رابطه نامشروع عامل 30 درصد قتل های خانوادگی است

شفا آنلاین>اجتماعی>عضو هیات علمی گروه مددکاری اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی گفت: بی وفایی یکی از مهممترین آسیب های خانواده است. آماری دقیقی از آن نداریم اما برخی تحقیقات نشان می دهد که بیشترین قتل های خانوادگی با 30 درصد به دلیل رابطه نامشروع <Liaison>و سوء ظن است.

به گزارش شفا آنلاین:منصور فتحی روز سه شنبه در همایش ملی بررسی مسائل اجتماعی زنان در نشست «آسیب های روابط زناشویی» با ارائه مقاله خود با عنوان «تاثیر اغواگری مردان در بی وفایی زناشویی زنان» در دانشگاه علامه طباطبایی افزود: بررسی همسرکشی در 15 استان کشور نشان می دهد که 67 درصد مربوط به زنان به دلیل سوء ظن بوده است.


وی گفت: با توجه به آمار بالای بی وفایی در تماس های گرفته شده با صدای مشاور بهزیستی، افزایش آمار مراجعه کنندگان به دادگاه خانواده به دلیل بی وفایی و خیانت و همچنین پرداختن فیلم ها و سریال ها به این موضوع، طرح موضوع بی وفایی به عنوان دلیل طلاق و بروز قتل های ناموسی نشان می دهد که بی وفایی، زنگ خطر امنیت سلامت خانواده است.


وی گفت: بی وفایی اگر چه در نگاه اول، پدیده فردی به نظر می رسد اما امنیت جامعه را به خطر می اندازد و می توان این مقوله را در زمره آسیب های اجتماعی پنهان و جدی به شمار آورد.


این پژوهشگر علوم اجتماعی اظهار داشت: تصور می شود که بی وفایی با نیت قبلی انجام می شود اما هر چند شرایط زن، آسیب زا است اما اگر اصرار و اغواگری مردان نبود شاید این اتفاق نمی افتاد.


فتحی گفت: نحوه آشنایی زنان با شریک جنسی خود نشان می دهد که اغلب آنان به دلیل مشکلاتی که از قبل زمینه آنها فراهم شده بود و به دلیل اغواگری مردان دچار بی وفایی شده اند.


وی افزود: نحوه آشنایی اغلب زنان درگیر روابط خارج از ازدواج با شرکای جنسی به صورت اتفاقی بوده است. به طور مثال در راه بازگشت به خانه و سوار شدن به ماشین و زبان بازی مرد یا آشنایی در محل کار بوده است. رابطه با همکار خیلی ربطی به نارضایی زناشویی ندارد و عدم رعایت حریم شخصی و فرصت تعامل می تواند رابطه ایجاد کند.


وی، مشکلات عاطفی و رفتاری در روابط زناشویی، نارضایی جنسی و خصوصیات فردی مانند هیجان خواهی و تنوع طلبی را از عوامل آسیب پذیری زنان در برابر اغواگری مردان عنوان کرد و گفت: این عوامل، زنان را در معرض رابطه خارج از ازدواج قرار می دهد.


فتحی افزود: نگرش جامعه به مردان سهل گیر است و با اغماض با بی وفایی مردان برخورد می کند و این مساله در کنار مسائلی مانند تعدد زوجات موجب می شود که مرد خود را مجاز بداند که به زنان پیشنهاد بدهند و اغواگری کنند. از سوی دیگر زنانی که زندگی زناشویی رضایتبخشی ندارند با سختی های طلاق روبرو هستند.


وی یادآور شد: جامعه مذهبی ما این روابط را تائید نمی کند اما در دهه های اخیر اهمیت لذت فردی و تاثیر وسایل ارتباط جمعی این روابط را رواج داده است.


به گفته وی، «اغواگری در شهری مانند تهران که نظارت اجتماعی ضعیفی دارد، بیشتر خود را نشان می دهد».


دانشیار گروه مددکاری اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی گفت: مشکلات فردی، نارضایی فردی و عاطفی و جنسی و مشکلات خانواده، زمینه را برای اغواگری مردان آماده می کند.


فتحی آموزش مهارت های همسرداری، آموزش روابط جنسی سالم و رضایت بخش، آموزش آشنایی با نیازهای جنس مخالف، الزام زوجین به مشاوره های قبل از ازدواج، اشاعه فرهنگ استفاده از خدمات مشاوره، رعایت حریم خصوصی و پرهیز از طرح مسائل شخصی و زناشویی برای مردان را از جمله راهکارهای مقابله با بی وفایی در جامعه برشمرد.


فتحی افزود: به دلیل حساسیت زیاد، عدم دسترسی به افراد و واکنش شدید جامعه و قوانین نسبت به عاملان بی وفایی، پژوهش های کمی در این زمینه صورت گرفته است اما در مورد بی وفایی، پژوهش ها نشان می دهد دلایل فردی، اجتماعی و خانوادگی در بی وفایی زنان تاثیرگذار است.


به گفته این کارشناس مددکار اجتماعی، بی وفایی طیف را تا رابطه جنسی در برمی گیرد اما بر اساس پژوهش هایی که ما انجام شده ایم، بی وفایی، رابطه ای است که فرد در آن حداقل یک بار رابطه جنسی در دوران تاهل داشته است.


عضو هیات علمی گروه مددکاری اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی گفت: دامنه سنی در این پژوهش از 26 تا 45 سال بوده و تقریبا همه مشارکت کنندگان در این پژوهش قبل از شروع روابط خارج از ازدواج به فکر طلاق بوده اند و بیش از نیمی از زنان مورد مطالعه در این تحقیق، قبل از ازدواج، دوست پسر داشته اند.


فتحی افزود: اغلب مشارکت کنندگان در این پژوهش از طریق شبکه های اجتماعی و فضای مجازی و تعدادی نیز در فضای واقعی مانند پارک و خیابان با شریک جنسی خود آشنا شدند و 50 درصد زنان با شریک جنسی خود سابقه آشنایی داشتند.