چون مغازه‌هاي آجيل‌فروشي آن زمان بيشتر فروششان را آجيل‌هاي خيراتي و نذري و به‌خصوص آجيل مشگل‌گشا دربرمي‌گرفت بايد دكان را رو به قبله مي‌ساختند؛ يعني درشان به طرف جنوب باز می‌شد. چون مردم از مغازه‌هاي آجيل‌فروشي كه رو به قبله نبود آجيل نذري نمي‌خريدند. از طرفي صاحب دكان هم بايد مردي تميز و مؤمن بود. به همین دلیل بيشتر فروشندگان اين صنف به اين مسائل اهميت بسياري مي‌دادند و به قول «جعفر شهري» مورخ، اين كاسبان در ميان همه كاسبان از نظيف‌ترين‌ها بودند.
مطالب مرتبط
نظرشما
آخرین اخبار