اگرچه بسیاری از مشکلات زنان نابارور با استفاده از روشهای درمان دارویی یا جراحی قابل حل است ولی در مواردی نیز هیچ یک از روشهای درمانی یا دارویی کمک کننده نیست و به ناچار باید از زن دیگری به عوان اهدا کننده تخمک کمک گرفت.
شفا آنلاین>سلامت>برخی از زنان به دلایل مختلفی از داشتن تخمک و به تبع آن از امکان باروری و بچهدار شدن محروم هستند و برای رفع این مشکل ناچارند از زن دیگری تخمک <Egg>دریافت کنند، این اقدام شرایط خاصی را دارد که درباره آن توضیح خواهیم داد.
به گزارش شفا آنلاین: بعضی از زنان به دلایل مختلفی مانند یائسگی زودرس، تخمک با کیفیت ضعیف، فقدان تخمدان در هنگام تولد، شیمیدرمانی، جراحیهای قبلی تخمدان، مشکلات ژنتیک و … نمی توانند از تخمک خود برای بارداری استفاده کنند، این در حالیست که ارگانهای باروری این زنان کاملا سالم بوده و تنها مشکل آنها برای بچهدار شدن نداشتن تخمک است.اگرچه بسیاری از مشکلات زنان نابارور با استفاده از روشهای درمان دارویی یا جراحی قابل حل است ولی در مواردی نیز هیچ یک از روشهای درمانی یا دارویی کمک کننده نیست و به ناچار باید از زن دیگری به عوان اهدا کننده تخمک کمک گرفت.
اهدای تخمک.
در محیط آزمایشگاه تخمک اهدایی توسط اسپرمهای مرد که همسر گیرنده تخمک است لقاح یافته و جنین حاصله از این لقاح به رحم زن نابارور منتقل میشود.
اولین کودک حاصل از اهدای تخمک در جهان در سال ۱۹۸۴ متولد شده است و این روش هم اکنون در کشور ما پس از طی مراحل شرعی و قانونی آن، سالها است که مورد استفاده قرار میگیرد.
شرایط اهدای تخمک
حداکثر سن فرد گیرنده تخمک ۴۵ سال است. البته فرد باید کاملا از خطرات باروری در سنین بالا مطلع باشد و پس از انجام مشاورههای لازم با متخصص و روان پزشک برای این کار اقدام کند.
همچنین لازم است زوجی که میخواهند با روش اهدای تخمک تحت درمان قرار گیرند، تحت مشاوره باشند و تمام جوانب این کار اعم از مسائل روحی، روانی، ارث و قانون و سایر مسائل را درنظر بگیرند و با آگاهی کامل درمان را آغاز کنند.
آزمایشهای اولیه پیش از درمان باید به طور کامل انجام شود، آزمایش اسپرموگرام مرد، معاینات عمومی فیزیکی، آزمایشهای روتین قبل از بارداری نظیر سرخجه، آزمایشهای ایمنی، تعیین گروه خون و RH، ایدز، هپاتیت، معاینات لگنی، بررسی حفره رحم و سونوگرافی برای اندازه گیری حجم رحم و درصورت لزوم هیستروسکوپی و لاپاراسکوپی برخی از این آزمایشها است.
همچنین رحم فرد گیرنده تخمک در زمان عمل باید آمادگی داشته باشد و لازم است اقدامات لازم در این خصوص از قبل انجام گیرد.
سن اهدا کننده تخمک بهتر است بین ۲۱ تا ۳۴ سال باشد و ترجیحا این فرد قبلا بچهدار شده باشد چرا که این موضوع شانس حاملگی را در فرد گیرنده تخمک بالا میبرد.
بر اساس این گزارش خصوصیات فیزیکی فرد گیرنده و اهدا کننده تخمک مانند ، رنگ پوست، رنگ چشم، رنگ مو و ساختمان بدنی بهتر است هماهنگ باشد.
ضروری است فرد اهدا کننده تخمک (Donor) از نظر ژنتیکی کاملا سالم باشد و از نظر بیماری ابتلا به بیماریهایی نظیر سیفلیس، هپاتیت و ایدز نیز باید مورد بررسی قرار گیرد.
همچنین یکی از توصیههای بسیار مهم در این خصوص ارزیابی روان شناختی فرد اهدا کننده تخمک توسط متخصص است. این سابقه شامل بررسی سابقه خانوادگی، تحصیلی، ثبات روحی،انگیزه اهداء، سابقه بارداری سخت، روابط بین فردی، سابقه قضایی و قانونی، سابقه بیماریهای روانپزشکی و اختلال شخصیتی است.
ابعاد اخلاقی اهدای تخمک
همواره بحثهای فراوانی در رابطه با اهدا کننده تخمک جریان داشته است که آیا بهتر است فرد اهدا کننده یا دونور شناخته شده یا ناشناس باشد.
بسیاری از دریافتکنندگان تمایل به دریافت تخمک از اهدا کنندگان ناشناس دارند، زیرا میخواهند حریم خصوصی خود را حفظ کنند. اما در مقابل عدهای نیز اصرار به شناختن اهداکننده دارند. برای آنها سابقه اجتماعی، فرهنگی اهداکننده تخمک و ویژگیهای ژنتیکی وی اهمیت زیادی دارد.
موضوع دیگر آشکار کردن یا پنهان داشتن موضوع از کودک حاصل از این عمل است. در مواردی که بنابر ملاحظاتی این حقیقت کتمان میشود همواره این خطر وجود دارد که حقیقت ناخواسته آشکار شود. این موضوع به ویژه در خانوادههایی که تفاهم و توافق وجود ندارد بیشتر اهمیت مییابد.
به هر حال مهم این است که استانداردهای سلامت جسمی و روانی در مورد اهداکنندگان رعایت شود و برای پیشگیری از مشکلات آتی رضایتنامه از اهدا کننده و گیرنده دریافت شود.طبنا