به گزارش شفا آنلاین،اگر این مبلغ را بر حقوق ماهانه یک کارمند یا کارگر تقسیم کنید، شما هم به این نتیجه می رسید که برای این بیمار دو حالت بیشتر وجود ندارد؛ یا باید به طور کلی قید درمان را بزند یا همه زندگی اش را بفروشد و احتمالا در پایان کار هم مقروض خواهد شد.
آمارهای رسمی هم همین موضوع را تائید می کنند و به گفته مسئولان وزارت بهداشت، سالانه حدود هفت درصد مردم به دلیل هزینه های کمرشکن درمان برخی بیماری ها زیر خط فقر می روند؛ بیماری های پرخرج و طولانی که عمدتا با نام بیماری های صعب العلاج شناخته می شوند.
با آن که اواخر سال قبل نیز معاون درمان وزارت بهداشت به اختصاص 5500 میلیارد تومان اعتبار ویژه برای حمایت مردم در مقابل هزینه های کمرشکن درمان امیدوار بود، اما خبرهای تازه حاکی است که با اختصاص بخشی از این مبلغ در سال 93 موافقت شده است و آن گونه که از شواهد برمی آید، امسال برای بیماران صعب العلاج، سال راحت تری در پیش خواهد بود.
روز گذشته، معاون غذا و داروی وزیر بهداشت به فارس خبر داد که اعتبار حمایت از بیماران صعب العلاج، امسال نسبت به سال گذشته پنج برابر شده و به 900 میلیارد تومان افزایش یافته است که بخش مهمی از این اعتبارات، برای جبران هزینه های دارویی این بیماران هزینه می شود.
آن گونه که رسول دیناروند گفته، هدف وزارت بهداشت این است که در سال 93 مردم و بخصوص بیماران صعب العلاج و مزمن، دغدعه ای برای تهیه داروهای مورد نیاز خود نداشته باشند و هزینه های فلاکت بار سلامت که به خاطر گرانی دارو به بیماران تحمیل می شود، به حداقل برسد.
تامین داروی بیماران صعب العلاج
عمده ترین بخش هزینه های درمان بیماران صعب العلاج به هزینه تامین دارو برمی گردد؛ داروهایی که گاه قیمت هر کدام از آنها به چند میلیون تومان می رسد.
اما به گفته رییس سازمان غذا و داروی وزارت بهداشت، مجموع اعتبارات حمایت از قیمت دارو در سال 93 که شامل یارانه دارو می شود به 2400 میلیارد تومان می رسد که حدود 10 درصد نسبت به سال گذشته افزایش یافته است.
با احتساب این یارانه دارویی می توان توقع داشت که در سال 93، قیمت داروهای بیماران صعب العلاج کمتر از سال قبل باشد. همچنین این مقام مسئول تصریح کرده که امسال با توجه به افزایش اعتبارات بخش سلامت، فهرست داروهای تحت حمایت دولت افزایش می یابد و به حدود 300 قلم می رسد که جزئیات و اسامی آنها در آینده و پس از تفاهم وزارت بهداشت و بیمه ها اعلام می شود.
بنابراین با وجود یارانه دارویی و تحت پوشش قرار گرفتن بخش دیگری از داروهای بیماران صعب العلاج، می توان انتظار داشت که در سال 93، قیمت داروهای این گروه از بیماران با کاهش قابل ملاحظه ای مواجه شود.
سال گذشته نیز 1860 میلیارد تومان برای بازگرداندن بهای داروهای گران قیمت بیماران صعب العلاج به قیمت سال 90 اختصاص یافت و با استفاده از همین اعتبارات دارویی، حدود 200 قلم داروی گران قیمت از جمله داروهای نازایی تحت حمایت دولت قرار گرفت.
امسال هم دولت اعلام کرده که این 200 قلم داروی تحت پوشش را به 300 قلم می رساند و با وجود این منابع مالی کافی، اگر امسال هم بیماران صعب العلاج برای تهیه داروهای ضروری شان به مشقت و تنگنای مالی بیفتند، در آن صورت دیگر باید ریشه مشکل را به مشکلی غیر از کمبود اعتبار نسبت داد.
بیمار صعب العلاج ساختگی نسازیم
در نیمه اول سال 92 که کمبود و گرانی دارو به اوج خود رسید و بحران دارویی به سیستم درمان تحمیل شد، برخی افراد سودجو با نسخه های جعلی، داروهای بیماران صعب العلاج را تهیه می کردند و سپس همان داروها را با قیمت بالاتری در بازار آزاد به فروش می رساندند.
نعمت الله منوچهری، عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس با تاکید بر این که نگران اعتبارات اختصاص یافته به بیماران صعب العلاج است، می گوید: ما از دولت انتظار داریم نسبت به بودجه های اختصاص یافته به بیماران صعب العلاج، مدیریت و نظارت بیشتری داشته باشد، جلوی بیماران صعب العلاج غیرواقعی بایستد و اجازه ندهد این بودجه ها به مسیر هرز برود.
منوچهری هشدار می دهد که اگر قرار باشد این افزایش اعتبارات برای درمان بیماران صعب العلاج، صرف خدمات پاراکلینیکی غیرضروری، افزایش کارانه و اضافه کار پرسنل درمانی و تجویزهای غیرمنطقی دارو از سوی پزشکان شود و به بودجه های پیشگیری توجه نشود، این افزایش اعتبارات نمی تواند دردی از بیماران صعب العلاج دوا کند.
پوشش کامل همه بیماران امکان پذیر نیست
آمار دقیقی از تعداد بیماران صعب العلاج در کشور نداریم، اما بر اساس آمارهای رسمی، هم اکنون حدود 300 هزار بیمار مبتلا به سرطان در کشور داریم که سالانه حدود 90 هزار نفر نیز به این تعداد اضافه می شوند.
عبدالرحمان رستمیان، عضو دیگر کمیسیون بهداشت و درمان مجلس می گوید: درست است که در سال 93 اعتبارات بهتری برای حمایت از بیماران صعب العلاج داریم، اما نباید توقع داشته باشیم که امسال هزینه درمان همه بیماران صعب العلاج به صفر برسد.
به اعتقاد این نماینده مجلس، تنها در صورتی که بودجه های اختصاص یافته به بیماران صعب العلاج در سال های آینده مشابه امسال باشد، در آن صورت می توان پیش بینی کرد که مشکل هزینه های کمرشکن درمان این بیماران به طور کلی حل شود و در سال های آینده نیز همه این بیماران را تحت پوشش دولت قرار دهیم، ولی اگر این افزایش اعتبارات فقط مختص امسال باشد و در سال های بعدی دوباره بودجه های درمان در اولویت دولت قرار نگیرد، آن گاه نمی توان انتظار داشت که مشکل هزینه های درمانی بیماران صعب العلاج، ختم به خیر شود.
لزوم حمایت از داروهای ساخت داخل
داروهای درمان بیماری های صعب العلاج در زمره داروهایی است که اغلب آنها از شرکت های خارجی به کشور وارد می شود و می توان گفت که بدون واردات داروهای بیماران صعب العلاج، تولید داخل توان برطرف کردن نیازهای دارویی بیش از 300 هزار بیمار صعب العلاج را ندارد.
به همین دلیل نیز امید می رود که بخشی از این افزایش اعتبارات در حوزه درمان بیماران صعب العلاج، به حمایت از تولیدات داخلی دارو معطوف شود.
البته درست است که در هیچ کشوری، خودکفایی صددرصد تولید دارو وجود ندارد و همه کشورها در تعامل با یکدیگر، نیازهای دارویی همدیگر را برطرف می کنند، اما رسیدن به سطح نسبی از خودکفایی دارو _ بخصوص تولید داروهای گران قیمت بیماران صعب العلاج - می تواند آرامش بیشتری را در بازار داخلی دارو به ارمغان بیاورد و همچنین با این رویکرد از خروج هنگفت ارز از کشور هم جلوگیری خواهد شد.
جام جم
