نقطه مطلوب برسیم. امروز مدیران دانشگاهی با دغدغههای اولیه یا بهتر بگویم «دغدغه ماندن» مواجه هستند؛ به این معنی که مدیران همیشه از خود سوال میکنند آیا دانشگاه مورد نظر با شرایط فعلی میتواند به ادامه فعالیت بپردازد؟ آیا میتواند هزینههای پژوهش را تامین کند؟ آیا میتواند حقوق پرسنل را بدهد؟
متاسفانه با توجه به کاهش ۱۰ درصدی رشد بودجه دانشگاهها توسط وزارت علوم، در بودجه سال آینده هم افق خوبی در دانشگاهها دیده نمیشود. در سال ۹۸ باید بودجه دانشگاهها حداقل بر اساس میزان تورم تعیین میشد لذا با بودجهای که در نظر گرفته شده پیشبینی خوبی از وضعیت سال آینده دانشگاهها نمیتوان انجام داد و اگر برنامهریزی جدی و دقیقی در این حوزه انجام نشود مشکلات دانشگاهها همچنان لاینحل باقی خواهد ماند.
دانشگاهها از ابتدای شکلگیری، مرکز تبادل اندیشه در تمام دنیا هستند و واژه یونیورسیتی هم از یونیورسال به معنای جهانی فکر کردن اتخاذ شده است لذا رئیس دانشگاه باید بینالمللی فکر کند و فضا را برای تبادل افکار و اندیشهها فراهم کند.
از طرف دیگر استقلال دانشگاهها در ایران کامل نیست و به راحتی متاثر از جریانهای سیاسی میشود و با این تغییر متاسفانه شاهد تغییر مدیریت در دانشگاه هم خواهیم بود. رخدادی که در دانشگاههای موفق دنیا به ندرت اتفاق میافتد.
بر اساس این گزارش، در دهه ۸۰ حدود۴. ۱دهم درصد از بودجه عمومی دولت در اختیار آموزش عالی بود که این عدد کمی به شمار میرود و این وضعیت در دهه ۹۰ به طور متوسط به ۲۷. ۲ صدم درصد و بالاترین آن در سال جاری به۹. ۲ دهم درصد افزایش یافته است، یعنی کمتر از ۳ درصد منابع کشور صرف آموزش عالی میشود