مبتلایان به PMS تنها زمانی به پزشک مراجعه می‌کنند که واقعاً درد یا ناراحتی شدید باشد و چاره‌ای برایشان باقی نمانده باشد. چرخۀ قاعدگی یک روند طبیعی در تمام زنان است که گاهی با درد همراه است
شفاآنلاین>سلامت> هنوز هم در بسیاری از فرهنگ‌ها، صحبت کردن در مورد قاعدگی و مشکلات آن بی‌‌ادبی و بی‌‌حیایی قلمداد می‌شود، تا جایی که اغلب زنان و بخصوص دختران جوان خجالت می‌کشند و حتی می‌ترسند در مورد مشکلات مربوط به سندروم پیش از قاعدگی (PMS) با پزشک و نزدیکان خود صحبت کنند.
به گزارش شفاآنلاین، مبتلایان به PMS تنها زمانی به پزشک مراجعه می‌کنند که واقعاً درد یا ناراحتی شدید باشد و چاره‌ای برایشان باقی نمانده باشد. چرخۀ قاعدگی یک روند طبیعی در تمام زنان است که گاهی با درد همراه است. این درد به علت انقباض‌های رحم (اثر پروستاگلاندین‌ها) در ناحیه شکم همراه با سردرد، تهوع، سرگیجه و خستگی خود را نشان می‌دهد اما باید خاطرنشان کرد که درد قاعدگی با PMSمتفاوت است. سندروم پیش از قاعدگی با شیوع حدود 90 درصدی یکی از شایع‌ترین مشکلات زنان در سنین باروری است که به تکرار دوره‌ای مجموعه‌ای از تغییرات جسمی و روانی در مرحله لوتئال چرخه قاعدگی اطلاق می‌شود.
با علائم سندروم پیش از قاعدگی آشنا شویم
از علائم روانی این سندروم می‌‌توان به اضطراب، افسردگی، عصبانیت، کاهش تمرکز، ناتوانی در کنار آمدن با مشکلات(Difficulties) اشاره کرد که در کنار مشکلات جسمانی مثل شکم درد، کمردرد، کاهش یا افزایش وزن، سرگیجه و گُرگرفتگی دیده می‌شود. این سندروم می‌تواند به سادگی روابط خانوادگی، اجتماعی، شغلی یا حتی تحصیلی فرد را تهدید کند.
علت بروز PMS چیست؟
علت اصلی این سندروم ناشناخته است، اما متخصصان به طور کلی مجموعه‌ای از عوامل ژنتیکی، فرهنگی مانند نگرش منفی به قاعدگی، استرس، رژیم غذایی نامناسب مانند مصرف زیاد شکلات، شکر، نمک، قهوه، مصرف کم مواد غذایی حاوی ویتامین یا مواد معدنی و مصرف قرص‌های ضد بارداری را در آن دخیل دانسته‌‌اند.
سندروم پیش از قاعدگی قابل درمان(Treatment) است
هدف اصلی درمان مبتلایان به این سندروم باید علاوه بر بهبود علائم جسمانی و روانی، در راستای بهبود عملکرد فرد در جامعه و خانواده هم باشد. بنابراین در کنار درمان‌های جسمی (درمان دارویی، هورمون درمانی، تغییر در رژیم غذایی و میزان خواب) باید به راهکارهای روان درمانی نیز توجه کرد. یکی از شیوه‌های اصلی روان درمانی، شیوه«ذهنآگاهی» است. ذهنآگاهی، هوشیاری بدون قضاوت و از پیش تعیین نشده (لحظه‌ای و موردی) نسبت به تجربه‌ای است که در یک زمان مشخص مورد توجه فرد قرار می‌گیرد. ذهنآگاهی را می‌‌توان آگاه شدن نسبت به زمان حال به کمک مراقبه، به شکل غیرقضاوتی، بدون درگیر شدن در افکار و احساسات نیز تعریف کرد. طی پژوهش انجام شده روی زنان مبتلا به PMS ، 15 نفر از شرکت‌کنندگان در گروه درمان گروهی مبتنی بر ذهنآگاهی و 15 نفر در گروه کنترل مورد مطالعه قرار گرفتند.
در این پژوهش، جلسات آموزشی و تمرین‌های عملی در 8 جلسه 90 دقیقه‌ای به مدت 8 هفته تنظیم و به صورت گروهی اجرا شد. نتایج پیش آزمون و پس‌آزمون دو گروه کنترل و آزمایش حاکی از تأثیر درمان گروهی مبتنی بر ذهنآگاهی در مدیریت درد، توجه فرد، نادیده انگاشتن درد، تفسیر مجدد درد، خودکارآمدی درد و فاجعه‌سازی درد بود.فریبا محمدی- کارشناس ارشد روان‌شناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرج
نظرشما
آخرین اخبار