در این بیماری حلقه استخوانی که در حالت طبیعی از نخاع محافظت میکند در قسمت پشت نوزاد بدرستی تشکیل نمیشود و باز میماند
شفاآنلاین>سلامت> همه ساله نوزادان بسیاری با ناهنجاریهای مادرزادی قدم در این جهان میگذارند. برخی از ناهنجاریهای مادرزادی به مدد پیشرفت دانش بشری درمان پذیرند و برخی دیگر در تمام مدت زندگی فرد مبتلا را درگیر عوارض ناشی از بیماری میکنند. مننگوسل یکی از همین بیماری هاست، یک ناهنجاری در دستگاه عصبی نوزاد که در صورت تشخیص بموقع و درمان مناسب، بهبود مییابد.
به گزارش شفاآنلاین، دکتر فرزانه شریفی اقدس بیماری مننگوسل را چنین تعریف میکند: در این بیماری (Sickness)حلقه استخوانی که در حالت طبیعی از نخاع محافظت میکند در قسمت پشت نوزاد بدرستی تشکیل نمیشود و باز میماند. در این شرایط پرده اطراف نخاع یا ریشههای عصبی نخاع که به آن مننژ گفته میشود؛ از این ضایعه بیرون آمده نوزاد را در مقابل مشکلات بسیار قرار میدهد. به نوعی از بیماری که در آن بخشی از نخاع هم از این قسمت خارج شده باشد میلومننگوسل گفته میشود.
این اورولوژیست در ادامه تأکید میکند: گاهی این بیماری بهصورت برجستگی روی کمر نوزاد خودنمایی میکند و گاهی بهصورت نهفته باقی میماند و ظاهر غیرطبیعی ندارد. تنها نشانههای اولیه ابتلا به حالت نهفته این بیماری وجود علائم پوستی خفیف مانند خال یا تغییر رنگی شبیه ماه گرفتگی روی کمر نوزاد خواهد بود، از اینرو تنها معاینات دقیق توسط پزشک متخصص میتواند باعث تشخیص بیماری در بدو تولد و حافظ کیفیت زندگی نوزاد در دوران نوجوانی و بزرگسالی باشد.
استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تأکید میکند: چنین نوزادانی در بیشتر مواقع به جراح مغز و اعصاب ارجاع داده میشوند و با انجام جراحی قسمت بیرونزدگی نخاع به محل اصلی بازگردانده میشود به گونهای که مشکل بیمار مرتفع شود.
کلیههای نوزادان متولد شده با این ناهنجاری در خطر است
دکتر شریفی اقدس در ادامه میگوید: شاید تعداد مبتلایان به مننگوسل یا میلو مننگوسل در مقایسه با برخی دیگر از بیماریهای مادرزادی زیاد نباشد اما این بیماری میتواند بسیار ناتوانکننده باشد، چراکه گروهی از مبتلایان به این بیماری دچار عوارض شدید کلیوی میشوند. کلیهها عضو مهمی از بدن هستند که وظیفه تصفیه خون، جذب موادمعدنی و تولید ادرار را برعهده دارند. زندگی کردن بدون کلیهها(kidneys)ممکن نیست از اینرو نباید از کنار این بیماری ساده گذشت.
این متخصص اورولوژی تصریح میکند: گروهی از کودکان مبتلا به این بیماری دچار مشکلاتی در زمینه کنترل ادرار و مدفوع میشوند. اما از آنجایی که این کودکان نیز مانند سایر کودکان تا حدود دو سالگی در کنترل ادرار و مدفوع ناتوان هستند و از پوشک استفاده میکنند مورد غفلت والدین قرار میگیرند.
وی در ادامه اظهار میکند: همه کودکان مبتلا به مننگوسل و میلومننگوسل باید تحتنظر پزشک باشند تا بهصورت دورهای از نظر عملکرد سیستم عصبی بررسی شوند. برخی از والدین تصور میکنند با انجام عمل جراحی درمان کودک خاتمه مییابد اما این دسته از والدین باید بدانند که تقریباً در همه این بیماران عملکرد مثانه دچار نقص و اختلال میشود. اگر این مشکل در همان ماههای اولیه تولد تشخیص داده نشود و درمان مناسب آغاز نشود بیمار در سالهای بزرگسالی دچار عوارض بسیاری شده و از یک زندگی معمولی و طبیعی محروم خواهد شد.
درمان در سالهای رشد کودک یعنی تا قبل از 4 سالگی مؤثر خواهد بود و درمان نشدن بموقع میتواند تخلیه نامناسب مثانه، بازگشت ادرار به کلیهها و عفونتهای مکرر ادرار و در نهایت به تخریب کلیهها منجر شود. ناتوانی در کنترل مدفوع مشکل دیگری است که در این بیماران دیده میشود البته این عارضه نسبت به ناتوانی در دفع ادرار یا بیاختیاری ادرار به مراتب کمتر است اما شکایت از یبوست در مبتلایان به مننگوسل بسیار شایع است. وی با تأکید بر اهمیت مراجعه این بیماران به یک اورولوژیست مجرب میگوید: توصیه اکید این است که بیماران علاوه بر بررسیهای متخصص مغز و اعصاب باید تحت نظر متخصصین اورولوژی هم قرار داشته باشند.
دکتر شریفی اقدس در پایان به عوامل بروز بیماری اشاره کرده و گفت: عوامل بسیاری در بروز این بیماری مؤثر است اما کمبود اسید فولیک و ابتلای مادر به دیابت جزو مهمترین وشایعترین علل ابتلا هستند. این درحالی است که میتوان این عوامل خطرساز را حذف کرد تا احتمال تولد نوزاد بیمار کاهش یابد. از اینرو توصیه اکید من به زنان این است که چند ماه قبل از بارداری اسید فولیک مصرف کنند و در دوران بارداری هم مصرف اسید فولیک را جدی بگیرند. همچنین مادران مبتلا به دیابت یا آن دسته از زنانی که در دوران بارداری به دیابت بارداری مبتلا میشوند، علاوه بر تغییر عادتهای تغذیهای دیابت خود را تحت نظر پزشک کنترل کنند.ایران