بر این اساس در پژوهش حاضر تلاش شد تا با استفاده همزمان از نانوذرات اکسید روی و ماده "اکتادکان تیول" در ایجاد سطح ابرآب‌گریز بر روی پارچه، رفتار خود تمیزشوندگی و ضد باکتریایی سطح اصلاح شده، ارتقاء یابد
شفاآنلاین> سلامت> پژوهشگران دانشگاه آزاد واحد شاهرود با بهره‌گیری از فناوری نانو نسل جدیدی از پارچه‌های با خاصیت ضد باکتری و خودتمیزشوندگی تولید کردند که به گفته آنها این خاصیت موجب کاهش 99 درصدی چسبندگی باکتری‌ها به آن می‌شود.
به گزارش شفاآنلاین، دکتر جواد سیفی، عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود، هدف از انجام این طرح را تقویت خاصیت ضدباکتریایی سطوح ابرآب‌گریز عنوان کرد و افزود: بر این اساس در پژوهش حاضر تلاش شد تا با استفاده همزمان از نانوذرات اکسید روی و ماده "اکتادکان تیول" در ایجاد سطح ابرآب‌گریز بر روی پارچه، رفتار خود تمیزشوندگی و ضد باکتریایی سطح اصلاح شده، ارتقاء یابد.
این محقق، روش مورد استفاده برای اعمال خاصیت ابرآب‌گریزی بر روی پارچه را یک روش کم‌هزینه و سریع نسبت به روش‌های مطرح شده در منابع علمی دانست و یادآور شد: رفتار آب‌گریزی به رفتاری اطلاق می‌شود که در آن زاویه تماس قطره آب با سطح موردنظر بیش از 150 درجه باشد.
سیفی ادامه داد: در این طرح با نشاندن نانوذرات "روی" بر روی سطح پارچه نخی و ایجاد زبری نانویی خاصیت آب‌گریزی تا حدی ایجاد شد و از سوی دیگر استفاده از ماده اکتادکان تیول که خود یک ماده کاهنده انرژی سطحی است، موجب شده این خاصیت(Property) بیش از پیش بهبود یابد.
به گفته وی، زبری این سطوح علاوه بر آب‌گریزی و خودتمیزشوندگی، موجب می‌شود تا اتصال باکتری نیز به تعویق بیفتد.
عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود خاطر نشان کرد: به منظور مشخصه‌یابی و ارزیابی پارچه‌های تولیدی، از آزمون سنجش زاویه تماس، میکروسکوپ الکترونی، آزمون طیف‌سنجی فتوالکترونی پرتو ایکس و همچنین آزمون چسبندگی باکتری استفاده شده است.
وی ادامه داد: مهمترین یافته این تحقیق، دستیابی به رفتار ابرآب‌گریز و زاویه تماس 161 درجه در اثر استفاده همزمان نانوذرات اکسید روی و اکتادکان تیول بوده است. زاویه لغزش این پوشش نیز کمتر از 2 درجه گزارش شده است. همچنین نتایج آزمون چسبندگی باکتری نشان می‌دهد که تعداد سلول‌های باکتری‌های S. aureus (استافیلوکوک اورئوس) و E. coli (اشریشیا کولای) از 438 هزار و 192 هزار (CFU.cm-2) برای پارچه خالص به 600 و 48 برای پارچه ابرآب‌گریز کاهش یافته است که به ترتیب، بیانگر کاهش 99و97 درصدی کاهش در چسبندگی باکتری است.
این تحقیقات(researches) از سوی ناهید قاسمی دانش‌آموخته مقطع کارشناسی ارشد، دکتر جواد سیفی و دکتر محمدجواد اسدالله زاده از اعضای هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود اجرایی شده و نتایج آن در مجله Cellulose با ضریب تأثیر 3.809 به چاپ رسیده است.
به گزارش شفاآنلاین، دکتر جواد سیفی، عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود، هدف از انجام این طرح را تقویت خاصیت ضدباکتریایی سطوح ابرآب‌گریز عنوان کرد و افزود: بر این اساس در پژوهش حاضر تلاش شد تا با استفاده همزمان از نانوذرات اکسید روی و ماده "اکتادکان تیول" در ایجاد سطح ابرآب‌گریز بر روی پارچه، رفتار خود تمیزشوندگی و ضد باکتریایی سطح اصلاح شده، ارتقاء یابد.
این محقق، روش مورد استفاده برای اعمال خاصیت ابرآب‌گریزی بر روی پارچه را یک روش کم‌هزینه و سریع نسبت به روش‌های مطرح شده در منابع علمی دانست و یادآور شد: رفتار آب‌گریزی به رفتاری اطلاق می‌شود که در آن زاویه تماس قطره آب با سطح موردنظر بیش از 150 درجه باشد.
سیفی ادامه داد: در این طرح با نشاندن نانوذرات "روی" بر روی سطح پارچه نخی و ایجاد زبری نانویی خاصیت آب‌گریزی تا حدی ایجاد شد و از سوی دیگر استفاده از ماده اکتادکان تیول که خود یک ماده کاهنده انرژی سطحی است، موجب شده این خاصیت(Property) بیش از پیش بهبود یابد.
به گفته وی، زبری این سطوح علاوه بر آب‌گریزی و خودتمیزشوندگی، موجب می‌شود تا اتصال باکتری نیز به تعویق بیفتد.
عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود خاطر نشان کرد: به منظور مشخصه‌یابی و ارزیابی پارچه‌های تولیدی، از آزمون سنجش زاویه تماس، میکروسکوپ الکترونی، آزمون طیف‌سنجی فتوالکترونی پرتو ایکس و همچنین آزمون چسبندگی باکتری استفاده شده است.
وی ادامه داد: مهمترین یافته این تحقیق، دستیابی به رفتار ابرآب‌گریز و زاویه تماس 161 درجه در اثر استفاده همزمان نانوذرات اکسید روی و اکتادکان تیول بوده است. زاویه لغزش این پوشش نیز کمتر از 2 درجه گزارش شده است. همچنین نتایج آزمون چسبندگی باکتری نشان می‌دهد که تعداد سلول‌های باکتری‌های S. aureus (استافیلوکوک اورئوس) و E. coli (اشریشیا کولای) از 438 هزار و 192 هزار (CFU.cm-2) برای پارچه خالص به 600 و 48 برای پارچه ابرآب‌گریز کاهش یافته است که به ترتیب، بیانگر کاهش 99و97 درصدی کاهش در چسبندگی باکتری است.
این تحقیقات(researches) از سوی ناهید قاسمی دانش‌آموخته مقطع کارشناسی ارشد، دکتر جواد سیفی و دکتر محمدجواد اسدالله زاده از اعضای هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود اجرایی شده و نتایج آن در مجله Cellulose با ضریب تأثیر 3.809 به چاپ رسیده است.
نظرشما
آخرین اخبار