آلودگی هوا و ذرات معلق باعث بروز مشکلات قلبی و عروقی در افراد می شود بر همین اساس کسانی که مستعد بیماری قلبی هستند یا سابقه سکته قلبی را دارند در مواقع آلودگی هوا نباید تا حد امکان در محیط باز قرار نگیرند
شفاآنلاین>سلامت> رئیس انجمن جراحان ایران گفت: ریزگردهای موجود در هوا سبب انقباض شریانها و بروز مشکلات قلبی در افراد میشود.
به گزارش شفاآنلاین، محمدعلی یوسف نیا، رئیس انجمن جراحان ایران، اظهار کرد: آلودگی هوا و ذرات معلق باعث بروز مشکلات قلبی و عروقی در افراد می شود بر همین اساس کسانی که مستعد بیماری (Sickness)قلبی هستند یا سابقه سکته قلبی را دارند در مواقع آلودگی هوا نباید تا حد امکان در محیط باز قرار نگیرند.وی ادامه داد: آلاینده های موجود در هوا وارد رگ های خونی شده که سبب آلوده شدن محیط خون و بروز مشکلات قلبی می شود به همین دلیل افرادی که در مناطق با آب و هوای سالم زندگی می کنند، کمتر دچار مشکلات قلبی می شوند.یوسف نیا عنوان کرد: تمام ریزگردها میتوانند با مکانیسمهای بیولوژیکی متفاوت اثرات نامطلوب بر سیستم قلب و عروق داشته باشند و این ریزگردها به واسطه ترشح مواد التهابی در ریه باعث ایجاد اختلالات انعقادی، افزایش ترمبوز و اختلالات اندوتلیال عروق و انقباض شریانها میشوند.وی بیان کرد: با افزایش ضربان قلب، افزایش(Increase) فشارخون و کاهش تغییرات ضربان قلب طبیعی، زمینه برای تنگی عروق کرونر، سکتههای قلبی و آریتمیهای قلبی مساعد میشود.رئیس انجمن جراحان ایران تصریح کرد: در صورتی که غلظت آلایندههای هوا فراتر از ظرفیت تصفیه ریه انسان باشد، ورود آلایندهها به جریان خون انجام میشود و عوارض قلبی و تنفسی مانند اختلال در انتقال اکسیژن به بافتهای بدن، افزایش ضربان قلب، سکته قلبی، کاهش ظرفیت شش ها، آسم، برونشیت و سرطان ریه ایجاد میشود.آلودگی هوا، عاملی تسریع کننده در بروز بیماریهای قلبییوسف نیا با اشاره به اینکه بیماریهای قلبی علامتدار نیست، گفت: شدت بیماری به حدی نیست که فرد را دچار مشکل کند، در نتیجه فرد از بیماری خود بیاطلاع میماند؛ در این مواقع، آلودگی هوا به عنوان یک فاکتور تسریع کننده باعث آشکار شدن بیماریهای نهفته خواهد شد.وی یاد آور شد: تنفس هوای آلوده در بیماران قلبی و کودکان مبتلا به نارساییهای مادرزادی، میزان مرگ میر بیماران را افزایش میدهد همچنین آلودگی هوا در قسمتهای فوقانی دستگاه تنفس بیشترین تأثیر را میگذارد و آثار بیماری در بیماران ریوی به صورت حاد و مزمن در درازمدت باقی میماند.