با فرا رسیدن ماه مبارک رمضان، شور و اشتیاق وصف ناپذیری در میان مردم برای گرفتن روزه به وجود آمده است. در این میان کسانی هستند که به علت بیماری و ناتوانی جسمی از حضور در خوان نعمت الهی محرومند و از روزه گرفتن معاف شده‌اند.
شفاآنلاین>سلامت>کسی که بواسطه پیری نمی‌تواند روزه بگیرد، یا برای او مشقت دارد، روزه بر او واجب نیستولی در صورت دوم در صورت مشقت باید برای هر روز یک مد که تقریبا ده سیر است که اکثر مراجع حدود ۷۵۰ گرم) گندم یا جو و مانند این‌ها به فقیر بدهند.
به گزارش شفاآنلاین،با فرا رسیدن ماه مبارک رمضان، شور و اشتیاق وصف ناپذیری در میان مردم برای گرفتن روزه به وجود آمده است. در این میان کسانی هستند که به علت بیماری و ناتوانی جسمی از حضور در خوان نعمت الهی محرومند و از روزه گرفتن معاف شده‌اند.
در بیان قرآن کریم داریم که: "یُرِیدُ اللّهُ بِکُمُ الْیُسْرَ وَلاَ یُرِیدُ بِکُمُ الْعُسْرَ: خداوند آسایش شما را می‌خواهد و خواهان زحمت شما نیست. " (۱)
و نیز می‌فرماید: "وَمَا جَعَلَ عَلَیْکُمْ فِی الدِّینِ مِنْ حَرَجٍ: و در دین کار‌های دشوار و سنگین را بر دوش شما نگذاشته است. " (۲)
همه علما و فق‌های دینی روزه گرفتن را در صورتی که به بدن آسیب برساند، ممنوع اعلام کرده‌اند: «کسى که مى داند روزه براى او ضرر دارد باید روزه را ترک کند و اگر روزه بگیرد صحیح نیست، همچنین اگر یقین ندارد، امّا احتمال قابل توجّهى مى‌دهد که روزه براى او ضرر دارد، خواه این احتمال از تجربه شخصى حاصل شده باشد یا از گفته طبیب.
خانم دکتر پریسا طاهری، متخصص طب سالمندان و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و رییس اداره سلامت سالمندان وزارت بهداشت، در رابطه با روزه گرفتن یا نگرفتن سالمندان این گونه می‌گویند: نمی‌توان به شکل کلی بیان کرد که سالمندان روزه بگیرند یا نگیرند، چون همه افرادی که به دلیل ابتلا به بیماری خاصی تحت درمان هستند، چه جوان و چه مسن، باید قبل از شروع ماه رمضان به پزشک مراجعه کنند تا اگر زمان داروهایشان قابل‌تغییر باشد،
پزشک با توجه به نوع بیماری، نوع دارو و شدت بیماری، تصمیم می‌گیرد صلاح بیمار چیست و می‌توان آن‌ها را دو وعده‌ای کرد یا نه. اما نباید به پزشک اصرار کرد دوز دارو‌ها را برای ایجاد امکان روزه گرفتن کم و زیاد کند، چون یک سالمند دیابتی یا کسی که پرفشاری خون دارد، با تلاش پزشک، در شرایط مناسب قرار گرفته و حیف است ریسک این را بپذیرند که قند یا فشار به کنترل درآمده شان، دوباره از نظم خارج شود.
ساعت‌های روزه‌داری طولانی است، فصل فصل گرمی است و امکان از دست دادن آب بدن برای کسانی که دارو مصرف می‌کنند، بالاست.
آیت ا... مکارم شیرازی در رساله آورده است: «کسانی که به خاطر پیری روزه نگرفته اند اگر در فصل مناسبی که هوا ملایم و روز‌ها کوتاه است، بتوانند قضای آن را به جا آورند، احتیاط آن است آن را قضا کنند.
نظرات مراجع در رابطه با روزه سالمندان
حد پیری برای روزه نگرفتن
میزان پیری موکول به عرف است؛ یعنی توده مردم به چنین کسی پیرمرد یا پیرزن اطلاق کنند.
عمده کسانی که روزه رمضان بر آن‌ها واجب نیست به ۴ گروه تقسیم می‌شوند، که عبارت است از: پیران، بیماران، زنان حامله و مادران شیرده که وجه مشترک کسانی که روزه رمضان بر آن‌ها واجب نیست، مشقت و یا ضرر داشتن روزه برای آن هاست.
روزه گرفتن افراد مسن اعم از زن و مرد، دو گونه است: یا به صورتی است که به خاطر ضعف و کهولت، امکان روزه گرفتن ندارد و یا آن چنان پا به سن گذاشته نیست که اصلا نتواند روزه بگیرد، بلکه روزه گرفتن برایش مشقت دارد.
امام خمینی (ره)، آیت ا... صافی گلپایگانی و آیت ا... نوری همدانی فرموده اند: در هر دو صورت روزه بر آن‌ها واجب نیست. با این تفاوت که در صورت دوم یعنی صورتی که روزه گرفتن مشقت دارد، باید برای هر روز یک مد که تقریبا ۱۰ سیر یا ۷۵۰ گرم است، گندم یا جو یا مانند آن‌ها به فقیر بدهد.
آیت ا... مکارم تفاوتی بین این دو دسته نگذاشته و چنین فتوا داده است: «مرد و زن پیر که روزه گرفتن برای آن‌ها مشکل است می‌توانند روزه را ترک کنند، ولی باید برای هر روز یک مد (تقریبا ۷۵۰ گرم) گندم یا جو و مانند این‌ها به فقیر بدهند و بهتر آن است به جای گندم و جو نان را انتخاب کنند و در این صورت احتیاط واجب این است به اندازه‌ای باشد که گندم خالص آن مقدار یک مد شود.»
نکته دیگری که در فتاوا مطرح شده آن است که اگر فرد مسنی پس از رمضان توانایی روزه داری پیدا کرد و دیگر روزه گرفتن برای او مشقت نداشت، آیا قضای روزه رمضان بر او واجب است یا نه؟
مرد و زن پیر که روزه گرفتن برای آن‌ها مشکل است می‌توانند روزه را ترک کنند، ولی باید برای هر روز یک مد (تقریبا ۷۵۰ گرم) گندم یا جو و مانند این‌ها به فقیر بدهند و بهتر آن است به جای گندم و جو نان را انتخاب کنند و در این صورت احتیاط واجب این است به اندازه‌ای باشد که گندم خالص آن مقدار یک مد شود.
امام خمینی (ره) می‌فرمایند: «بنا براحتیاط واجب باید قضای روزه‌هایی را که نگرفته به جا آورد.
آیت ا... نوری همدانی و صافی گلپایگانی، قضا را واجب ندانسته و گفته اند: «بنا براحتیاط مستحب باید قضای روزه‌هایی را که نگرفته به جا آورد.
آیت ا... مکارم شیرازی هم در رساله آورده است: «کسانی که به خاطر پیری روزه نگرفته اند اگر در فصل مناسبی که هوا ملایم و روز‌ها کوتاه است، بتوانند قضای آن را به جا آورند، احتیاط آن است آن را قضا کنند.
نظرشما
آخرین اخبار