سرگذشت مردی که پسرش را قربانی کرد‌

«کارگر ساختمان بودم. از چند سال قبل، تریاک مصرف می‌کردم. غده‌ای که در سرم داشتم روز به روز بزرگ‌تر می‌شد و سعی می‌کردم با مصرف بیشتر تریاک، درد آن تسکین پیدا کند. سوادم پنج کلاس ابتدایی است. یک پسر و سه دختر داشتم. سعی و آرزویم آن بود که بچه‌هایم خوشبخت شوند.
عبدا... وقتی به اینجای داستان می‌رسد بغضش می‌ترکد و شیون می‌کند. صدایش می‌پیچد توی اتاق. وقتی کمی آرام‌تر می‌شود و اشک‌هایش را پاک می‌کند از او می پرسم چرا پسرش را به بیمارستان‌نرسانده؟
او می‌خواهد خانه‌اش را بفروشد تا بابت مهریه و دیه به همسرش بدهد.
وقتی می‌پرسم چه آرزویی داری؟ با دستان لرزان و چشمانی خیس، می‌گوید: قصاص! چون این زندگی از جهنم برایم سخت تر است!
این آرزوی عبدا... تحقق نیافتنی است چون او ولی‌دم است و ولی دم قصاص نمی‌شود و تنها باید دیه پرداخت كند که با فروش یا واگذاری خانه، توان پرداخت دیه را دارد.
نکته
با موادمخدر به ویژه کراک، می توان از انسانیت به سوی حیوانیت رفت و تمام خصايل یک انسان را به عنوان گوهر خلقت؛ زیر پا گذاشت!
قاسم اموری