سندروم دکرون مچ دست چیست؟

شفا آنلاین>سلامت>سندرم دکرون مچ دست کی از بیماری های نسبتا شایع مچ دست است.
سندرم دکرون به عنوان یکی از شایع ترین تاندونیت های مچ دست در افراد ورزشکار شناخته می شود.
سندرم دکرون در سنین ۳۰ تا ۵۰ سالگی و در بین خانم ها شیوع بیشتری دارد.
در بیماری سندرم تونل کارپال بیماری دچار علائمی همچون خواب رفتن و سوزن سوزن شدن دست ها می شود در حالی که در این بیماری به این شکل نیست.

علائم سندرم دکرون
شروع علائم بیماری اغلب بطور تدریجی بوده و به مرور پیشرفت می کند.
درد مچ دست شایع ترین مشخصه سندرم دکرون است.
انجام فعالیت هایی مانند نوشتن سبب تشدید درد و ناراحتی می شود.
درد موضعی و تیز در انگشت شست و گاهی در ساعد وجود دارد.
خشکی و سفتی مچ دست و محدودیت حرکات مچ دست.
وجود اختلال حسی در پشت انگشت شست و اشاره.
ممکن است در نزدیکی زائه استیلوئید رادیوس نیز تورم دیده شود.
التهاب تاندون ها در صورت مزمن شدن بیماری و عدم درمان دور از انتظار نخواهد بود.
دردناک شدن حرکات مقاومتی شست و تشدید در با هرگونه فعالیتی که تاندون های مچ دست درگیر می شوند از دیگر علائم بیماری است.

دلایل سندرم دکرونمشترک بودن غلاف
تاندون عضلات و افزایش اصطکاک بین آن هافاصله زیاد تاندون ها از محور حرکتی مچ دست که سبب افزایش تنش بر روی تاندون ها در حین فعالیت می شود.عارضه جانبی برخی شکستگی های مچ دست و برخی بیماری ها مانند روماتیسم مفصلی حرکات تکراری دست بخصوص شست دستاستفاده بیش از حد از دست مانند لباس شستن

درمان سندرم دکرون
استراحت دادن به دست و کاهش میزان فعالیت دست در قدم اول ضروری است.
بیمار باید تا زمان بهبودی کامل از انجام هرگونه فعالیتی که به فعالیت شست بستگی دارد اجتناب کند.
متخصص فیزیوتراپی آتل های مخصوصی را برای محدود کردن حرکات دست به مدت ۲ تا ۳ هفته توصیه می کند.

درمان سندرم دکرون با فیزیوتراپی به بازایابی قدرت دست و بهبود حرکات آن کمک می کند.
فیزیوتراپی دست و فیزیوتراپی مچ دست با استفاده از مدالیته های درمانی مانند الکتروتراپی تنس، اولتراسوند و لیزر پرتوان به بهبودی علائم و باز گشت حرکات دست به وضعیت طبیعی کمک می کند.

در صورتی که روش های محافظه کارانه نتوانند سبب ایجاد پاسخ مناسب درمانی شوند روش های جراحی برای درمان سندرم دکرون انجام می گیرد.