حتما تا به حال برای شما هم اتفاق افتاده است که برای فرار کردن از احساساتی مانند عصبانیت، ناراحتی، تنهایی، کسالت و افسردگی به خوردن پناه ببرید. این حالت برای بسیاری از افراد در شرایط زمانی و مکانی مختلف رخ میدهد. در این شرایط اگرچه شاید غذای خاصی هوس نکنید اما ممکن است در «خوردن احساسی» غرق شوید و تا آنجا که ممکن است از خوردنیهای مختلف بخورید.
شفا آنلاین>سلامت>تغذیه>اولین قدم در ترک خوردن احساسی <Emotional eating>این است که بدانیم این مشکل به دلیل نداشتن توانایی درست غذا خوردن نیست بلکه علت آن ناراحتی است.
به گزارش
شفا آنلاین:حتما تا به حال برای شما هم اتفاق افتاده است که برای فرار کردن از احساساتی مانند عصبانیت، ناراحتی، تنهایی، کسالت و افسردگی به خوردن پناه ببرید. این حالت برای بسیاری از افراد در شرایط زمانی و مکانی مختلف رخ میدهد. در این شرایط اگرچه شاید غذای خاصی هوس نکنید اما ممکن است در «خوردن احساسی» غرق شوید و تا آنجا که ممکن است از خوردنیهای مختلف بخورید.
خوردن احساسی مصرف بیدلیل و بیش از اندازه غذاهای پرکالری بدون احساس گرسنگی است. در واقع بیشتر اعتیادها میتوانند علت احساسی داشته باشند و خوردن هم از این قاعده مستثنی نیست. در این حالت شما به خاطر اینکه از چیزی ناراحت هستید غذا میخورید. در مواردی ممکن است به خاطر پرخوری از خودتان متنفر باشید و در یک چرخه معیوب، برای رهایی از حس نفرت از خود دوباره و دوباره غذا بخورید. در این مواقع علت خوردن، فیزیولوژیک نیست و بدن ما واقعا به غذا نیاز ندارد. هیپوتالاموس پیام نیاز به غذا را ارسال نمیکند اما فرد در پاسخ به مرکز احساسش غرق در خوردن میشود.کسانی که احساسی غذا میخورند، معمولا وعدههای حجیمی دارند، چرا که احساس میکنند هنگامی که خود را درگیر خوردن میکنند میتوانند مشکلاتشان را به فراموشی بسپارند. البته هر فرد در شرایط عادی میداند که خوردن، نمیتواند راه حلی برای مشکلات باشد و حتی کسانی که احساسی غذا میخورند هم این را ميدانند. با این حال زمانی که احساس ناراحتی دارند، نمیتوانند بر انگیزه ناگهانی خود غلبه کنند و در نهایت به خوردن وعدههای غذایی حجیم رو میآورند.
کسانی که احساسی غذا میخورند، احساس میکنند هنگامی که خود را درگیر خوردن میکنند میتوانند مشکلاتشان را به فراموشی بسپارند
علت چیست؟
هر ناراحتی روانی میتواند موجب به وجود آمدن خوردن احساسی شود. این علت میتواند فردی یا شغلی باشد. مواردی مانند از دست دادن شغل، قبول نشدن در یک امتحان، ورشکستگی، مشاجره با یکی از والدین و یا هر موقعیت پراسترس دیگر میتواند این حالت را به وجود آورد.
بررسیهای انجام شده در این زمینه نشان داده است که ترشح زیاد هورمون کورتیزول (هورمونی که در موقعیتهای پراسترس آزاد میشود)، مرکز اشتها در مغز را کنترل میکند و مسوول میل و ولع به خوردن غذاهای شور و شیرین در افراد مبتلا به اضطراب است.
سیستم عصبی انسان نیز میتواند نقش مهمی در نوع، مقدار و زمان غذا خوردن داشته باشد. سیستم عصبی بدن انسان به دو بخش سمپاتیک و پاراسمپاتیک تقسیم میشود. وظیفه سیستم عصبی سمپاتیک این است که بدن را برای مقابله یا فرار آماده میکند در حالی که سیستم عصبی پاراسمپاتیک به بدن اجازه میدهد تا آرام شود و به حالت آرامش برسد. وقتی ناراحت هستیم، سیستم عصبی سمپاتیک فعال میشود. این موضوع میتواند تغییرات جسمی در ما ایجاد کند که لازم است از آن پیشگیری کنیم. وقتی سیستم عصبی پاراسمپاتیک که سیستم لذت هم نامیده میشود به راحتی با خوردن، مصرف الکل، داشتن رابطه جنسی یا خرید تحریک میشود، افراد برای کاهش احساس نارضایتیشان این کارها را انجام میدهند. بنابراین در چنین حالتی خوردن بیش از رفع گرسنگی نقش پیشگیری از ناراحتیهای احساسی را دارد.
ترک عادت
درمان این مشکل با رژیم غذایی، درست مانند درمان نشانههای یک بیماری است بدون اینکه به علت بروز بیماری توجه شود. اولین قدم در ترک خوردن احساسی این است که بدانیم این مشکل به دلیل نداشتن توانایی درست غذا خوردن نیست بلکه علت آن آ
ناراحتی است و در نتیجه چاره آن به جای ورزش و رژیم غذایی، مدیریت احساسات است.
در گام بعد مهارتهای حل مساله و روشهای مقابله با مشکلات را بیاموزید و بدانید همه چیز را میتواند تحت کنترل در آورید. تغییر نگرش یک راه درست برای درمان این مشکل است. وقتی خودباوری وجود داشته باشد، مبارزه با سختیهای زندگی نیز آسان میشود. اعتقادات درونی خود را قوی کنید و فلسفههای ضعیف را مورد بازنگری قرار دهید. این سوال را از خودتان بپرسید که چرا در زندگی احساس ضعف و ناکامی میکنید؛ و بدون شک تغییر نگرش، راه رها شدن از این مشکل است.
10 فرمان غلبه بر خوردن احساسی
یک دفترچه یادداشت مخصوص خوردن تهیه کنید و رویدادها، مکانها و احساساتی که اشتهایتان را تحریک میکند، یادداشت کنید.
با انجام ورزش و فعالیت بدنی به جنگ استرس بروید. انجام فعالیتهای ورزشی موجب میشود بدن شما هورمون اندورفین (هورمونی که مسوول احساس لذت است) بیشتری تولید کند.
وجود یک همصحبت همواره کمککننده است؛ برای کاهش اضطراب و ناامیدی، احساسات خود را با یکی از افراد آشنا و نزدیک به خود در میان بگذارید.
با وسوسه خوردن مبارزه کنید؛ وقتی واقعاً گرسنه نیستید، به جای غذا خوردن، با پیادهروی کوتاه، تماشای فیلم، گوش دادن به موسیقی، مطالعه یا گشت و گذار در اینترنت یا تماس با یک دوست، حواس خود را پرت کنید.
سعی کنید از خوردن غذا جلوی تلویزیون خودداری کنید. چون ممکن است در این حالت نتوانید علت و زمان رفع گرسنگی خود را تشخیص دهید.
آرام غذا خوردن یک روش کارآمد است؛ پس آرام غذا بخورید و غذایتان را خوب بجوید. بدن شما برای دریافت کردن پاسخ سیری حداقل به 20 دقیقه زمان نیاز دارد.
خود را در معرض دیده شدن قرار دهید؛ دوستان و افراد خانوادهتان را از برنامه کاهش وزن خود باخبر کنید. این کار در ادامه مسیر به شما کمک میکند و شما را تشویق میکند تا روی قولتان بمانید.
دلسردی یک مانع بزرگ در راه رسیدن به اهداف است؛ از دوستان و اطرافیانی که به اهدافشان نرسیدهاند و موجب دلسردی شما میشوند، دوری کنید.
اگر خسته هستید، ممکن است برای افزایش انرژی خود احساس کنید که به یک میانوعده نیاز دارید؛ به جای این کار یک چرت بزنید یا زودتر به رختخواب بروید.
حرکتهای رو به جلوی خود را ببینید؛ بر تغییرات مثبت که در عادتهای غذایی خود ایجاد کردهاید، تمرکز کنید و به خود برای تغییرات مثبتی که در جهت سلامت خود ایجاد کردهاید، جایزه بدهید.سلامانه