به طور کلی عموم مردم در مقابل قانون برابرند، اما در مورد مصونیت های سیاسی مسئولین، مدیران ارشد و نمایندگان، استثناهایی وجود دارد
شفا آنلاین>سلامت>عضو شورای عالی نظام پرستاری کشور، گفت: هیچ اطمینان و تضمینی برای گزارش دهی همگانی خطاهای پزشکی بدون ترس از سرزنش و تنبیه وجود ندارد.
به گزارش شفا آنلاین، کامران سیفی پور عضو شورای عالی نظام پرستاری(Nursing system)، با اشاره به این که به موجب قانون مجازات اسلامی هیچ تفاوتی میان افراد در مجازات وجود ندارد، گفت: به طور کلی عموم مردم در مقابل قانون برابرند، اما در مورد مصونیت های سیاسی مسئولین، مدیران ارشد و نمایندگان، استثناهایی وجود دارد.
وی با بیان این که به موجب دستورالعمل اعتبار بخشی ،ایمنی بیمار و گزارش‌دهی خطا نیز هیچ عاملی از جمله مجازات نباید موجب ترس کارکنان از گزارش دهی خطاهای پزشکی باشد، افزود: در آیین نامه های ارسالی به عنوان " گزارش دهی همگانی خطاهای پزشکی بدون ترس از سرزنش و تنبیه " خطاب می گردد امکان پذیر نیست.
سیفی پور خاطر نشان کرد: خطای پزشکی(Medical error) حاصل تسامح، تساهل، تصیر و قصور، انجام فعل یا ترک فعل کلیه عوامل دخیل در بهداشت و درمان ازجمله فرآیندهای مدیریتی، تجهیزات مورد استفاده، تاسیسات و.... وجود دارند، اما مهم‌ترین عامل خطاهای پزشکی ، عوامل انسانی است.
عضو شورای عالی نظام پرستاری خاطر نشان کرد: بین قانون و دستورالعمل والبته حاکمیت قانون بر آیین نامه ها و دستورالعمل ها تضادی آشکار وجود دارد که خود موجب عدم اعتماد در گزارش دهی داوطلبانه خطاهای پزشکی است بنابراین دو عامل مهم جهت عدم اطمینان به مشارکت داوطلبانه گزارش دهی وجود دارد.
وی با بیان این که محرمانگی خطای پزشکی به دلیل عدم آموزش صحیح دست اندر کاران و مخدوش بودن کانال های اطلاع رسانی رعایت نمی شود و درنهایت هم عامل وهم معلول خطا ، افشا خواهد شد، تصریح کرد: نمی توان شعارهای گزارش داوطلبانه ودور از مجازات خطا را باور کرد، بلکه باید این باور را ایجاد کرد که گزارش خطا درنهایت موجب ایجاد راه حل و راه چاره برای مراقبت بیشتر و پیشگیری از تکرار خطاست و ایجاد آمادگی جهت پذیرش عواقب خطا و اشتباه گریزناپذیر را با راهکارهای مانند قوی کردن بیمه گری و حمایت های اداری تلطیف کرد که فعلا این امر وجود ندارد.
سیفی پور ادامه داد: اینکه کارکنان باید گزارش خطا خود را بدهند و با هزینه خود برای بیمه اقدام کنند این دیدگاه ممکن است از نظر اخلاقی و وجدان فردی منطقی باشد اما با روح اطمینان بخشی و اعتماد متقابل در اعتبار بخشی متضاد است.
وی با اشاره به وظیفه دادستانی که از نظر قضایی رسیدگی به جرایم عمومی است ، تاکید کرد: این گزارشات قطعا موجب مداخلات قضایی گردد. فارغ از نوع گزارش محرمانه ، گزارش داوطلبانه و گزارش اجباری هر نوع خطایی مستوجب عقاب است ، اما جمع بندی گزارشات ، بدون رسیدگی قضایی خود به عنوان پنهان کاری و مشارکت در جرم تلقی خواهد شد و عواقب وخیم تری برای مدیران و کارکنان خواهد داشت.
عضو شورای عالی نظام پرستاری درپایان با بیان این که ابتدا متولیان امر باید با مسئولین قضایی در خصوص فواید و مزایای گزارش دهی داوطلبانه خطاهای پزشکی تعامل کرده تا موجب اطمینان خاطر عوامل انسانی دخیل در امور درمانی و بهداشتی برای گزارش داوطلبانه بدون ترس از سرزنش و تنبیه فراهم گردد ، افزود: با اصلاح فرایندهای گزارش دهی و حفظ محرمانگی وقایع ، نسبت به جمع آوری یک پایگاه داده ای و تحلیل ریشه ای و موثر علل وقوع حوادث تهدیدکننده حیات (RCA) اقدام کرد تا به راحل های ساده برای پیشگیری و ایمنی سلامت ختم شود.
به گزارش شفا آنلاین، کامران سیفی پور عضو شورای عالی نظام پرستاری(Nursing system)، با اشاره به این که به موجب قانون مجازات اسلامی هیچ تفاوتی میان افراد در مجازات وجود ندارد، گفت: به طور کلی عموم مردم در مقابل قانون برابرند، اما در مورد مصونیت های سیاسی مسئولین، مدیران ارشد و نمایندگان، استثناهایی وجود دارد.
وی با بیان این که به موجب دستورالعمل اعتبار بخشی ،ایمنی بیمار و گزارش‌دهی خطا نیز هیچ عاملی از جمله مجازات نباید موجب ترس کارکنان از گزارش دهی خطاهای پزشکی باشد، افزود: در آیین نامه های ارسالی به عنوان " گزارش دهی همگانی خطاهای پزشکی بدون ترس از سرزنش و تنبیه " خطاب می گردد امکان پذیر نیست.
سیفی پور خاطر نشان کرد: خطای پزشکی(Medical error) حاصل تسامح، تساهل، تصیر و قصور، انجام فعل یا ترک فعل کلیه عوامل دخیل در بهداشت و درمان ازجمله فرآیندهای مدیریتی، تجهیزات مورد استفاده، تاسیسات و.... وجود دارند، اما مهم‌ترین عامل خطاهای پزشکی ، عوامل انسانی است.
عضو شورای عالی نظام پرستاری خاطر نشان کرد: بین قانون و دستورالعمل والبته حاکمیت قانون بر آیین نامه ها و دستورالعمل ها تضادی آشکار وجود دارد که خود موجب عدم اعتماد در گزارش دهی داوطلبانه خطاهای پزشکی است بنابراین دو عامل مهم جهت عدم اطمینان به مشارکت داوطلبانه گزارش دهی وجود دارد.
وی با بیان این که محرمانگی خطای پزشکی به دلیل عدم آموزش صحیح دست اندر کاران و مخدوش بودن کانال های اطلاع رسانی رعایت نمی شود و درنهایت هم عامل وهم معلول خطا ، افشا خواهد شد، تصریح کرد: نمی توان شعارهای گزارش داوطلبانه ودور از مجازات خطا را باور کرد، بلکه باید این باور را ایجاد کرد که گزارش خطا درنهایت موجب ایجاد راه حل و راه چاره برای مراقبت بیشتر و پیشگیری از تکرار خطاست و ایجاد آمادگی جهت پذیرش عواقب خطا و اشتباه گریزناپذیر را با راهکارهای مانند قوی کردن بیمه گری و حمایت های اداری تلطیف کرد که فعلا این امر وجود ندارد.
سیفی پور ادامه داد: اینکه کارکنان باید گزارش خطا خود را بدهند و با هزینه خود برای بیمه اقدام کنند این دیدگاه ممکن است از نظر اخلاقی و وجدان فردی منطقی باشد اما با روح اطمینان بخشی و اعتماد متقابل در اعتبار بخشی متضاد است.
وی با اشاره به وظیفه دادستانی که از نظر قضایی رسیدگی به جرایم عمومی است ، تاکید کرد: این گزارشات قطعا موجب مداخلات قضایی گردد. فارغ از نوع گزارش محرمانه ، گزارش داوطلبانه و گزارش اجباری هر نوع خطایی مستوجب عقاب است ، اما جمع بندی گزارشات ، بدون رسیدگی قضایی خود به عنوان پنهان کاری و مشارکت در جرم تلقی خواهد شد و عواقب وخیم تری برای مدیران و کارکنان خواهد داشت.
عضو شورای عالی نظام پرستاری درپایان با بیان این که ابتدا متولیان امر باید با مسئولین قضایی در خصوص فواید و مزایای گزارش دهی داوطلبانه خطاهای پزشکی تعامل کرده تا موجب اطمینان خاطر عوامل انسانی دخیل در امور درمانی و بهداشتی برای گزارش داوطلبانه بدون ترس از سرزنش و تنبیه فراهم گردد ، افزود: با اصلاح فرایندهای گزارش دهی و حفظ محرمانگی وقایع ، نسبت به جمع آوری یک پایگاه داده ای و تحلیل ریشه ای و موثر علل وقوع حوادث تهدیدکننده حیات (RCA) اقدام کرد تا به راحل های ساده برای پیشگیری و ایمنی سلامت ختم شود.
نظرشما
آخرین اخبار