عصبانی نشویم! حرفه‌ای رد کنیم

در پاسخ به افزایش مرگ و میر ناشی از اوردوز مواد مخدر در ایالات متحده، بحث فراهم کردن نالوکسان به صورت گسترده یا یه قولی take home naloxone برای مقابله با مرگ ناشی از اوردوز به موضوعی داغ در بحث های سیاستگذاری تبدیل شده است. مطالعات گسترده و طرح های پایلوت متعددی اجرا شده که هدفشان بررسی اثر بخشی گسترش دسترسی به نالوکسان برای مقابله با اوردوز در مراحل ابتدایی و پیش از دسترسی به خدمات پزشکی است، در یکی از بزرگترین طرح های پایلوت که از سال ۲۰۰۱ در شیکاگو در حال انجام است این دسترسی برای افراد عادی فراهم شده است.

مقالات مروری در این خصوص که در ژورنال های معتبر منتشر شده اند  با توجه به نتایج طرح های پایلوت در این حوزه و با توجه به نتایج موفقیت آمیز و امن استفاده از نالوکسان توسط افراد عادی توصیه به گسترش این سیاست کرده اند، اما این توصیه ها محدود به مطالعات نماند و در آخرین گایدلاین احیای قلبی عروقی انجمن قلب آمریکا  که از معتبرترین منابع احیاست به روشنی توصیه به آموزش احیا با یا بدون دسترسی به نالوکسان در افراد دارای مواجهه با معتادان در معرض اوردوز شده است.

از نمونه های موفق پیشین در اختیار قرارگیری ابزار ها و دارو ها می توان به سیاست های گسترس دفیبریلاتور و همچنین اپی پن اشاره کرد، به نظر نمی رسد در صورت در نظر گرفتن هزینه و فایده، نیاز حتمی به حضور پزشک برای استفاده از ابزار و داروهای اورژانس باشد.

به نظر می رسد با توجه به این سطح از شواهد و بحث ها، پاسخ مناسب مسئولان نه تکذیب از بیخ و بن و رد کردن کل مسئله  بلکه باید اذعان به نیاز به بررسی بیشتر و البته رد این توصیه در حال حاضر با توجه به نبود چنین تصمیمی در سطح کشور باشد و باید آن را منوط به بررسی بیشتر نمود.

باید توجه داشت که با مدیریت صحیح می توان از سرمایه اجتماعی سلبریتی ها و اینفلوئنسر ها استفاده های بسیاری کرد و این ارتباط دو سویه با ردیه های غیر حرفه ای و از دادن اعتماد دو طرفه بدست نخواهد آمد. چند روز قبل به مناسبت روز جهانی مقابله با ایدز، شاهد تکاپوی مثبت اینفلوئنسر ها به ابتکار فعالین حوزه پزشکی بودیم، به نظر می رسد با مدیریت صحیح بتوان این تجربه موفق را تکرار کرد.